¹Y A SUS discípulos dice: Imposible es que no vengan escándalos; mas ­ay de aquél por quien vienen!

¹Hann sagði við lærisveina sína: ,,Eigi verður umflúið, að til ginninga komi, en vei þeim er veldur.

²Mejor le fuera, si le pusiesen al cuello una piedra de molino, y le lanzasen en el mar, que escandalizar á uno de estos pequeñitos.

²Betra væri honum að hafa mylnustein um hálsinn og vera varpað í hafið en að tæla einn af þessum smælingjum til falls.

³Mirad por vosotros: si pecare contra ti tu hermano, repréndele; y si se arrepintiere, perdónale.

³Hafið gát á sjálfum yður. Ef bróðir þinn syndgar, þá ávíta hann, og ef hann iðrast, þá fyrirgef honum.

⁴Y si siete veces al día pecare contra ti, y siete veces al día se volviere á ti, diciendo, pésame, perdónale.

⁴Og þótt hann misgjöri við þig sjö sinnum á dag og snúi sjö sinnum aftur til þín og segi: ,Ég iðrast,` þá skalt þú fyrirgefa honum.``

⁵Y dijeron los apóstoles al Señor: Auméntanos la fe.

⁵Postularnir sögðu við Drottin: ,,Auk oss trú!``

⁶Entonces el Señor dijo: Si tuvieseis fe como un grano de mostaza, diréis á este sicómoro: Desarráigate, y plántate en el mar; y os obedecerá.

⁶En Drottinn sagði: ,,Ef þér hefðuð trú eins og mustarðskorn, gætuð þér sagt við mórberjatré þetta: ,Ríf þig upp með rótum og fest rætur í sjónum,` og það mundi hlýða yður.

⁷¿Y quién de vosotros tiene un siervo que ara ó apacienta, que vuelto del campo le diga luego: Pasa, siéntate á la mesa?

⁷Hafi einhver yðar þjón, er plægir eða hirðir fénað, segir hann þá við hann, þegar hann kemur inn af akri: ,Kom þegar og set þig til borðs`?

⁸¿No le dice antes: Adereza qué cene, y arremángate, y sírveme hasta que haya comido y bebido; y después de esto, come tú y bebe?

⁸Segir hann ekki fremur við hann: ,Bú þú mér kvöldverð, gyrð þig og þjóna mér, meðan ég et og drekk, síðan getur þú etið og drukkið.`

⁹¿Da gracias al siervo porque hizo lo que le había sido mandado? Pienso que no.

⁹Og er hann þakklátur þjóni sínum fyrir að gjöra það, sem boðið var?

¹⁰Así también vosotros, cuando hubiereis hecho todo lo que os es mandado, decid: Siervos inútiles somos, porque lo que debíamos hacer, hicimos.

¹⁰Eins skuluð þér segja, þá er þér hafið gjört allt, sem yður var boðið: ,Ónýtir þjónar erum vér, vér höfum gjört það eitt, sem vér vorum skyldir að gjöra.```

¹¹Y aconteció que yendo él á Jerusalem, pasaba por medio de Samaria y de Galilea.

¹¹Svo bar við á ferð hans til Jerúsalem, að leið hans lá á mörkum Samaríu og Galíleu.

¹²Y entrando en una aldea, viniéronle al encuentro diez hombres leprosos, los cuales se pararon de lejos,

¹²Og er hann kom inn í þorp nokkurt, mættu honum tíu menn líkþráir. Þeir stóðu álengdar,

¹³Y alzaron la voz, diciendo: Jesús, Maestro, ten misericordia de nosotros.

¹³hófu upp raust sína og kölluðu: ,,Jesús, meistari, miskunna þú oss!``

¹⁴Y como él los vió, les dijo: Id, mostraos á los sacerdotes. Y aconteció, que yendo ellos, fueron limpios.

¹⁴Er hann leit þá, sagði hann við þá: ,,Farið og sýnið yður prestunum.`` Þeir héldu af stað og nú brá svo við, að þeir urðu hreinir.

¹⁵Entonces uno de ellos, como se vió que estaba limpio, volvió, glorificando á Dios á gran voz;

¹⁵En einn þeirra sneri aftur, er hann sá, að hann var heill orðinn, og lofaði Guð hárri raustu.

¹⁶Y derribóse sobre el rostro á sus pies, dándole gracias: y éste era Samaritano.

¹⁶Hann féll fram á ásjónu sína að fótum Jesú og þakkaði honum. En hann var Samverji.

¹⁷Y respondiendo Jesús, dijo: ¿No son diez los que fueron limpios? ¿Y los nueve dónde están?

¹⁷Jesús sagði: ,,Urðu ekki allir tíu hreinir? Hvar eru hinir níu?

¹⁸¿No hubo quien volviese y diese gloria á Dios sino este extranjero?

