¹(H39-4) ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?

¹CXu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? CXu vi observis la akusxigxon de la cervinoj?

²(H39-5) ¿Contaste tú los meses de su preñez, Y sabes el tiempo cuando han de parir?

²CXu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aux cxu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

³(H39-6) Encórvanse, hacen salir sus hijos, Pasan sus dolores.

³Ili fleksigxas, eljxetas siajn idojn, Liberigxas de siaj doloroj.

⁴(H39-7) Sus hijos están sanos, crecen con el pasto: Salen y no vuelven á ellas.

⁴Iliaj infanoj fortigxas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

⁵(H39-8) ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?

⁵Kiu donis liberecon al la sovagxa azeno? Kaj kiu malligis gxiajn ligilojn?

⁶(H39-9) Al cual yo puse casa en la soledad, Y sus moradas en lugares estériles.

⁶La dezerton Mi faris gxia domo, Kaj stepon gxia logxejo;

⁷(H39-10) Búrlase de la multitud de la ciudad: No oye las voces del arriero.

⁷GXi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto gxi ne auxdas;

⁸(H39-11) Lo oculto de los montes es su pasto, Y anda buscando todo lo que está verde.

⁸La produktajxoj de la montoj estas gxia mangxajxo, Kaj gxi sercxas cxian verdajxon.

⁹(H39-12) ¿Querrá el unicornio servirte á ti, Ni quedar á tu pesebre?

⁹CXu bubalo volos servi al vi? CXu gxi volos nokti cxe via mangxujo?

¹⁰(H39-13) ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?

¹⁰CXu vi povas alligi bubalon per sxnuro al bedo? CXu gxi erpos post vi valojn?

¹¹(H39-14) ¿Confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, Y le fiarás tu labor?

¹¹CXu vi fidos gxin pro gxia granda forto? Kaj cxu vi komisios al gxi vian laboron?

¹²(H39-15) ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, Y que la allegará en tu era?

¹²CXu vi havos konfidon al gxi, ke gxi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

¹³(H39-16) ¿Diste tú hermosas alas al pavo real, O alas y plumas al avestruz?

¹³La flugilo de struto levigxas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

¹⁴(H39-17) El cual desampara en la tierra sus huevos, Y sobre el polvo los calienta,

¹⁴CXar gxi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

¹⁵(H39-18) Y olvídase de que los pisará el pie, Y que los quebrará bestia del campo.

¹⁵GXi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovagxa besto povas ilin disbati.

¹⁶(H39-19) Endurécese para con sus hijos, como si no fuesen suyos, No temiendo que su trabajo haya sido en vano:

¹⁶GXi estas kruela por siaj idoj, kvazaux ili ne estus gxiaj; GXi ne zorgas pri tio, ke gxia laboro estas vana;

¹⁷(H39-20) Porque le privó Dios de sabiduría, Y no le dió inteligencia.

¹⁷CXar Dio senigis gxin je sagxo Kaj ne donis al gxi prudenton.

¹⁸(H39-21) Luego que se levanta en alto, Búrlase del caballo y de su jinete.

¹⁸Kiam gxi levigxas alten, GXi mokas cxevalon kaj gxian rajdanton.

¹⁹(H39-22) ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?

¹⁹CXu vi donas forton al la cxevalo? CXu vi vestas gxian kolon per kolharoj?

²⁰(H39-23) ¿Le intimidarás tú como á alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable:

²⁰CXu vi povas saltigi gxin kiel akrido? Terura estas la beleco de gxia ronkado.

²¹(H39-24) Escarba la tierra, alégrase en su fuerza, Sale al encuentro de las armas:

²¹GXi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; GXi eliras kontraux armiton;

²²(H39-25) Hace burla del espanto, y no teme, Ni vuelve el rostro delante de la espada.

²²GXi ridas pri timo kaj ne senkuragxigxas, Kaj ne retiras sin de glavo.

²³(H39-26) Contra él suena la aljaba, El hierro de la lanza y de la pica:

²³Super gxi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

²⁴(H39-27) Y él con ímpetu y furor escarba la tierra, Sin importarle el sonido de la bocina;

²⁴Kun bruo kaj kolero gxi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile cxe sonado de trumpeto.

²⁵(H39-28) Antes como que dice entre los clarines: ­Ea! Y desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes, y la vocería.

²⁵Kiam eksonas la trumpeto, gxi ekkrias:Ho, ho! Kaj de malproksime gxi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

²⁶(H39-29) ¿Vuela el gavilán por tu industria, Y extiende hacia el mediodía sus alas?

²⁶CXu pro via sagxo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

²⁷(H39-30) ¿Se remonta el águila por tu mandamiento, Y pone en alto su nido?

²⁷CXu pro via ordono levigxas la aglo Kaj faras alte sian neston?

²⁸(H39-31) Ella habita y está en la piedra, En la cumbre del peñasco y de la roca.

²⁸Sur roko gxi logxas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

²⁹(H39-32) Desde allí acecha la comida: Sus ojos observan de muy lejos.

²⁹De tie gxi elrigardas por si mangxajxon; Malproksime vidas gxiaj okuloj.

³⁰(H39-33) Sus pollos chupan la sangre: Y donde hubiere cadáveres, allí está.

³⁰GXiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie gxi estas.