¹DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.

¹Poste Ijob malfermis sian busxon, kaj malbenis sian tagon.

²Y exclamó Job, y dijo:

²Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

³Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.

³Pereu la tago, en kiu mi naskigxis, Kaj la nokto, kiu diris:Embriigxis homo.

⁴Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.

⁴Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu gxin, Neniu lumo ekbrilu super gxi.

⁵Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.

⁵Mallumo kaj tomba ombro ekposedu gxin; Nubo gxin kovru; Eklipsoj de tago faru gxin terura.

⁶Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.

⁶Tiun nokton prenu mallumego; GXi ne alkalkuligxu al la tagoj de la jaro, GXi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

⁷Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!

⁷Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu gxojkrio auxdigxu en gxi.

⁸Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.

⁸Malbenu gxin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

⁹Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:

⁹Mallumigxu la steloj de gxia krepusko; GXi atendu lumon, kaj cxi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenrugxo gxi ne ekvidu;

¹⁰Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.

¹⁰Pro tio, ke gxi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kasxis per tio la malfelicxon antaux miaj okuloj.

¹¹¿Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre?

¹¹Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senvivigxis post la eliro el la ventro?

¹²¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?

¹²Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi sucxu?

¹³Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,

¹³Mi nun kusxus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

¹⁴Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;

¹⁴Kune kun la regxoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

¹⁵O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.

¹⁵Aux kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per argxento;

¹⁶O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?

¹⁶Aux kiel abortitajxo kasxita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

¹⁷Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.

¹⁷Tie la malpiuloj cxesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumigxis.

¹⁸Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.

¹⁸Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne auxdas la vocxon de premanto.

¹⁹Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.

¹⁹Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

²⁰¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,

²⁰Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolcxan animon,

²¹Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;

²¹Kiuj atendas la morton, kaj gxi ne aperas, Kiuj elfosus gxin pli volonte ol trezorojn,

²²Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?

²²Kiuj ekgxojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

²³¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?

²³Al la homo, kies vojo estas kasxita, Kaj antaux kiu Dio starigis barilon?

²⁴Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.

²⁴Antaux ol mi ekmangxas panon, mi devas gxemi, Kaj mia plorkriado versxigxas kiel akvo;

²⁵Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.

²⁵CXar terurajxo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

²⁶No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.

²⁶Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.