¹DESPUÉS de estas cosas, era un día de fiesta de los Judíos, y subió Jesús á Jerusalem.

¹Þessu næst var hátíð Gyðinga. Þá fór Jesús upp til Jerúsalem.

²Y hay en Jerusalem á la puerta del ganado un estanque, que en hebraico es llamado Bethesda, el cual tiene cinco portales.

²Við Sauðahliðið í Jerúsalem er laug, sem kallast á hebresku Betesda. Þar eru fimm súlnagöng.

³En éstos yacía multitud de enfermos, ciegos, cojos, secos, que estaban esperando el movimiento del agua.

³Í þeim lá fjöldi sjúkra manna, blindra, haltra og lamaðra [sem biðu hræringar vatnsins.

⁴Porque un ángel descendía á cierto tiempo al estanque, y revolvía el agua; y el que primero descendía en el estanque después del movimiento del agua, era sano de cualquier enfermedad que tuviese.

⁴En engill Drottins fór öðru hverju niður í laugina og hrærði vatnið. Sá sem fyrstur fór ofan í eftir hræring vatnsins, varð heill, hvaða sjúkdómur sem þjáði hann.]

⁵Y estaba allí un hombre que había treinta y ocho años que estaba enfermo.

⁵Þarna var maður nokkur, sem hafði verið sjúkur í þrjátíu og átta ár.

⁶Como Jesús vió á éste echado, y entendió que ya había mucho tiempo, dícele: ¿Quieres ser sano?

⁶Jesús sá hann, þar sem hann lá, og vissi, að hann hafði lengi verið sjúkur. Hann segir við manninn: ,,Viltu verða heill?``

⁷Señor, le respondió el enfermo, no tengo hombre que me meta en el estánque cuando el agua fuere revuelta; porque entre tanto que yo vengo, otro antes de mí ha descendido.

⁷Hinn sjúki svaraði honum: ,,Herra, ég hef engan til að láta mig í laugina, þegar vatnið hrærist, og meðan ég er að komast, fer annar ofan í á undan mér.``

⁸Dícele Jesús: Levántate, toma tu lecho, y anda.

⁸Jesús segir við hann: ,,Statt upp, tak rekkju þína og gakk!``

⁹Y luego aquel hombre fué sano, y tomó su lecho, é íbase. Y era sábado aquel día.

⁹Jafnskjótt varð maðurinn heill, tók rekkju sína og gekk. En þessi dagur var hvíldardagur,

¹⁰Entonces los Judíos decían á aquel que había sido sanado: Sábado es: no te es lícito llevar tu lecho.

¹⁰og Gyðingarnir sögðu við hinn læknaða: ,,Í dag er hvíldardagur. Þú mátt ekki bera rekkjuna.``

¹¹Respondióles: El que me sanó, él mismo me dijo: Toma tu lecho y anda.

¹¹Hann svaraði þeim: ,,Sá sem læknaði mig, sagði við mig: ,Tak rekkju þína og gakk!```

¹²Preguntáronle entonces: ¿Quién es el que te dijo: Toma tu lecho y anda?

¹²Þeir spurðu hann: ,,Hver er sá maður, sem sagði þér: ,Tak hana og gakk`?``

¹³Y el que había sido sanado, no sabía quién fuese; porque Jesús se había apartado de la gente que estaba en aquel lugar.

¹³En læknaði maðurinn vissi ekki, hver hann var, því að Jesús hafði leynst brott, enda var þröng á staðnum.

¹⁴Después le halló Jesús en el templo, y díjole: He aquí, has sido sanado; no peques más, porque no te venga alguna cosa peor.

¹⁴Nokkru síðar hitti Jesús hann í helgidóminum og sagði við hann: ,,Nú ert þú orðinn heill. Syndga ekki framar, svo að eigi hendi þig annað verra.``

¹⁵El se fué, y dió aviso á los Judíos, que Jesús era el que le había sanado.

¹⁵Maðurinn fór og sagði Gyðingum, að Jesús væri sá sem læknaði hann.

¹⁶Y por esta causa los Judíos perseguían á Jesús, y procuraban matarle, porque hacía estas cosas en sábado.

¹⁶Nú tóku Gyðingar að ofsækja Jesú fyrir það, að hann gjörði þetta á hvíldardegi.

