1Munhu akazvarwa nomukadzi anamazuva mashoma, azere nokutambudzika.
1Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
2Anobuda seruva, ndokusvava; Anotizawo somumvuri, haagari.
2Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cieó, i nie ostoi się.
3Ko munotarira munhu akadai nameso enyu, Muchinditonga here?
3Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
4Ndianiko angabudisa chinhu chakanaka pane chakaipa? Hakuna.
4Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
5Mazuva ake zvaakatarwa, mwedzi yake yakaverengwa nemi, Makamutarira miganho yaasingatenderwi kudarika;
5Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
6Regai kumucherekedza, azorore, Kusvikira apedza zuva rake somubatiri.
6Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzieó jego.
7nekuti kana muti uchinge watemwa, kune tariro kuti uchabudazve, Uye kuti davi rawo nyoro haringaperi.
7Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
8Kunyange mudzi wawo ukakwegurira muvhu, Nehunde yawo ikafa pasi;
8Choć się zstarzeje w ziemi korzeó jego, i w prochu obumrze pieó jego:
9Kunyange zvakadaro uchabukira kana wanzwa kunhuhwira kwemvura, Ndokubudisa matavi somuti muduku.
9Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
10Asi munhu anofa, akaparara hake; Zvirokwazvo munhu anorega kufema, zvino aripiko?
10Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
11Mvura inopera pagungwa, Uye rwizi runopera nokupwa;
11Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
12Saizvozvo munhu anovata pasi, akasamukazve; Havazomukizve kusvikira denga rapera, Havangamutswi pahope dzavo.
12Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
13Dai muchindivanza henyu paSheori, Muchindichengeta pakavanda, kusvikira hasha dzenyu dzapfuura, Munditemere nguva yakatarwa, yamungandirangarira nayo.
13Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!
14Kana munhu achinge afa, angararamazve here? Ndaimira hangu mazuva ose okutambudzika kwangu, Kusvikira kusunungurwa kwangu kuchisvika.
14Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
15Maizodana, ini ndikakupindurai; Maishuva basa ramaoko enyu.
15Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
16Asi zvino munoverenga nhambwe dzangu;
16Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
17Kudarika kwangu kwakasungirwa muhombodo, Munosunga zvakaipa zvangu.
17Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
18Gomo kana richiwa zvirokwazvo rinopfupfunyuka, Uye dombo rinobviswa panzvimbo yaro;
18Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
19Mvura inochera mabwe; Kuyerera kwayo kunokukura guruva renyika;. imwi munoparadza tariro yomunhu.
19Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
20Munomukunda nokusingaperi, iye akapfuura hake; Munoshandura chiso chake, ndokumudzinga.
20Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
21Vana vake vanokudzwa iye asingazvizivi; Vanoderedzwa, asi iye haaoni vachiitirwa izvozvo.
21Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
22Asi kana ari iye, nyama yake inorwadziwa, Mweya wake unochema mukati make.
22Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.