¹Pieseň na cestu hore do Jeruzalema. Dávidova. Hospodine, nepozdvihlo sa moje srdce ani sa nepovýšily moje oči, jako ani nejdem za veľkými vecmi a nemožnými pre mňa.

¹O Zot, zemra ime nuk është mendjemadhe dhe sytë e mi nuk janë krenarë, dhe unë nuk merrem me gjëra tepër të mëdha dhe tepër të larta për mua.

²Ale isteže som upokojoval a tíšil svoju dušu jako odlúčené dieťa pri jeho matke. Jako odlúčené dieťa je u mňa moja duša.

²E kam qetësuar dhe e kam tulatur me të vërtetë shpirtin tim, si një fëmijë i zvjerdhur në gjirin e nënes së tij; shpirti im brenda meje është si një foshnje e zvjerdhur.

³Izraelu, čakaj na Hospodina od tohoto času až na veky.

³O Izrael, shpreso tek Zoti, tani dhe përjetë.