¹Ipapo Jobho akapindura, akati, kwaari

¹A Ijob odpowiadając rzekł:

²Iwe wakabatsira sei asine simba! Wakaponesa sei ruoko rusine simba!

²Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

³Wakapa mano sei asina kungwara, Nokududzira kwazvo zivo yechokwadi!

³Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

⁴Wakataurira aniko mashoko awa? Mweya wakabuda kwauri ndowaaniko?

⁴Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

⁵Vakafa vanodedera Pasi pemvura navagere mukati mayo.

⁵I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

⁶Sheori rakashama pamberi pake, Kuparadza hakune chifukidzo.

⁶Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.

⁷Anotatamura rutivi rwokumusoro pasine chiro, Anoturikira nyika pasine chinhu.

⁷Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

⁸Anosungira mvura mumakore ake makobvu; Asi gore haribvaruki nokurema kwayo.

⁸Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

⁹Anofukidza chigaro chake choushe, chirege kuonekwa,

⁹Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

¹⁰Akatara muganhu pamusoro pemvura, Kusvikira pakupedzisira kwechiedza nerima.

¹⁰Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

¹¹Mbiru dzedenga dzinodedera, Nokuvhunduka nokutuka kwake.

¹¹Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

¹²Anomutsa gungwa nesimba rake, Nenjere dzake anoparadza Rahabhi.

¹²Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

¹³Denga rinoshongedzwa nomweya wake; Ruoko rwake rwakabaya nyoka inokurumidza.

¹³Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

¹⁴Tarira, izvi ndiwo mudzivo woga wenzira dzake; Haiwa, tinongonzwa zeve-zeve roga renzwi rake! Asi kutinhira kwesimba rake ndianiko angakunzwisisa?

¹⁴Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?