1Так! у серебра есть источная жила, и у золота место, где егоплавят.
1[] Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται·
2Железо получается из земли; из камня выплавляется медь.
2ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
3Человек полагает предел тьме и тщательно разыскивает каменьво мраке и тени смертной.
3Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος· τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
4Вырывают рудокопный колодезь в местах, забытых ногою, спускаются вглубь, висят и зыблются вдали от людей.
4Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει· υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος· ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
5Земля, на которой вырастает хлеб, внутри изрыта как бы огнем.
5Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος·
6Камни ее – место сапфира, и в ней песчинки золота.
6οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων· και εν αυτη χωμα χρυσιου.
7Стези туда не знает хищная птица, и не видал ее глаз коршуна;
7Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην·
8не попирали ее скимны, и не ходил по ней шакал.
8τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
9На гранит налагает он руку свою, с корнем опрокидывает горы;
9Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον· ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
10в скалах просекает каналы, и все драгоценное видит глаз его;
10Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων· και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
11останавливает течение потоков и сокровенное выносит на свет.
11Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν· και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
12Но где премудрость обретается? и где место разума?
12Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
13Не знает человек цены ее, и она не обретается на земле живых.
13Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης· και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
14Бездна говорит: не во мне она; и море говорит: не у меня.
14[] Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι· και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
15Не дается она за золото и не приобретается она за вес серебра;
15Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης· και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
16не оценивается она золотом Офирским, ни драгоценным ониксом, ни сапфиром;
16Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
17не равняется с нею золото и кристалл, и не выменяешь ее на сосуды из чистого золота.
17Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην· και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
18А о кораллах и жемчуге и упоминать нечего, и приобретение премудрости выше рубинов.
18Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται· διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
19Не равняется с нею топаз Ефиопский; чистым золотом не оценивается она.
19Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην· δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
20Откуда же исходит премудрость? и где место разума?
20[] Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
21Сокрыта она от очей всего живущего и от птиц небесных утаена.
21Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
22Аваддон и смерть говорят: ушами нашими слышали мы слух о ней.
22Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
23Бог знает путь ее, и Он ведает место ее.
23Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
24Ибо Он прозирает до концов земли и видит под всем небом.
24Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
25Когда Он ветру полагал вес и располагал воду по мере,
25δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
26когда назначал устав дождю и путь для молнии громоносной,
26Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
27тогда Он видел ее и явил ее, приготовил ее и еще испытал ее
27τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην· ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
28и сказал человеку: вот, страх Господень есть истинная премудрость, и удаление от зла – разум.
28Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.