1Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
1And Job answered and said,
2War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
2How long will ye vex my soul, and crush me with words?
3Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
3These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed to stupefy me.
4Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
4And be it [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
5Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
5If indeed ye will magnify yourselves against me, and prove against me my reproach,
6Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
6Know now that +God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
7Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
7Behold, I cry out of wrong, and I am not heard; I cry aloud, but there is no judgment.
8Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
8He hath hedged up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
9Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
9He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
10He breaketh me down on every side, and I am gone; and my hope hath he torn up as a tree.
11Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
11And he hath kindled his anger against me, and hath counted me unto him as one of his enemies.
12Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
12His troops have come together and cast up their way against me, and have encamped round about my tent.
13Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
13He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are quite estranged from me.
14Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
14My kinsfolk have failed, and my known friends have forgotten me.
15Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
15The sojourners in my house and my maids count me as a stranger; I am an alien in their sight.
16Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
16I called my servant, and he answered not; I entreated him with my mouth.
17Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
17My breath is strange to my wife, and my entreaties to the children of my [mother's] womb.
18Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
18Even young children despise me; I rise up, and they speak against me.
19Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
19All my intimate friends abhor me, and they whom I loved are turned against me.
20Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
20My bones cleave to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
21Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
21Have pity upon me, have pity upon me, ye my friends; for the hand of +God hath touched me.
22Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
22Why do ye persecute me as ùGod, and are not satisfied with my flesh?
23Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
23Oh would that my words were written! oh that they were inscribed in a book!
24Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
24That with an iron style and lead they were graven in the rock for ever!
25Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
25And [as for] me, I know that my Redeemer liveth, and the Last, he shall stand upon the earth;
26Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
26And [if] after my skin this shall be destroyed, yet from out of my flesh shall I see +God;
27Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
27Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another: -- my reins are consumed within me.
28Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
28If ye say, How shall we persecute him? when the root of the matter is found in me,
29Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
29Be ye yourselves afraid of the sword! for the sword is fury against misdeeds, that ye may know there is a judgment.