Shona

Norwegian

Psalms

142

1Ndinodanidzira nenzwi rangu kuna Jehovha; Nenzwi rangu ndinonyengetera kuna Jehovha.
1En læresalme av David, da han var i hulen, en bønn.
2Ndinodurura kuchema kwangu pamberi pake; Ndinomuzivisa kutambudzika kwangu.
2Med min røst roper jeg til Herren, med min røst beder jeg inderlig til Herren.
3Panguva yokumanikidzwa komweya wangu mukati mangu, makaziva nzira yangu. Panzira yandinofamba nayo vakandivanzira musungo.
3Jeg utøser min sorg for hans åsyn, jeg gir min nød til kjenne for hans åsyn.
4Tarirai kurudyi rwangu, muone; nekuti hakuna munhu anondiziva; Ndashaiwa utiziro; hakuna munhu ane hanya nomweya wangu.
4Når min ånd vansmekter i mig, kjenner dog du min sti; på den vei jeg skal vandre, har de lagt skjulte snarer for mig.
5Ndakadanidzira kwamuri, Jehovha; Ndakati, Ndimi utiziro hwangu, Nomugove wangu panyika yavapenyu.
5Sku til min høire side og se! Det er ikke nogen som kjennes ved mig; all tilflukt er borte for mig, det er ikke nogen som spør efter min sjel.
6Teererai kudanidzira kwangu; nekuti ndinoshaiwa simba kwazvo; Ndirwirei panavanonditambudza; nekuti vanondikurira nesimba.
6Jeg roper til dig, Herre! Jeg sier: Du er min tilflukt, min del i de levendes land.
7Budisai mweya wangu patirongo, kuti ndivonge zita renyu; Vakarurama vachandipoteredza; nekuti muchandiitira zvakanaka kwazvo.
7Gi akt på mitt klagerop, for jeg er blitt såre elendig! Fri mig fra mine forfølgere, for de er mig for sterke!
8Før min sjel ut av fengslet, så jeg kan love ditt navn! De rettferdige skal samle sig omkring mig, når du gjør vel imot mig.