Somali

Italian: Riveduta Bible (1927)

Job

17

1Ruuxaygii waa tabardarnaaday, cimrigaygiina waa dhammaaday, Oo qabrigu waa ii diyaar.
1Il mio soffio vitale si spenge, i miei giorni si estinguono, il sepolcro m’aspetta!
2Sida xaqiiqada ah waxaa ila jooga majaajilowyo, Oo ishayduna waxay fiiro u leedahay ka cadhaysiintooda.
2Sono attorniato di schernitori e non posso chiuder occhio per via delle lor parole amare.
3Haddaba rahaamad i sii, oo dammiin ii noqo; Bal yaa jooga oo gacanta dhaar iigu dhiibaya?
3O Dio, da’ un pegno, sii tu il mio mallevadore presso di te; se no, chi metterà la sua nella mia mano?
4Waayo, qalbigooda waxgarashadii waad ka qarisay, Oo sidaas daraaddeed iyaga ma aad sarraysiin doontid.
4Poiché tu hai chiuso il cuor di costoro alla ragione, e però non li farai trionfare.
5Kii saaxiibbadiis u yeedha inay maal ka qaybgeliyaan, Carruurtiisu way indha beeli doonaan.
5Chi denunzia un amico sì che diventi preda altrui, vedrà venir meno gli occhi de’ suoi figli.
6Oo weliba isagu wuxuu iga dhigay wax ay dadku ku halqabsadaan, Oo waxaan noqday mid ay dadku candhuuf ku tufaan.
6Egli m’ha reso la favola dei popoli, e son divenuto un essere a cui si sputa in faccia.
7Indhahaygii murug bay la arag daranyihiin, Oo xubnahaygii oo dhammuna waxay noqdeen sidii hoos oo kale.
7L’occhio mio si oscura pel dolore, tutte le mie membra non son più che un’ombra.
8Dadkii toolmoonu waxan way la yaabayaan, Oo kan aan xaqa qabinuna wuxuu ku kacayaa cibaadalaawaha.
8Gli uomini retti ne son colpiti di stupore, e l’innocente insorge contro l’empio;
9Laakiinse kii xaq ahu jidkiisa wuu ku sii adkaysan doonaa, Oo kii gacmo nadiifsan lahuna aad iyo aad buu u sii xoogaysan doonaa.
9ma il giusto si attiene saldo alla sua via, e chi ha le mani pure viepiù si fortifica.
10Laakiinse idinku dhammaantiin bal soo noqda oo ii kaalaya, Oo anna nin xigmad leh idinkama heli doono.
10Quanto a voi tutti, tornate pure, fatevi avanti, ma fra voi non troverò alcun savio.
11Cimrigaygii waa dhammaaday, Oo qastigaygii iyo fikirradii qalbigayguba waa baabbe'een.
11I miei giorni passano, i miei disegni, i disegni cari al mio cuore, sono distrutti,
12Habeenka waxay u beddelaan maalin, Oo waxay yidhaahdaan, Iftiinku waa u dhow yahay gudcurka.
12e costoro pretendon che la notte sia giorno, che la luce sia vicina, quando tutto è buio!
13Haddaan She'ool u rajeeyo sida gurigaygii oo kale, Ama haddaan gogoshayda gudcurka ku dhex fidsado,
13Se aspetto come casa mia il soggiorno de’ morti, se già mi son fatto il letto nelle tenebre,
14Oo haddaan qudhunka ku idhaahdo, Adigu waxaad tahay aabbahay, Oo aan dirxigana ku idhaahdo, Adigu waxaad tahay hooyaday iyo walaashay,
14se ormai dico al sepolcro "tu sei mio padre" e ai vermi: "siete mia madre e mia sorella",
15Bal markaas meeday rajadaydu? Oo bal yaase rajadayda arki doona?Waxay hoos ugu dhaadhici doontaa qataarrada She'ool, Markaannu ciidda wada galno.
15dov’è dunque la mia speranza? questa speranza mia chi la può scorgere?
16Waxay hoos ugu dhaadhici doontaa qataarrada She'ool, Markaannu ciidda wada galno.
16Essa scenderà alle porte del soggiorno de’ morti, quando nella polvere troverem riposo assieme".