¹Dobroreč, moja duša, Hospodinovi! Hospodine, môj Bože, si veľmi veliký! Obliekol si veličenstvo a nádheru.

¹Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

²Odievaš sa svetlom ako rúchom; rozťahuješ nebesia, ako pokrovec,

²Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

³ktorý si kleníš na vodách svoje paláce; ktorý si učinil oblaky svojím vozom; ktorý sa vznášaš na krýdlach vetra;

³ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

⁴ktorý robíš vetry svojimi posly, svojimi svätoslužobníkmi plápolajúci oheň.

⁴I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

⁵Založil si zem na jej stĺpoch tak, že sa nepohne na večné veky.

⁵Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

⁶Priepasťou si to všetko prikryl ako rúchom. Nad vrchami stály vody.

⁶Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

⁷Od tvojho karhania zutekaly; ponáhľaly sa pred hrmotom tvojho hromu.

⁷Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

⁸Vystúpily na vrchy; sostúpily do údolí na miesto, ktoré si im založil.

⁸Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

⁹Položil si hranice, aby neprekročily, aby sa nevrátily pokryť zem.

⁹Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

¹⁰Púšťaš pramene riečišťami, aby tiekly pomedzi vrchy.

¹⁰Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

¹¹Napájajú každý živočuch poľný; divokí osli uhášajú svoj smäd.

¹¹dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

¹²Nad nimi hniezdi vtáctvo nebies; zpomedzi konárov vydávajú svoj hlas.

¹²Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

¹³Zvlažuješ vrchy zo svojich výšin; z ovocia tvojich diel sýti sa celá zem.

¹³Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

¹⁴Dávaš, aby rástla tráva hovädu a bylina na službu človeka, aby tak vyvodil chlieb zo zeme.

¹⁴Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

¹⁵A víno obveseľuje srdce smrteľného človeka, aby sa skvela tvár nad olej, a pokrm posilňuje srdce človeka.

¹⁵dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

¹⁶Nasycujú sa stromy Hospodinove, cedry Libanona, ktoré posadil,

¹⁶Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

¹⁷kde si vtáci robia svoje hniezda, bocian, ktorý má svoj dom na cyprusoch.

¹⁷aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

¹⁸Vysoké vrchy sú kamzíkom, skaly útočišťom zajačkom.

¹⁸Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

¹⁹Učinil mesiac na určenie časov, a slnce zná svoj západ.

¹⁹Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

²⁰Rozkladáš tmu, a je noc, v ktorej sa hemží všetka lesná zver.

²⁰Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

²¹Ľvíčatá revú po koristi a idú hľadať svoj pokrm od silného Boha.

²¹Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

²²Keď vychádza slnce, zase sa shromažďujú a líhajú do svojich brlohov.

²²Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

²³Tu zase vyjde človek po svojej práci, aby robil až do večera.

²³Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

²⁴Jaké mnohé a veľké sú tvoje skutky, Hospodine! Všetky si múdre učinil! Zem je plná tvojho imania.

²⁴Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

²⁵Tu hľa, more, veľké a širošíre, kde je hmyzu bez počtu, zvierat malých i veľkých.

²⁵Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

²⁶Tam chodia lode; tam i leviatán, ktorého si utvoril, aby sa v ňom hral.

²⁶e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t'u tallur në të.

²⁷Všetko to tvorstvo očakáva na teba, aby si im dal pokrm, keď tomu čas.

²⁷Të gjithë presin që ti t'u japësh ushqimin në kohën e duhur.

²⁸Keď im dávaš, sberajú; keď otváraš svoju ruku, sýtia sa dobrým.

²⁸Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

²⁹Keď skrývaš svoju tvár, desia sa; keď odnímaš ich ducha, mrú a navracajú sa k svojmu prachu.

²⁹Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

³⁰A zase, keď posielaš svojho ducha, tvoria sa, a obnovuješ tvár zeme.

³⁰Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

³¹Nech je sláva Hospodinova na veky! Nech sa raduje Hospodin vo svojich dielach!

³¹Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

³²Ktorý keď len pozrie na zem, trasie sa; keď sa dotkne vrchov, kúria sa.

³²ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

³³Spievať budem Hospodinovi, dokiaľ žijem; žalmy budem spievať svojmu Bohu, kým len trvám.

³³Unë do t'i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t'i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

³⁴Nech mu je príjemné moje premýšľanie, a ja sa budem radovať v Hospodinovi.

³⁴Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

³⁵Nech vyhynú hriešnici zo zeme a bezbožníci tak, aby ich už nebolo!

³⁵Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

³⁶Dobroreč, moja duša, Hospodinovi! Hallelujah!