¹POR tanto, Job, oye ahora mis razones, Y escucha todas mis palabras.

¹Auxskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu cxiujn miajn vortojn.

²He aquí yo abriré ahora mi boca, Y mi lengua hablará en mi garganta.

²Jen mi malfermis mian busxon, Parolas mia lango en mia gorgxo.

³Mis razones declararán la rectitud de mi corazón, Y mis labios proferirán pura sabiduría.

³GXuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

⁴El espíritu de Dios me hizo, Y la inspiración del Omnipotente me dió vida.

⁴La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

⁵Si pudieres, respóndeme: Dispón tus palabras, está delante de mí.

⁵Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraux mi, kaj starigxu.

⁶Heme aquí á mí en lugar de Dios, conforme á tu dicho: De lodo soy yo también formado.

⁶Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaux estas farita el argilo.

⁷He aquí que mi terror no te espantará, Ni mi mano se agravará sobre ti.

⁷Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia sxargxo ne pezos sur vi.

⁸De cierto tú dijiste á oídos míos, Y yo oí la voz de tus palabras que decían:

⁸Vi parolis antaux miaj oreloj, Kaj mi auxdis la sonon de tiaj vortoj:

⁹Yo soy limpio y sin defecto; Y soy inocente, y no hay maldad en mí.

⁹Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

¹⁰He aquí que él buscó achaques contra mí, Y me tiene por su enemigo;

¹⁰Jen Li trovis ion riprocxindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

¹¹Puso mis pies en el cepo, Y guardó todas mis sendas.

¹¹Li metis miajn piedojn en sxtipon; Li observas cxiujn miajn vojojn.

¹²He aquí en esto no has hablado justamente: Yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.

¹²Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; CXar Dio estas pli granda ol homo.

¹³¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no da cuenta de ninguna de sus razones.

¹³Kial vi havas pretendon kontraux Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri cxiuj Siaj faroj?

¹⁴Sin embargo, en una ó en dos maneras habla Dios; Mas el hombre no entiende.

¹⁴Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

¹⁵Por sueño de visión nocturna, Cuando el sueño cae sobre los hombres, Cuando se adormecen sobre el lecho;

¹⁵En songxo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

¹⁶Entonces revela al oído de los hombres, Y les señala su consejo;

¹⁶Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas gxin,

¹⁷Para quitar al hombre de su obra, Y apartar del varón la soberbia.

¹⁷Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraux fiereco,

¹⁸Detendrá su alma de corrupción, Y su vida de que pase á cuchillo.

¹⁸Por sxirmi lian animon kontraux pereo Kaj lian vivon kontraux falo sub glavon.

¹⁹También sobre su cama es castigado Con dolor fuerte en todos sus huesos,

¹⁹Ankaux per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam cxiuj liaj ostoj estas ankoraux fortaj.

²⁰Que le hace que su vida aborrezca el pan, Y su alma la comida suave.

²⁰Kaj abomenata farigxas por li en lia vivo la mangxajxo, Kaj por lia animo la frandajxo.

²¹Su carne desfallece sin verse, Y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.

²¹Lia karno konsumigxas tiel, ke oni gxin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antauxe estis nevideblaj.

²²Y su alma se acerca al sepulcro, Y su vida á los que causan la muerte.

²²Kaj lia animo alproksimigxas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

²³Si tuviera cerca de él Algún elocuente anunciador muy escogido, Que anuncie al hombre su deber;

²³Sed se li havas por si angxelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

²⁴Que le diga que Dios tuvo de él misericordia, Que lo libró de descender al sepulcro, Que halló redención:

²⁴Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, CXar Mi trovis pardonigon.

²⁵Enterneceráse su carne más que de niño, Volverá á los días de su mocedad.

²⁵Tiam lia korpo farigxas denove fresxa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

²⁶Orará á Dios, y le amará, Y verá su faz con júbilo: Y él restituirá al hombre su justicia.

²⁶Li pregxas al Dio, Kaj cxi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizagxon kun gxojo, Kaj rekompencas la homon laux lia virteco.

²⁷El mira sobre los hombres; y el que dijere: Pequé, y pervertí lo recto, Y no me ha aprovechado;

²⁷Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

²⁸Dios redimirá su alma, que no pase al sepulcro, Y su vida se verá en luz.

²⁸Li liberigis mian animon, ke gxi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

²⁹He aquí, todas estas cosas hace Dios Dos y tres veces con el hombre;

²⁹CXion cxi tion Dio faras Du aux tri fojojn kun homo,

³⁰Para apartar su alma del sepulcro, Y para iluminarlo con la luz de los vivientes.

³⁰Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

³¹Escucha, Job, y óyeme; Calla, y yo hablaré.

³¹Atentu, Ijob, auxskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

³²Que si tuvieres razones, respóndeme; Habla, porque yo te quiero justificar.

³²Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, cxar mi dezirus, ke vi montrigxu prava.

³³Y si no, óyeme tú á mí; Calla, y enseñarte he sabiduría.

³³Se ne, tiam auxskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi sagxon.