¹In oni trije možje so nehali odgovarjati Jobu, ker je bil pravičen v svojih očeh.

¹Karena Ayub yakin sekali akan kebenaran dirinya, maka ketiga sahabatnya itu pun tak mau menjawab dia lagi.

²Tedaj se vname jeza Elihuju, sinu Barakela, Buzovcu, iz rodovine Ramove; zoper Joba se mu vname jeza, ker je sebe bolj opravičeval nego Boga.

²Tetapi di situ ada seorang yang bernama Elihu anak Barakheel, seorang keturunan Bus dari kaum Ram. Ia tidak dapat menahan marahnya, karena Ayub membenarkan dirinya sendiri dan mempersalahkan Allah.

³Tudi zoper tri prijatelje njegove se je razsrdil, zato ker niso našli odgovora in so vendar obsojali Joba.

³Ia juga marah kepada ketiga sahabat Ayub itu karena mereka tidak dapat membantah kata-kata Ayub, meskipun mereka mempersalahkannya.

⁴Elihu pa je čakal Joba z besedami, ker oni so bili starejši nego on.

⁴Elihu orang yang paling muda di antara mereka, sebab itu ia menunggu sampai semuanya selesai berbicara.

⁵In ko je videl Elihu, da ni bilo odgovora v ustih tistih treh mož, tedaj se mu razvname jeza.

⁵Setelah melihat bahwa ketiga orang itu tidak dapat menjawab, ia menjadi marah,

⁶In izpregovori Elihu, sin Barakelov, Buzovec, in reče: Mlad sem po letih, vi pa ste starci, zato me je bilo sram in sem se bal vam povedati svoje misli.

⁶dan berkata demikian, "Aku masih muda, sedangkan kamu sudah tua, sebab itu aku takut dan ragu mengemukakan pendapatku.

⁷Dejal sem: Naj leta govore in visoka starost naj oznani modrost.

⁷Pikirku, kamulah yang harus berbicara, yang lebih tua harus membagikan hikmatnya.

⁸Toda duh v smrtnikih je in dih Vsemogočnega, ki jih dela razumne.

⁸Tetapi yang memberi hikmat kepada manusia, hanyalah Roh Allah Yang Mahakuasa.

⁹Priletni niso vselej modri in starci ne umejo vsekdar, kar je prav.

⁹Orang menjadi bijak, bukan karena lanjut umurnya; orang mengerti yang benar, bukan karena tinggi usianya.

¹⁰Zato pravim: Poslušaj mene, tudi jaz hočem povedati misli svoje.

¹⁰Sebab itu, dengarkanlah aku; izinkanlah aku mengatakan pendapatku.

¹¹Glejte, čakal sem besed od vas, poslušal sem vašo razsodnost, dokler bi bili iznašli, kar je odgovoriti,

¹¹Dengan sabar aku mendengarkan ketika kamu berbicara, dan menanti ketika kamu mencari kata-kata yang bijaksana.

¹²in skrbno sem pazil na vas; a glejte, ni ga med vami, ki je prepričal Joba in odgovoril besedam njegovim.

¹²Kuperhatikan dengan saksama; kudengar kamu menemui kegagalan. Kesalahan dalam kata-kata Ayub tak dapat kamu buktikan.

¹³Nikar torej ne pravite: Našli smo modrost; Bog mogočni ga premore, ne človek!

¹³Bagaimana dapat kamu katakan bahwa hikmat telah kamu temukan? Karena kamu terpaksa menyerah. Yang bisa menjawab Ayub hanyalah Allah.

¹⁴Kajti proti meni ni nameril besed; in z vašimi govori mu ne bom odgovarjal.

¹⁴Kepadamulah Ayub berbicara, dan bukan kepadaku, tetapi aku tak akan memberi jawaban seperti kamu.

¹⁵Osupnili so, ne odgovarjajo več, pošle so jim besede.

¹⁵Ayub, mereka bingung dan tak dapat memberi jawaban; tak ada yang dapat mereka katakan.

¹⁶In jaz naj čakam, ker oni ne govore, ker tu stoje in ne odgovarjajo več?

¹⁶Mereka berdiri saja, tak dapat berbicara lagi. Haruskah aku menunggu meskipun mereka berdiam diri?

¹⁷Odgovoril bom tudi jaz svoj del, tudi jaz povem mnenje svoje.

¹⁷Tidak, sekarang akan kuberi jawaban; pendapatku akan kusampaikan.

¹⁸Kajti poln sem besed, pritiska me duh moj v meni.

¹⁸Tak sabar lagi aku menunggu. Tak dapat lagi kutahan kata-kataku.

¹⁹Glej, život mi je kakor vino, ki nima duška, kakor novi sodi hoče počiti.

¹⁹Jika aku diam saja, akan pecahlah aku, seperti kantong yang penuh dengan anggur baru.

²⁰Moram govoriti, da se oddahnem, odprem torej ustne svoje in odgovorim!

²⁰Aku harus berbicara, supaya hatiku tenang; aku harus membuka mulutku dan memberi jawaban.

²¹Da bi le z nikomer pristranski ne potegnil! In nobenemu človeku se nočem prilizovati.Saj tudi ne poznam prilizovanja: sicer bi me v kratkem vzel Stvarnik moj.

²¹Tak akan kubela siapa pun dalam sengketa ini dan tak seorang pun akan kupuji-puji.

²²Saj tudi ne poznam prilizovanja: sicer bi me v kratkem vzel Stvarnik moj.

²²Cara menyanjung-nyanjung pun, aku tidak tahu, dan seandainya aku melakukan itu, Allah akan segera menghukum aku.