Slovakian

Shqip

Psalms

74

1Vyučujúci Azafov. Prečo si nás, ó, Bože, zavrhol na večnosť? Prečo je roznietený tvoj hnev na stádo tvojej pastvy?
1O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
2Rozpamätaj sa na svoje shromaždenie, ktoré si tam dávno kúpil, na prútok svojho dedičstva, ktorý si vykúpil, na vrch Sion, toď, na ktorom bývaš.
2Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
3Povznes svoje kroky k večným rozvaleninám. Všetko zkazil nepriateľ v svätyni!
3Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
4Tvoji protivníci revali prostred tvojho slávnostného shromaždenia. Urobili svoje odznaky odznakmi.
4Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
5Zdalo sa to tak, ako keď ľudia do vysoka sa zaháňajúc toporami tnú do húšte stromovia.
5Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
6A teraz dovedna tlčú jej rezby sekerami a obuchmi.
6Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
7Podpálili tvoju svätyňu; zrútiac ho na zem poškvrnili príbytok tvojho mena.
7I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
8Hovoria vo svojom srdci: Vyhubme ich všetkých dovedna! Popálili všetky shromaždištia silného Boha v zemi.
8Kanë thënë në zemër të tyre: "T'i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
9Nevidíme svojich odznakov; už nieto proroka, ani nieto medzi nami toho, kto by vedel, dokedy to bude trvať.
9Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
10Dokedy, ó, Bože, bude potupovať protivník? Či sa na veky bude rúhať nepriateľ tvojmu menu?
10Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
11Prečo uťahuješ zpät svoju ruku a svoju pravicu? Vytiahni ju zo svojho lona a učiň koniec!
11Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
12Avšak ty, Bože, si mojím Kráľom od dávna, ktorý pôsobíš nové a nové spasenie prostred zeme.
12Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
13Ty si vo svojej sile rozdelil more; skrúšil si hlavy drakom na vodách.
13Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
14Ty si roztrieskal hlavy leviatána; dal si ho za pokrm ľudu na púšti.
14Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
15Ty si roztvoril prameň a potok. Ty si vysušil rieky trvalého toku.
15Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
16Tvoj je deň, tvoja je i noc; ty si pripravil svetlo i slnko.
16Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
17Ty si postavil všetky hranice zeme; leto a zimu si ty utvoril.
17Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
18Rozpomeň sa na to, že nepriateľ hanobil Hospodina, a bláznivý ľud sa rúhal tvojmu menu.
18Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
19Nedaj zveri duše svojej hrdličky; nezbudni navždy na život svojich biednych.
19Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
20Pohliadni na smluvu, lebo i najtmavšie kúty zeme sú plné peleší ukrutnosti.
20Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
21Nech neodchádza zpät utlačený zahanbený; biedni a chudobní nech chvália tvoje meno.
21Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
22Povstaň, ó, Bože, a rozrieš svoju pravotu! Rozpomeň sa na svoje pohanenie, ktoré sa ti deje od blázna každý deň.
22Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
23Nezabudni na hlas svojich protivníkov, na hrmot tých, ktorí povstávajú proti tebe, a ktorý vystupuje neprestajne.
23Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.