¹HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;

¹Mia filo! atentu mian sagxon; Al mia prudento klinu vian orelon,

²Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.

²Por ke vi konservu prudenton Kaj via busxo tenu scion.

³Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;

³CXar la busxo de malcxastulino elversxas mielon, Kaj sxia gorgxo estas pli glata ol oleo.

⁴Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.

⁴Sed sxia sekvajxo estas maldolcxa kiel absinto, Akra kiel ambauxtrancxa glavo.

⁵Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:

⁵SXiaj piedoj iras malsupren al la morto; SXiaj pasxoj atingas SXeolon.

⁶Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.

⁶SXi ne iras rekte laux la vojo de vivo; SXiaj pasxoj sxanceligxas, sed tion sxi ne scias.

⁷Ahora pues, hijos, oidme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.

⁷Kaj nun, infanoj, auxskultu min, Kaj ne forklinigxu de la vortoj de mia busxo.

⁸Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;

⁸Malproksimigu de sxi vian vojon, Kaj ne proksimigxu al la pordo de sxia domo,

⁹Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;

⁹Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

¹⁰Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;

¹⁰Por ke fremduloj ne satigxu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

¹¹Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,

¹¹GXis vi gxemos en la fino, Kiam konsumigxos via karno kaj via korpo,

¹²Y digas: ­Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;

¹²Kaj vi diros:Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malsxatis moraligon!

¹³Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!

¹³Kaj mi ne auxskultis la vocxon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

¹⁴Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.

¹⁴Mi estis preskaux en cxia malbono Meze de kunveno kaj societo.

¹⁵Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.

¹⁵Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

¹⁶Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.

¹⁶Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

¹⁷Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.

¹⁷Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

¹⁸Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.

¹⁸Via fonto estu benata; Kaj havu gxojon de la edzino de via juneco.

¹⁹Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.

¹⁹SXi estas cxarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; SXiaj karesoj gxuigu vin en cxiu tempo, SXia amo cxiam donu al vi plezuron.

²⁰¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?

²⁰Kaj kial, mia filo, vi volas sercxi al vi plezuron cxe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

²¹Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.

²¹CXar antaux la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj cxiujn liajn irojn Li pripensas.

²²Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.

²²Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la sxnuroj de lia peko lin tenos.

²³El morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.

²³Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.