1Modrost je sezidala hišo svojo, izsekala je sedem stebrov svojih;
1¶ Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:
2zaklala je živali svoje, zmešala vino svoje, tudi mizo svojo je pripravila;
2Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.
3poslala je dekle svoje vabit po najvišjih krajih v mestu:
3Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.
4„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:
4Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,
5„Pridite, jejte kruh moj in pijte vino, ki sem ga zmešala!
5Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.
6Zapustite abotnost in živíte in ravno stopajte po poti razumnosti!“
6Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.
7Kdor poučuje zasmehovalca, nakopava si sramoto; in kdor kara brezbožnika, pridobi si madež.
7Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.
8Ne karaj zasmehovalca, da te ne sovraži; karaj modrega, in ljubil te bo.
8Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.
9Nakloni pouk modremu, in bode še bolj moder, pouči pravičnega, in napredoval bo v znanju.
9Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.
10Strah GOSPODOV je začetek modrosti, in spoznanje Najsvetejšega je razumnost.
10Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.
11Kajti po meni se bodo pomnožili dnevi tvoji in pridejala se ti bodo življenja leta.
11Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.
12Ako si moder, sebi si moder, ako pa si zasmehovalec, sam boš trpel.
12Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.
13Gospa neumščina veliko ropoče, abotna je in ničesar ne ve.
13¶ Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.
14In sedeva pri durih hiše svoje, na stolu, na mestnih višinah,
14Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;
15da kliče mimohodeče, ki ravno stopajo po potih svojih:
15Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,
16„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:
16Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,
17„Vode ukradene so sladke in kruh, ki se skrivaj jé, prijeten.“Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.
17He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.
18Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.
18Te mohio ia kei reira nga tupapaku; kei te reinga riro ana i karanga ai.