¹¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?

¹Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanajxon?

²Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra Jehová, y contra su ungido, diciendo:

²Levigxas regxoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiligxas kune, Kontraux la Eternulo kaj kontraux Lia sanktoleito, dirante:

³Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.

³Ni dissxiru iliajn ligilojn, Kaj ni dejxetu de ni iliajn sxnurojn!

⁴El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.

⁴La logxanta en la cxielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

⁵Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.

⁵Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

⁶Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.

⁶Mi starigis ja Mian regxon Super Cion, Mia sankta monto.

⁷Yo publicaré el decreto: Jehová me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.

⁷Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi:Vi estas Mia filo, Hodiaux Mi vin naskis.

⁸Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.

⁸Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

⁹Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.

⁹Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

¹⁰Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.

¹⁰Kaj nun, ho regxoj, prudentigxu; Instruigxu, jugxistoj de la tero!

¹¹Servid á Jehová con temor, Y alegraos con temblor.

¹¹Servu al la Eternulo kun timo, Kaj gxoju kun tremo.

¹²Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.

¹²Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, CXar baldaux ekbrulos Lia kolero. Felicxaj estas cxiuj, kiuj fidas Lin.