¹In GOSPOD je govoril Mojzesu, rekoč:

¹I rzekł Pan do Mojżesza na polach Moabskich, nad Jordanem przeciw Jerychowi, mówiąc:

²Zapovej sinovom Izraelovim ter jim reci: Ko pridete v deželo Kanaansko, to bodi dežela, ki vam pripade v dediščino: Kanaanova dežela po svojih mejah.

²Rozkaż synom Izraelskim, aby dali Lewitom z dziedzictwa osiadłości swojej miasta do mieszkania, i przedmieścia około miast ich oddacie Lewitom.

³Poldnevna stran vam bodi pri Zinski puščavi in poleg Edoma, in vaša južna meja bodi od kraja Slanega morja proti vzhodu;

³I będą mieli miasta sobie do mieszkania, a przedmieścia ich będą im dla bydła ich, i dla majętności ich, i dla wszystkiego dobytku ich.

⁴in ta meja se obrni proti jugu od vzviška Akrabima in naj gre v Zin in sega proti jugu čez Kades-barneo, potem naj gre k vasi Adarju in poleg Azmona,

⁴A przedmieścia miast, które dacie Lewitom, od muru miejskiego pójdą na tysiąc łokci wszędy w około.

⁵in od Azmona naj se obrne k Egiptovskemu potoku in se konča pri morju.

⁵Przetoż wymierzycie za każdem miastem dwa tysiące łokci na wschód słoóca, na południe też dwa tysiące łokci, także na zachód dwa tysiące łokci, i na północy dwa tysiące łokci, a miasto w pośrodku będzie; takoweć będą przedmieścia miast ich.

⁶Meja proti večeru pa: Veliko morje vam bodi za mejo; to bode vaša zahodna meja.

⁶A między temi miasty, które dacie Lewitom, sześć miast będą dla ucieczki, które dacie, aby tam uciekał mężobójca; a nad te dacie im czterdzieści miast i dwa.

⁷In to bodi vaša meja proti polnoči: od Velikega morja si merite tja do gore Hora,

⁷Tak iż wszystkich miast, które Lewitom dacie, będzie czterdzieści i osiem miast i z przedmieściami ich.

⁸od gore Hora pa merite do poti v Hamat, in meja naj sega do Zedada;

⁸A miast, które dacie z dzierżaw synów Izraelskich, od tych, którzy więcej mają, więcej dacie, a od tych, którzy mniej mają, dacie mniej; każdy według miary dziedzictwa swego, które posiędzie, udzieli z miast swoich Lewitom.

⁹potem naj gre meja dalje v Zifron in se konča pri vasi Enanu. To bodi severna vaša meja.

⁹Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

¹⁰Za mejo proti jutru si merite od vasi Enana do Sefama,

¹⁰Mów do synów Izraelskich, i rzecz im: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Chananejskiej.

¹¹in naj gre meja doli od Sefama k Ribli ob vzhodni strani Ajina; potem naj gre meja doli in krene k strani Kineretskega morja ob vzhodu;

¹¹Postanowcież sobie miasta; miasta dla ucieczki mieć będziecie, aby tam uciekał mężobójca, któryby zabił kogo z nieobaczenia.

¹²in meja naj gre doli po Jordanu in se konča pri Slanem morju. To bodi vaša dežela po njenih mejah naokrog.

¹²A będą wam te miasta dla ucieczki przed powinowatym zabitego, aby nie dał gardła ten co zabił, póki by nie stanął przed zgromadzeniem na sąd.

¹³Mojzes torej zapove sinovom Izraelovim, rekoč: To je dežela, ki si jo v dedino razdelite po žrebu in ki je o njej zapovedal GOSPOD, da bodi dana deveterim rodovom in polovici rodu.

¹³A miast, które odłączycie, sześć miast dla ucieczki mieć będziecie.

¹⁴Zakaj rod Rubenovih sinov po svojih očetovinah in rod Gadovih sinov po svojih očetovinah in polovica Manasejevega rodu so prejeli svojo dediščino.

¹⁴Trzy miasta dacie z tej strony Jordanu, a trzy miasta dacie w ziemi Chananejskiej; te miasta dla ucieczki będą.

¹⁵Ta dva rodova in pol so prejeli svojo dediščino tostran Jordana, od Jeriha proti solnčnemu vzhodu.

¹⁵Synom Izraelskim, i przychodniowi, i mieszkającemu między nimi, będą te sześć miast do ucieczki, aby tam uciekł każdy, kto by zabił człowieka z nieobaczenia.

