1(10:1) Начальнику хора. Псалом Давида. На Господа уповаю; как же вы говорите душе моей: „улетай на гору вашу, как птица"?
1Unë gjej strehë te Zoti; si mund t'i thoni shpirtit tim: "Ik në malin tënd, si një zog i vogël"?
2(10:2) Ибо вот, нечестивые натянули лук, стрелу свою приложили к тетиве, чтобы во тьме стрелять в правых сердцем.
2Sepse ja, të pabesët nderin harkun e tyre, rregullojnë shigjetat mbi kordhëz, për t'i gjuajtur në errësirë kundër atyre që kanë të drejtë nga zemra.
3(10:3) Когда разрушены основания, что сделает праведник?
3Kur themelet janë shkatërruar, çfarë mund të bëjë i drejti?
4(10:4) Господь во святом храме Своем, Господь, – престол Его на небесах, очи Его зрят; вежды Его испытывают сынов человеческих.
4Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; Zoti ka fronin e tij në qiejtë; sytë e tij shohin, qepallat e tij vëzhgojnë bijtë e njerëzve,
5(10:5) Господь испытывает праведного, а нечестивого и любящего насилие ненавидит душа Его.
5Zoti vë në provë të drejtin, por shpirti i tij urren të pabesin dhe atë që do dhunën.
6(10:6) Дождем прольет Он на нечестивых горящие угли, огонь и серу; и палящий ветер – их доля из чаши;
6Ai do të bëjë që të bien mbi të pabesët leqe, zjarr, squfur dhe erëra zhuritëse; kjo do të jetë pjesa nga kupa e tyre.
7(10:7) ибо Господь праведен, любит правду; лице Его видит праведника.
7Sepse Zoti është i drejtë; ai e do drejtësinë; njerëzit e drejtë do të sodisin fytyrën e tij.