¹In Job odgovori in reče:

¹Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,

²O da bi se stehtala nevolja moja in da bi na tehtnico položili nesrečo mojo vso!

²(6:1)

³Kajti sedaj je težja nego morski pesek. Zato so bile nepremišljene besede moje.

³pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.

⁴Zakaj pšice Vsemogočnega tiče v meni, katerih strup mora piti duh moj, Božje strahote so postavljene v boj zoper mene.

⁴Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.

⁵Ali divji osel riga, kadar ima dosti trave, ali muka vol pri svoji krmi?

⁵Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.

⁶Ali se more jesti neslastno in neslano? ali je okus v jajčjem beljaku?

⁶Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?

⁷Česar se ni hotelo moji duši dotekniti, to mi je kakor gnusna jed sedaj.

⁷Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.

⁸O da bi se zgodila prošnja moja, in da bi mi dal Bog, česar želim:

⁸Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?

⁹da me Bog izvoli streti, da oprosti roko svojo in me odreže!

⁹Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!

¹⁰Tako bi mi še ostala tolažba, in radoval bi se v bolečini, ki mi ne prizanaša, da nisem zatajil besede Svetega.

¹⁰Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.

¹¹Kaj je moja moč, da naj stanovitno čakam, in kaj konec moj, da naj ostanem potrpežljiv?

¹¹Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?

¹²Trdna li kot kamen je moja moč in meso moje je li iz brona?

¹²Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?

¹³Ni li pač tako, da nimam pomoči v sebi nobene, in vsaka pospešitev rešenja je daleč od mene?

¹³Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.

¹⁴Prijatelj mora kazati usmiljenje obupujočemu, sicer se odreče strahu Vsegamogočnega.

¹⁴Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.

¹⁵Bratje moji so varali kakor hudournik, kakor struga hudournikov, ki se gubé,

¹⁵Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.

¹⁶ki se kalé od ledu, v katere se zateka sneg.

¹⁶Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.

¹⁷Ob času, ko solnce vanje pripeka, presihajo, in ko je vroče, izginejo s svojega kraja.

¹⁷Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.

¹⁸Vijejo se semtertja poti njih toka, gredo v puščavo in se razgube.

¹⁸Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.

¹⁹Gledale so tja karavane iz Teme, potne družbe iz Sabe so upale vanje:

¹⁹Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.

²⁰osramočene so bile, ker so se zanašale nanje, prišle so do tja, in rdečica jih je oblila.

²⁰Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.

²¹Res, tako ste mi postali v nič; strahoto ste zazrli in se preplašili.

²¹Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.

²²Ali sem morda rekel: Dajte mi, ali: Žrtvujte zame darilo od svojega blaga,

²²Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?

²³ali: Oprostite me iz pesti zatiralčeve, ali: Odkupite me iz roke silovitnikove?

²³Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?

²⁴Poučite me, in molčal bom, in v čem sem se motil, razodenite mi!

²⁴Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.

²⁵Kako krepke so poštene besede! A kaj dokazuje karanje vaše?

²⁵Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!

²⁶Mislite li grajati besede moje? Saj v veter gredo govori obupujočega!

²⁶Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.

²⁷Še za siroto bi vi vrgli kocko in prodali prijatelja svojega!

²⁷Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.

²⁸In sedaj se blagovolite ozreti vmé, kajti v lice vam vendar ne bom lagal.

²⁸Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?

²⁹Povrnite se, ne zgodi naj se krivica, da, povrnite se, pravda moja je pravična!Je li nepravičnost na jeziku mojem? ali ne more okus moj razpoznati, kaj je pogubljivo?

²⁹Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.

³⁰Je li nepravičnost na jeziku mojem? ali ne more okus moj razpoznati, kaj je pogubljivo?

³⁰Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?