¹⁶Nato ogovori GOSPOD Mojzesa, rekoč:

¹⁶Wszakże, jeźliby go żelazną bronią uderzył, tak żeby umarł, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

¹⁷Ta so imena mož, ki naj vam deželo razdele v dedino: Eleazar duhovnik in Jozue, sin Nunov.

¹⁷Albo jeźliby mając kamieó w ręku, którym by mógł zabić, uderzył go, tak żeby umarł, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

¹⁸In vzemite po enega kneza iz vsakega rodu, da razdele deželo.

¹⁸Także jeźliby mając w ręku drewno, którem by mógł zabić, uderzył go, i umarłby, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

¹⁹In ta so imena tistih mož: za Judov rod Kaleb, sin Jefunov;

¹⁹Powinowaty zabitego zabije tego mężobójcę; gdziekolwiek się z nim spotka, on zabije go.

²⁰za rod Simeonovih sinov Samuel, sin Amihudov;

²⁰A jeźliby kogo z nienawiści popchnął, albo naó czem cisnął z zasadzki, a umarłby;

²¹za Benjaminov rod Elidad, sin Kislonov;

²¹Albo jeźliby go z waśni uderzył ręką swoją, a umarłby, śmiercią umrze ten, który uderzył, mężobójcą jest; powinny zabitego zabije mężobójcę, gdziekolwiek go trafi.

²²za rod Danovih sinov knez Buki, sin Joglijev;

²²Ale jeźliby z przygody bez waśni kogo popchnął, alboby naó cisnął czemkolwiek nie umyślnie;

²³za Jožefova sinova: za rod Manasejevih sinov knez Haniel, sin Efodov,

²³Albo jeźliby jakim kamieniem, od którego by mógł umrzeć, rzucił naó z nieobaczenia, a umarłby, nie będąc mu nieprzyjacielem, ani szukając jego złego:

²⁴in za rod Efraimovih sinov knez Kemuel, sin Siftanov;

²⁴Tedy rozsądek uczyni zgromadzenie między tym, który zabił, a między powinnym zabitego według tego prawa.

²⁵za rod Zebulonovih sinov knez Elizafan, sin Parnakov;

²⁵I wybawi zgromadzenie mężobójcę tego z rąk powinnego onego zabitego, i każe mu się wrócić zgromadzenie do miasta ucieczki jego, gdzie był uciekł; i tamże będzie mieszkał aż do śmierci kapłana najwyższego, który jest pomazany olejkiem świętym.

²⁶za rod Isaharjevih sinov knez Paltiel, sin Azanov;

²⁶A jeźliby wyszedł mężobójca za granice miasta ucieczki swojej, do którego uciekł;

²⁷za rod Aserjevih sinov knez Ahihud, sin Selomijev,

²⁷I trafiłby go powinny zabitego za granicą miasta ucieczki jego, chociażby zabił powinny zabitego mężobójcę onego, nie będzie winien krwi.

²⁸za rod Neftalijevih sinov knez Pedahel, sin Amihudov.To so tisti, katerim je GOSPOD zapovedal prideliti Izraelovim sinovom dedino v deželi Kanaanski.

²⁸Albowiem w mieście ucieczki swojej mieszkać ma aż do śmierci kapłana najwyższego, a po śmierci kapłana najwyższego wróci się on mężobójca do ziemi osiadłości swojej.

²⁹To so tisti, katerim je GOSPOD zapovedal prideliti Izraelovim sinovom dedino v deželi Kanaanski.

²⁹A będziecie to mieli za ustawę prawną w narodziech waszych, we wszystkich mieszkaniach waszych.

³⁰Ktobykolwiek chciał zabić człowieka, za świadectwem świadków zabije mężobójcę; ale świadek jeden nie będzie mógł świadczyć na skazanie kogo na śmierć.

³¹Nie weźmiecie też okupu za żywot mężobójcy, który zasłużył śmierć; niech śmiercią umrze.

³²Nie weźmiecie też zapłaty od onego, który uciekł do miasta ucieczki swojej, aby się nawrócił na mieszkanie do ziemi swojej, pierwej niżby kapłan umarł:

³³Byście nie splugawili ziemię, w której będziecie; bo krew takowa splugawiłaby ziemię; a ziemia nie może być oczyszczona od krwi, która jest wylana na niej, jedno krwią tego, który ją przelał.

³⁴Przetoż nie plugawcie ziemi, w której mieszkacie, w której Ja też mieszkam; bom Ja Pan, który mieszkam między synami Izraelskimi.