¹Pri riekach Babylona, tam sme sedávali i plakali, keď sme sa rozpomínali na Sion.

¹Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;

²Na vŕby v ňom, v Babylone, sme boli povešali svoje harfy,

²mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.

³lebo tam žiadali od nás tí, ktorí nás boli zajali, slová piesne, a tí, ktorí nás trápili, radosť, keď vraveli: Zaspievajte nám niektorú pieseň sionskú!

³Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".

⁴No, jako by sme mohli spievať pieseň Hospodinovu v zemi cudzinca?!

⁴Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?

⁵Ak by som ťa zabudol, ó, Jeruzaleme, nech zabudne i moja pravica. -

⁵Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;

⁶Nech sa prilepí môj jazyk na moje ďasno, ak by som sa nerozpomínal na teba, ak nebude Jeruzalem vrcholom mojej radosti.

⁶m'u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.

⁷Pamätaj, Hospodine, synom Edoma na deň Jeruzalema, ktorí hovorili: Rozborte, rozborte v ňom všetko až do základu!

⁷Mbaji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: "Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet".

⁸Dcéro Babylona, ty, ktorá máš byť spustošená! Blahoslavený ten, kto ti odplatí to, čo si nám urobila zlého!

⁸O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!

⁹Blahoslavený ten, kto pochytí a rozrazí tvoje deti o skalu.

⁹Lum ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!