Russian 1876

Greek: Modern

Job

13

1Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило длясебя.
1[] Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου· το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.
2Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.
2Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω· δεν ειμαι κατωτερος υμων.
3Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.
3Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.
4А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.
4Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους· εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.
5О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.
5Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.
6Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.
6Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.
7Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?
7Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;
8Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?
8Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;
9Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?
9Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;
10Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.
10Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.
11Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?
11Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας;
12Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши – оплоты глиняные.
12τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.
13Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.
13[] Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε.
14Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?
14δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;
15Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желалбы только отстоять пути мои пред лицем Его!
15Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον· πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.
16И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!
16Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου· διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.
17Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.
17Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.
18Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.
18Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου· εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.
19Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.
19Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;
20Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:
20Μονον δυο μη καμης εις εμε· τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου·
21удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.
21την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου· και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.
22Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.
22Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη· η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.
23Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.
23[] Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.
24Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?
24Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;
25Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?
25Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;
26Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,
26Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου·
27и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, – гонишься по следам ног моих.
27και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου· σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου·
28А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.
28οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.