¹⁷Y Jesús les respondió: Mi Padre hasta ahora obra, y yo obro.

¹⁷En hann svaraði þeim: ,,Faðir minn starfar til þessarar stundar, og ég starfa einnig.``

¹⁸Entonces, por tanto, más procuraban los Judíos matarle, porque no sólo quebrantaba el sábado, sino que también á su Padre llamaba Dios, haciéndose igual á Dios.

¹⁸Nú sóttu Gyðingar enn fastar að taka hann af lífi, þar sem hann braut ekki aðeins hvíldardagshelgina, heldur kallaði líka Guð sinn eigin föður og gjörði sjálfan sig þannig Guði jafnan.

¹⁹Respondió entonces Jesús, y díjoles: De cierto, de cierto os digo: No puede el Hijo hacer nada de sí mismo, sino lo que viere hacer al Padre: porque todo lo que él hace, esto también hace el Hijo juntamente.

¹⁹Þessu svaraði Jesús og sagði við þá: ,,Sannlega, sannlega segi ég yður: Ekkert getur sonurinn gjört af sjálfum sér, nema það sem hann sér föðurinn gjöra. Því hvað sem hann gjörir, það gjörir sonurinn einnig.

²⁰Porque el Padre ama al Hijo, y le muestra todas las cosas que él hace; y mayores obras que éstas le mostrará, de suerte que vosotros os maravilléis.

²⁰Faðirinn elskar soninn og sýnir honum allt, sem hann gjörir sjálfur. Hann mun sýna honum meiri verk en þessi, svo að þér verðið furðu lostnir.

²¹Porque como el Padre levanta los muertos, y les da vida, así también el Hijo á los que quiere da vida.

²¹Eins og faðirinn vekur upp dauða og lífgar, þannig lífgar og sonurinn þá, sem hann vill.

²²Porque el Padre á nadie juzga, mas todo el juicio dió al Hijo;

²²Enda dæmir faðirinn engan, heldur hefur hann falið syninum allan dóm,

²³Para que todos honren al Hijo como honran al Padre. El que no honra al Hijo, no honra al Padre que le envió.

²³svo að allir heiðri soninn eins og þeir heiðra föðurinn. Sá sem heiðrar ekki soninn, heiðrar ekki föðurinn, sem sendi hann.

²⁴De cierto, de cierto os digo: El que oye mi palabra, y cree al que me ha enviado, tiene vida eterna; y no vendrá á condenación, mas pasó de muerte á vida.

²⁴Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem heyrir orð mitt og trúir þeim, sem sendi mig, hefur eilíft líf og kemur ekki til dóms, heldur er hann stiginn yfir frá dauðanum til lífsins.

²⁵De cierto, de cierto os digo: Vendrá hora, y ahora es, cuando los muertos oirán la voz del Hijo de Dios: y los que oyeren vivirán.

²⁵Sannlega, sannlega segi ég yður: Sú stund kemur og er þegar komin, að hinir dauðu munu heyra raust Guðs sonarins, og þeir, sem heyra, munu lifa.

²⁶Porque como el Padre tiene vida en sí mismo, así dió también al Hijo que tuviese vida en sí mismo:

²⁶Eins og faðirinn hefur líf í sjálfum sér, þannig hefur hann og veitt syninum að hafa líf í sjálfum sér.

²⁷Y también le dió poder de hacer juicio, en cuanto es el Hijo del hombre.

²⁷Og hann hefur veitt honum vald til að halda dóm, því að hann er Mannssonur.

²⁸No os maravilléis de esto; porque vendrá hora, cuando todos los que están en los sepulcros oirán su voz;

²⁸Undrist þetta ekki. Sú stund kemur, þegar allir þeir, sem í gröfunum eru, munu heyra raust hans

²⁹Y los que hicieron bien, saldrán á resurrección de vida; mas los que hicieron mal, á resurrección de condenación.

²⁹og ganga fram, þeir, sem gjört hafa hið góða, munu rísa upp til lífsins, en þeir, sem drýgt hafa hið illa, til dómsins.

³⁰No puedo yo de mí mismo hacer nada: como oigo, juzgo: y mi juicio es justo; porque no busco mi voluntad, mas la voluntad del que me envió, del Padre.

