¹Pieseň na cestu hore do Jeruzalema. Hospodine, pamätaj na Dávida, na všetko jeho trápenie,

¹Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

²ktorý prisahal Hospodinovi, dal Všemohúcemu Jakobovmu sľub:

²ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

³Nevojdem do stánu svojho domu; nevyjdem na posteľ svojho ležišťa;

³"Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

⁴istotne nedám usnúť svojim očiam ani zdriemnuť svojim víčkam,

⁴nuk do t'i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

⁵dokiaľ nenajdem Hospodinovi miesta, príbytku Všemohúcemu Jakobovmu!

⁵deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit".

⁶Hľa, počuli sme o ňom v Efrate; našli sme ho na poliach Jaara.

⁶Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

⁷Vojdime do jeho príbytkov; klaňajme sa podnožiu jeho nôh!

⁷Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

⁸Povstaň Hospodine, a idi na miesto svojho odpočinutia, ty i truhla tvojej sily.

⁸Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

⁹Tvoji kňazi nech oblečú spravedlivosť, a tvoji svätí nech plesajú!

⁹Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

¹⁰Pre Dávida, svojho služobníka, neodvráť tvári svojho pomazaného!

¹⁰Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

¹¹Hospodin prisahal Dávidovi a vravel pravdu, od ktorej sa nevráti: Z plodu tvojho života posadím ti na tvoj trón.

¹¹Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: "Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

¹²Ak budú tvoji synovia ostríhať moju smluvu a moje svedoctvá, ktorým ich budem učiť, budú aj ich synovia sedieť na tvojom tróne až na veky.

¹²Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t'u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd".

¹³Lebo Hospodin si vyvolil Sion, oň si žiada za svoj príbytok, ako povedal:

¹³Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

¹⁴Toto bude miestom môjho odpočinutia až na veky; tu budem bývať, lebo oň si žiadam.

¹⁴"Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

¹⁵Jeho potravu istotne a hojne požehnám; jeho chudobných nasýtim chlebom;

¹⁵Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t'i ngop me bukë të varfërit e tij;

¹⁶jeho kňazov oblečiem v spasenie, a jeho svätí budú a istotne budú plesať.

¹⁶do t'i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

¹⁷Tam dám vyrásť rohu Dávidovmu a pripravím svojmu pomazanému sviecu.

¹⁷Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t'i jap një llambë të vajosurit tim.

¹⁸Jeho nepriateľov odejem hanbou, a nad ním bude kvitnúť jeho koruna.

¹⁸Do t'i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij".