Spanish: Reina Valera (1909)

Maori

Job

3

1DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.
1¶ I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
2Y exclamó Job, y dijo:
2Na ka oho a Hopa, ka mea,
3Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.
3Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
4Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.
4Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
5Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.
5Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
6Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.
6Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
7Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!
7Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
8Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.
8Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
9Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:
9Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
10Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.
10Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
11¿Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre?
11¶ He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
12¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?
12He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
13Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,
13Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
14Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;
14I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
15O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.
15I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
16O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?
16Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
17Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.
17Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
18Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.
18Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
19Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.
19Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
20¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,
20¶ He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
21Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;
21E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
22Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?
22Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
23¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?
23He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
24Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.
24Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
25Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.
25No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
26No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.
26Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.