¹⁸Urðu engir til þess að snúa aftur að gefa Guði dýrðina nema þessi útlendingur?``

¹⁹Y díjole: Levántate, vete; tu fe te ha salvado.

¹⁹Síðan mælti Jesús við hann: ,,Statt upp, og far leiðar þinnar. Trú þín hefur bjargað þér.``

²⁰Y preguntado por los Fariseos, cuándo había de venir el reino de Dios, les respondió y dijo: El reino de Dios no vendrá con advertencia;

²⁰Farísear spurðu hann, hvenær Guðs ríki kæmi. Hann svaraði þeim: ,,Guðs ríki kemur ekki þannig, að á því beri.

²¹Ni dirán: Helo aquí, ó helo allí: porque he aquí el reino de Dios entre vosotros está.

²¹Ekki munu menn segja: Sjá, þar er það eða hér er það, því Guðs ríki er innra með yður.``

²²Y dijo á sus discípulos: Tiempo vendrá, cuando desearéis ver uno de los días del Hijo del hombre, y no lo veréis.

²²Og hann sagði við lærisveinana: ,,Þeir dagar munu koma, að þér þráið að sjá einn dag Mannssonarins og munuð eigi sjá.

²³Y os dirán: Helo aquí, ó helo allí. No vayáis, ni sigáis.

²³Menn munu segja við yður: Sjá hér, sjá þar. En farið ekki og hlaupið eftir því.

²⁴Porque como el relámpago, relampagueando desde una parte de debajo del cielo, resplandece hasta la otra debajo del cielo, así también será el Hijo del hombre en su día.

²⁴Eins og elding, sem leiftrar og lýsir frá einu skauti himins til annars, svo mun Mannssonurinn verða á degi sínum.

²⁵Mas primero es necesario que padezca mucho, y sea reprobado de esta generación.

²⁵En fyrst á hann margt að líða og útskúfaður verða af þessari kynslóð.

²⁶Y como fué en los días de Noé, así también será en los días del Hijo del hombre.

²⁶Eins og var á dögum Nóa, svo mun og verða á dögum Mannssonarins:

²⁷Comían, bebían, los hombres tomaban mujeres, y las mujeres maridos, hasta el día que entró Noé en el arca; y vino el diluvio, y destruyó á todos.

²⁷Menn átu og drukku, kvæntust og giftust allt til þess dags, er Nói gekk í örkina, og flóðið kom og tortímdi öllum.

²⁸Asimismo también como fué en los días de Lot; comían, bebían, compraban, vendían, plantaban, edificaban;

²⁸Eins var og á dögum Lots: Menn átu og drukku, keyptu og seldu, gróðursettu og byggðu.

²⁹Mas el día que Lot salió de Sodoma, llovió del cielo fuego y azufre, y destruyó á todos:

²⁹En daginn, sem Lot fór úr Sódómu, rigndi eldi og brennisteini af himni og tortímdi öllum.

³⁰Como esto será el día en que el Hijo del hombre se manifestará.

³⁰Eins mun verða á þeim degi, er Mannssonurinn opinberast.

³¹En aquel día, el que estuviere en el terrado, y sus alhajas en casa, no descienda á tomarlas: y el que en el campo, asimismo no vuelva atrás.

³¹Sá sem þann dag er á þaki uppi og á muni sína í húsinu, fari ekki ofan að sækja þá. Og sá sem er á akri, skal ekki heldur hverfa aftur.

³²Acordaos de la mujer de Lot.

³²Minnist konu Lots.

³³Cualquiera que procurare salvar su vida, la perderá; y cualquiera que la perdiere, la salvará.

³³Sá sem vill sjá lífi sínu borgið, mun týna því, en sá sem týnir því, mun öðlast líf.

³⁴Os digo que en aquella noche estarán dos en una cama; el uno será tomado, y el otro será dejado.

³⁴Ég segi yður: Á þeirri nóttu verða tveir í einni hvílu, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn.

³⁵Dos mujeres estarán moliendo juntas: la una será tomada, y la otra dejada.

³⁵Tvær munu mala á sömu kvörn, önnur verður tekin, hin eftir skilin. [

³⁶Dos estarán en el campo; el uno será tomado, y el otro dejado.

³⁶Tveir verða á akri, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn.]``Þeir spurðu hann þá: ,,Hvar, herra?`` En hann sagði við þá: ,,Þar munu ernirnir safnast, sem hræið er.``

³⁷Y respondiendo, le dicen: ¿Dónde, Señor? Y él les dijo: Donde estuviere el cuerpo, allá se juntarán también las águilas.

³⁷Þeir spurðu hann þá: ,,Hvar, herra?`` En hann sagði við þá: ,,Þar munu ernirnir safnast, sem hræið er.``