¹Žalm Azafov. Áno, dobrý je Bôh Izraelovi, tým, ktorí sú čistého srdca.

¹Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

²Ale mne by sa bez mála boly pošinuly nohy, a už len málo chýbalo, a boly by sa klzly moje kroky.

²Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

³Lebo som závidel bláznom vidiac pokoj a blaho bezbožných.

³Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

⁴Lebo nemajú trápenia do svojej smrti, a ich brucho je vytučené.

⁴Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

⁵V únavnej práci jako iný smrteľný človek nie sú ani nie sú bití údermi spolu s inými ľuďmi.

⁵Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

⁶Preto je pýcha ich nákrčníkom, a jako sa niekto odieva rúchom, tak sa oni odievajú ukrutnosťou.

⁶Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

⁷Ich oko vyzerá z tuku; majú hojnosť všetkého nad pomyslenie srdca.

⁷Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

⁸Rozpustile sa rúhajú a hovoria v zlobe o útisku; s vysoka hovoria.

⁸Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

⁹Staväjú svoje ústa proti nebesiam, a ich jazyk chodí po zemi.

⁹E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

¹⁰Preto sa sem vracia jeho ľud, a keď sa im vytláča plno vody,

¹⁰Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

¹¹hovoria: Ako môže o tom vedieť Bôh? A či je vôbec u Najvyššieho vedomosť?

¹¹dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".

¹²Hľa, títo bezbožníci a bezpečne žijúci na svete, nadobúdajú majetku!

¹²Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

¹³Nuž tedy je to daromné, že čistím svoje srdce od zlého a umývam svoje ruky v nevine,

¹³Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

¹⁴keď som pri tom bitý údermi každý deň a káraný každého rána.-

¹⁴Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

¹⁵Keby som povedal: Budem tak rozprávať, hľa, zaprel by som pokolenie tvojich synov.

¹⁵Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

¹⁶A zase, keď som to chcel vystihnúť rozumom, videlo sa mi to trudným.

¹⁶Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m'u duk shumë e vështirë.

¹⁷Až keď som vošiel so svätýň silného Boha, vtedy som porozumel, aký bude ich koniec.

¹⁷Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

¹⁸Áno, postavil si ich na klzkých miestach, a spôsobíš to, aby sa zrútili na hromadu.

¹⁸Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

¹⁹Ako bývajú razom obrátení na púšť! Miznú a hynú od hrôz.

¹⁹Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

²⁰Ako snom, keď sa niekto prebudí, tak ty, ó, Pane, keď sa zobudíš, pohŕdneš ich obrazom.

²⁰Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

²¹Keď sa preto rozhorčovalo moje srdce, a bodalo ma v ľadvinách,

²¹Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

²²bol som bez rozumu a nevedel som; jako čo hovädá nerozumejú ničomu, taký som bol u teba.

²²unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

²³A však som bol vždycky s tebou, lebo si ma pojal za moju pravú ruku.

²³Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

²⁴Veď ma podľa svojej rady a potom ma vezmi do svojej slávy.

²⁴Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

²⁵Koho by som mal na nebi? A popri tebe nemám v nikom záľuby na zemi!

²⁵Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

²⁶Moje telo i moje srdce hynie, ale skalou môjho srdca a mojím dielom je Bôh na veky.

²⁶Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

²⁷Lebo hľa, všetci tí, ktorí sa vzďaľujú od teba, zahynú! Vytneš každého, kto cudzoloží odchádzaním od teba.

²⁷Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

²⁸Ale mne je dobre blížiť sa Bohu. Pána Hospodina som učinil svojím útočišťom, aby som, Pane, rozprával všetky tvoje skutky.

²⁸Por sa për mua, e mira është t'i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.