³⁰Ég megna eigi að gjöra neitt af sjálfum mér. Ég dæmi samkvæmt því, sem ég heyri, og dómur minn er réttvís, því að ég leita ekki míns vilja, heldur vilja þess, sem sendi mig.

³¹Si yo doy testimonio de mí mismo, mi testimonio no es verdadero.

³¹Ef ég vitna sjálfur um mig, er vitnisburður minn ekki gildur.

³²Otro es el que da testimonio de mí; y sé que el testimonio que da de mí, es verdadero.

³²Annar er sá sem vitnar um mig, og ég veit, að sá vitnisburður er sannur, sem hann ber mér.

³³Vosotros enviasteis á Juan, y él dió testimonio á la verdad.

³³Þér hafið sent til Jóhannesar. Hann bar sannleikanum vitni.

³⁴Empero yo no tomo el testimonio de hombre; mas digo esto, para que vosotros seáis salvos.

³⁴Ekki þarf ég vitnisburð manns, en ég segi þetta til þess, að þér megið frelsast.

³⁵El era antorcha que ardía y alumbraba: y vosotros quisisteis recrearos por un poco á su luz.

³⁵Hann var logandi og skínandi lampi. Þér vilduð um stund gleðjast við ljós hans.

³⁶Mas yo tengo mayor testimonio que el de Juan: porque las obras que el Padre me dió que cumpliese, las mismas obras que yo hago, dan testimonio de mí, que el Padre me haya enviado.

³⁶Ég hef þann vitnisburð, sem er meiri en Jóhannesar, því verkin, sem faðir minn fékk mér að fullna, verkin, sem ég vinn, bera mér það vitni, að faðirinn hefur sent mig.

³⁷Y el que me envió, el Padre, él ha dado testimonio de mí. Ni nunca habéis oído su voz, ni habéis visto su parecer.

³⁷Faðirinn, sem sendi mig, hann hefur sjálfur vitnað um mig. Þér hafið aldrei heyrt rödd hans né séð ásýnd hans.

³⁸Ni tenéis su palabra permanente en vosotros; porque al que él envió, á éste vosotros no creéis.

³⁸Og orð hans býr ekki í yður, því að þér trúið ekki þeim, sem hann sendi.

³⁹Escudriñad las Escrituras, porque á vosotros os parece que en ellas tenéis la vida eterna; y ellas son las que dan testimonio de mí.

³⁹Þér rannsakið ritningarnar, því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær, sem vitna um mig,

⁴⁰Y no queréis venir á mí, para que tengáis vida.

⁴⁰en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið.

⁴¹Gloria de los hombres no recibo.

⁴¹Ég þigg ekki heiður af mönnum,

⁴²Mas yo os conozco, que no tenéis amor de Dios en vosotros.

⁴²en ég þekki yður að þér hafið ekki í yður kærleika Guðs.

⁴³Yo he venido en nombre de mi Padre, y no me recibís: si otro viniere en su propio nombre, á aquél recibiréis.

⁴³Ég er kominn í nafni föður míns, og þér takið ekki við mér. Ef annar kæmi í sínu eigin nafni, tækjuð þér við honum.

⁴⁴¿Cómo podéis vosotros creer, pues tomáis la gloria los unos de los otros, y no buscáis la gloria que de sólo Dios viene?

⁴⁴Hvernig getið þér trúað, þegar þér þiggið heiður hver af öðrum, en leitið ekki þess heiðurs, sem er frá einum Guði?

⁴⁵No penséis que yo os tengo de acusar delante del Padre; hay quien os acusa, Moisés, en quien vosotros esperáis.

⁴⁵Ætlið eigi, að ég muni ákæra yður fyrir föðurnum. Sá sem ákærir yður, er Móse, og á hann vonið þér.

⁴⁶Porque si vosotros creyeseis á Moisés, creeríais á mí; porque de mí escribió él.

⁴⁶Ef þér tryðuð Móse, munduð þér líka trúa mér, því um mig hefur hann ritað.Fyrst þér trúið ekki því, sem hann skrifaði, hvernig getið þér þá trúað orðum mínum?``

⁴⁷Y si á sus escritos no creéis, ¿cómo creeréis á mis palabras?

⁴⁷Fyrst þér trúið ekki því, sem hann skrifaði, hvernig getið þér þá trúað orðum mínum?``