1Zvino varume ava vatatu vakarega kupindura Jobho, nekuti akati ndakarurama hangu.
1A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2Ipapo Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi, weimba yaRami, akatsamwa kwazvo; akatsamwira Jobho kwazvo, nekuti akanga azviruramisa kupfuura Mwari.
2Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3Akatsamwirawo kwazvo shamwari dzake nhatu, nekuti vakanga vashaiwa mhinduro, kunyange zvakadaro vakanga vapa havo Jobho mhosva.
3Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4Zvino Erihu akanga amirira kutaura naJobho, nekuti ivo vaiva vakuru kwaari pazero.
4Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5Zvino Erihu akati achiona kuti hapene mhinduro pamiromo yavanhu ava vatatu, iye akatsamwa kwazvo.
5Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6Zvino Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi wakapindura, akati, Ini ndiri muduku, asi imwi mava vakuru kwazvo; Saka ndakazvidzora hangu, ndikatya kukuzivisai kufunga kwangu.
6I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7Ndakati, Vana mazuva mazhinji ngavataure havo, Vana makore mazhinji ngavadzidzise vamwe uchenjeri.
7Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8Asi mweya uripo pamunhu, Kufuridzira kowaMasimbaose kunovapa kunzwisisa.
8Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9Havazi vakuru vakachenjera, Kana vatana vanonzwisisa kururamisira.
9Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10Saka ndakati, Chindinzwai; Neniwo ndichakuzivisai kufunga kwangu.
10Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11Tarirai, ndakambomirira mashoko Ndakateerera kuti ndinzwe nharo dzenyu, Nguva yamakatsvaka zvamungataura.
11Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12Zvirokwazvo, ndakakucherekedzai, Asi tarirai, hakuna munhu akapwisa Jobho. Kana akapindura mashoko ake pakati penyu.
12I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13Chenjerai, murege kuti, Takawana huchenjeri; Mwari ndiye angamukunda, asi munhu kwete.
13Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14Nekuti haana kutaura mashoko ake kwandiri; Neni handingamupinduri iye nokutaura kwenyu.
14Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15Vashamiswa, havachapinduri; Havachine shoko ravangataura.
15Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16Ko ini ndingamirira, zvavasingatauri ivo, Zvavanoramba vamire, vasina chavangapindura here?
16Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17Neniwo ndichapindura padzoro rangu, Neniwo ndichazivisa kufunga kwangu.
17Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18Nekuti ndizere namashoko; Mweya, uri mukati mangu, unondimanikidza.
18Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19Tarirai, mukati mangu makafanana newaini isina pokubuda napo; Zvakafanana nehombodo itsva dzinokaroparuka.
19Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20Ndichataura, kuti ndiremudzwe, Ndichashamisa miromo yangu ndipindure.
20Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21Ndirege hangu kutsaura munhu upi noupi; Uye handingatumidzi ani nani mazita anobata kumeso.
21Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22Nekuti handizivi kutumidza mazita anobata kumeso; Zvimwe Muiti wangu angakurumidza kundibvisa.
22Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.