¹Y CESARON estos tres varones de responder á Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

¹Kaj tiuj tri viroj cxesis respondi al Ijob, cxar li opiniis sin prava.

²Entonces Eliú hijo de Barachêl, Bucita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que á Dios.

²Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Barahxel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraux Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

³Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, porque no hallaban qué responder, aunque habían condenado á Job.

³kaj kontraux liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

⁴Y Eliú había esperado á Job en la disputa, porque eran más viejos de días que él.

⁴Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, cxar ili estis pli agxaj ol li.

⁵Empero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquelllos tres varones, su furor se encendió.

⁵Sed kiam Elihu vidis, ke ne trovigxas respondo en la busxo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

⁶Y respondió Eliú hijo de Barachêl, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; He tenido por tanto miedo, y temido declararos mi opinión.

⁶Kaj ekparolis Elihu, filo de Barahxel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

⁷Yo decía: Los días hablarán, Y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

⁷Mi pensis:La agxo parolu, Kaj la jarmulto montru sagxon.

⁸Ciertamente espíritu hay en el hombre, E inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

⁸Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

⁹No los grandes son los sabios, Ni los viejos entienden el derecho.

⁹Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias jugxi,

¹⁰Por tanto yo dije: Escuchadme; Declararé yo también mi sabiduría.

¹⁰Tial mi diras:Auxskultu min; Mi ankaux eldiros mian opinion.

¹¹He aquí yo he esperado á vuestras razones, He escuchado vuestros argumentos, En tanto que buscabais palabras.

¹¹Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, GXis vi trovos la gxustan parolon.

¹²Os he pues prestado atención, Y he aquí que no hay de vosotros quien redarguya á Job, Y responda á sus razones.

¹²Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

¹³Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Lanzólo Dios, no el hombre.

¹³Ne diru:Ni trovis la sagxon. Dio instruu lin, ne homo.

¹⁴Ahora bien, Job no enderezó á mí sus palabras, Ni yo le responderé con vuestras razones.

¹⁴Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

¹⁵Espantáronse, no respondieron más; Fuéronseles los razonamientos.

¹⁵Ili perdis la kuragxon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

¹⁶Yo pues he esperado, porque no hablaban, Antes pararon, y no respondieron más.

¹⁶Mi atendis, gxis ili cxesos paroli; Sed cxar ili haltis kaj ne plu respondis,

¹⁷Por eso yo también responderé mi parte, También yo declararé mi juicio.

¹⁷Tial ankaux mi de mia flanko respondos, Mi ankaux eldiros mian opinion.

¹⁸Porque lleno estoy de palabras, Y el espíritu de mi vientre me constriñe.

¹⁸CXar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

¹⁹De cierto mi vientre está como el vino que no tiene respiradero, Y se rompe como odres nuevos.

¹⁹Mia interno estas kiel vino sxtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

²⁰Hablaré pues y respiraré; Abriré mis labios, y responderé.

²⁰Mi ekparolos, kaj tiam farigxos al mi pli facile; Mi malfermos mian busxon, kaj mi respondos.

²¹No haré ahora acepción de personas, Ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.

²¹Mi ne atentos la vizagxon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

²²Porque no sé hablar lisonjas: De otra manera en breve mi Hacedor me consuma.

²²CXar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.