Shona

Polish

Job

29

1Zvino Jobho akapfuurazve namashoko ake, akati,
1Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2Haiwa, dai ndaiita hangu sapamwedzi yakare, Sapamazuva andairindwa naMwari;
2Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
3Panguva iyo mwenje wake waivhenekera pamusoro wangu, Ndaifamba ndichivhenekerwa parima nechiedza chake;
3Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
4Sezvandakanga ndakaita pamazuva okusimba kwangu, Panguva iyo hushamwari hwaMwari huchiri patende rangu;
4Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
5Panguva iyo waMasimbaose achiri neni, Navana vangu vachakandipoteredza;
5Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
6Panguva iyo pandaitsika paisukwa nomukaka wakafa, Uye dombo raindidururira nzizi dzamafuta!
6Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
7Panguva yandaibuda kusuwo reguta, Panguva yandaigadzira chigaro changu padare,
7Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
8Majaya akati achindiona aivanda, Navatana vaisimuka vakaramba vamire;
8Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
9Machinda ainyarara pakutaura kwawo, Aifumbira miromo yawo;
9Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
10manzwi avakuru ainyarara, Ndimi dzavo dzainamatira mumikamwa yavo.
10Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
11nekuti nzeve yakati ichindinzwa, ndokundiropafadza; Ziso rakati richindiona, ndokundipupurira zvakanaka.
11Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
12Nekuti ndairwira varombo vaichema, Nenhererawo, nowaishaiwa mubatsiri.
12Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
13Ropafadzo yowotandadza yakawira pamusoro pangu, uye ndakaita moyo wechirikadzi uimbe nomufaro.
13Błogosławieóstwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
14Ini ndaifuka kururama, naiko kwaindifukidza; Kururama kwangu kwaiva senguvo nekorona.
14W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
15Ndaiva meso amapofu, Netsoka dzemhetamakumbo.
15Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
16Ndaiva baba vavaishaiwa; Ndainzvera mhaka yowandakanga ndisingazivi.
16Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
17Ndaivhuna meno avasina kururama, Nokubvuta chaakanga auraya mumeno ake.
17I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
18Panguva iyo ndakati, Ndichafira mudendere rangu, Ndichawanza mazuva angu aite sejecha,
18Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
19Mudzi wangu wakatandavarira kusvikira kumvura, Dova rinovata usiku hwose padavi rangu.
19Korzeó mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
20Kukudzwa kwangu kunoramba kuri kutsva, Uta hwangu hunoramba uchivandudzwa muruoko rwangu.
20Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
21Vanhu vainditeerera nokundimirira, Vainyarara kana ndichivaraira.
21Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
22Havazaitaurazve kana ini ndareva mashoko angu; Kutaura kwangu kwakadonhera pamusoro pavo.
22Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
23Vaindimirira somunhu anomirira mvura; Vaishamisa miromo yavo sevanoshamira mvura yokupedzisira.
23Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
24Ndaivasekerera kana vasingatsungi; Havana kudzima chiedza chechiso changu.
24Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
25Ndaivasanangurira nzira yavo, ndikagara sashe wavo, Ndaigara samambo pahondo, Somunhu anonyaradza vanochema.
25Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.