¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹Ijob respondis kaj diris:

²Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

²Ecx hodiaux mia parolado restas maldolcxa; Mia suferado estas pli peza, ol miaj gxemoj.

³Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

³Ho, se mi scius, kiamaniere mi povas Lin trovi, Veni al Lia trono!

⁴Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

⁴Mi prezentus al Li jugxan aferon, Kaj mian busxon mi plenigus per argumentoj.

⁵Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

⁵Mi ekscius la vortojn, kiujn Li respondus al mi; Mi komprenus, kion Li dirus al mi.

⁶¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

⁶CXu en la grandeco de Sia forto Li luktus kontraux mi? Ne, Li nur atentu min;

⁷Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

⁷Tiam pravulo procesus kun Li, Kaj mi liberigxus por cxiam de mia Jugxanto.

⁸He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

⁸Sed jen mi iras antauxen, kaj Li tie ne estas; Mi iras malantauxen, kaj mi Lin ne rimarkas;

⁹Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

⁹Se Li faras ion maldekstre, mi Lin ne trovas; Se Li kasxas Sin dekstre, mi Lin ne vidas.

¹⁰Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

¹⁰Sed mian vojon Li konas; Se Li min elprovos, mi eliros kiel oro.

¹¹Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

¹¹Sur Lia irejo forte tenigxas mia piedo; Lian vojon mi konservis, kaj ne forklinigxis.

¹²Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

¹²Mi ne deturnas min de la ordonoj de Liaj lipoj; Pli ol mian propran legxon mi konservis la dirojn de Lia busxo.

¹³Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

¹³Sed Li estas sola:kiu kontrauxstaros al Li? Kion Lia animo deziras, tion Li faras.

¹⁴El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.

¹⁴Kio estas destinita por mi, tion Li plenumos; Kaj Li havas multe da similaj aferoj.

¹⁵Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

¹⁵Tial mi tremas antaux Lia vizagxo, Mi primeditas, kaj mi timas Lin.

¹⁶Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

¹⁶Dio senkuragxigis mian koron, Kaj la Plejpotenculo min konfuzis.

¹⁷¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?

¹⁷CXar mi ne estas neniigita antaux la mallumo, Kaj antaux mia vizagxo Li ne kovris la mallumon.