1EN el año tercero del reinado del rey Belsasar, me apareció una visión á mí, Daniel, después de aquella que me había aparecido antes.
1kumpipa Belsazar lal kum thum kumin mengmuhna ka kiangah hongkilanga, kei Danial kiang mahmah ah, a tunga ka kianga a hongkilat khit nungin.
2Vi en visión, (y aconteció cuando vi, que yo estaba en Susán, que es cabecera del reino en la provincia de Persia;) vi pues en visión, estando junto al río Ulai,
2Huan, mengmuhnain ka mua; huan hichi ahi a, ka muh laiin Susan inpi, Elam biala omah ka oma; huan mengmuhnain ka mu a, Ulai lui kiangah ka om hi.
3Y alcé mis ojos, y miré, y he aquí un carnero que estaba delante del río, el cual tenía dos cuernos: y aunque eran altos, el uno era más alto que el otro; y el más alto subió á la postre.
3Huchiin ka dak leh ka mua, huan ngaiin, huai lui ma takah belamtal khat ki nih nei a dinga: huan ki nihte a sang ua; himahleh khat sangin a dang pen a sang jawa, a sangjaw a hongtou nanung pen hi.
4Vi que el carnero hería con los cuernos al poniente, al norte, y al mediodía, y que ninguna bestia podía parar delante de él, ni había quien escapase de su mano: y hacía conforme á su voluntad, y engrandecíase.
4Belamtal tumlam leh, mallam leh, simlam nawtin ka mua; a maah sate kuamah a ding theikei uh; a khuta kipana suaktasak thei leng kuamah a om kei uh; himahleh amah deihlamin a hiha, a kiliansak hi.
5Y estando yo considerando, he aquí un macho de cabrío venía de la parte del poniente sobre la haz de toda la tierra, el cual no tocaba la tierra: y tenía aquel macho de cabrío un cuerno notable entre sus ojos:
5Huchia ka ngaihtuah laiin, ngaiin, lei pumpi maikaih tungah tum akipanin keltal khat a hongpaia, lei a khoih kha keia; huan huai kelin a mitte kikalah ki minthang khat a nei hi.
6Y vino hasta el carnero que tenía los dos cuernos, al cual había yo visto que estaba delante del río, y corrió contra él con la ira de su fortaleza.
6Huan belamtal ki nih nei lui malama dinga ka muh kiangah a hongpaia, a thilhihtheihna in amah a delhta.
7Y vilo que llegó junto al carnero, y levantóse contra él, é hiriólo, y quebró sus dos cuernos, porque en el carnero no había fuerzas para parar delante de él: derribólo por tanto en tierra, y hollólo; ni hubo quien librase al carnero de su mano.
7Huan belamtal kiang chinah a hongpai ka mua, a tungah nakpiin a thangpai taa, belamtal tuh a boh taa, a ki nihte a hih tanta; huchiin belamtal ah a maa dinna ding thilhihtheihna a omta kei hi; himahleh leiah a puk suka, a mah a chila; a khuta kipan belamtal suakta sak ding kuamah a om kei hi.
8Y engrandecióse en gran manera el macho de cabrío; y estando en su mayor fuerza, aquel gran cuerno fué quebrado, y en su lugar subieron otros cuatro maravillosos hacia los cuatro vientos del cielo.
8Huan keltal nakpi mahmahin a kilian saktaa: huchia a hat laiin, huai ki thupi a kitana; a mun ah ki li minthang van huih lite lamah a hong suak khe tou uh.
9Y del uno de ellos salió un cuerno pequeño, el cual creció mucho al mediodía, y al oriente, y hacia la tierra deseable.
9Huan huaite laka khat ki neu khat, thupi mahmah khat, a hong suak khiaa, sim lam leh, suahlam leh, gam thupi lamah.
10Y engrandecióse hasta el ejército del cielo; y parte del ejército y de las estrellas echó por tierra, y las holló.
10Huchiin a hong thupi mahmaha, van sepaihte tan pha hialin; huan aksi honte laka khenkhatte lei ah a pai khe suka, amau a chil hi.
11Aun contra el príncipe de la fortaleza se engrandeció, y por él fué quitado el continuo sacrificio, y el lugar de su santuario fué echado por tierra.
11A hi, a kilian saka, sepaihte Lalpa kiang pha nangawnin; huan amah akipan halmang thillat gige pen a la manga, a mun siangthou omna a pai khe suk hi.
12Y el ejército fué le entregado á causa de la prevaricación sobre el continuo sacrificio: y echó por tierra la verdad, é hizo cuanto quiso, y sucedióle prósperamente.
12Huan sepaihte huai kiangah tatlekna jiaka halmang thillat gige toh piakin a om ua; huchiin thutak leiah a pai suka, a utdanin a hiha, a loh ching hi.
13Y oí un santo que hablaba; y otro de los santos dijo á aquél que hablaba: ¿Hasta cuándo durará la visión del continuo sacrificio, y la prevaricación asoladora que pone el santuario y el ejército para ser hollados?
13Huchiin mi siangthou thugen ka jaa; huan mi siangthou dang khatin thugensa kuahiam kiangah, Halmang thillat gige thu leh, tatlekna hihgawpa om, munsiangthoupen leh sepaihte khe nuaia chila om sak ding, tungtang thua mengmuhna bangtana sawt ding ahia? a chi a.
14Y él me dijo: Hasta dos mil y trescientos días de tarde y mañana; y el santuario será purificado.
14Huan aman ka kiangah, Nitaklam leh jinglam sang nih leh za thum sung tanin; huaichiangin munsiangthoupen silsiang ahi ding hi, a chi a.
15Y acaeció que estando yo Daniel considerando la visión, y buscando su inteligencia, he aquí, como una semejanza de hombre se puso delante de mí.
15Huan hichi ahi a, kei, kei Danialin meng ka muh laiin, theihchet ka na tuma; huan, ngaiin, ka maah mihing kibatpih bang a hong dinga.
16Y oí una voz de hombre entre las riberas de Ulai, que gritó y dijo: Gabriel, enseña la visión á éste.
16Huan Ulai gei kikalah, mihing aw, kikoua, Gabriel, hiai mipa mengmuhna theichian sakin, a chih ka jaa.
17Vino luego cerca de donde yo estaba; y con su venida me asombré, y caí sobre mi rostro. Empero él me dijo: Entiende, hijo del hombre, porque al tiempo se cumplirá la visión.
17Huchibangin ka dinna mun naihin a hongpaia; huchia a hongpai laiin, ka lautaa, ka maiin lei ka sia: himahleh aman ka kiang ah, Na theithei hia, Aw mihing tapa; mengmuh lah tawp hun ading ahi ngala, a chi a.
18Y estando él hablando conmigo, caí dormido en tierra sobre mi rostro: y él me tocó, é hízome estar en pie.
18Huan kei a honhoupih laiin, kei lei lam ngain nakpi takin ka ihmu taa: himahleh a hon khoiha, a honding tang saka.
19Y dijo: He aquí yo te enseñaré lo ha de venir en el fin de la ira: porque al tiempo se cumplirá:
19Huan, aman, Ngaiin, thangpaihna hun tawp lama bang ahia hongom ding ka honthei sak ding: tawp hun sehsa ading lah ahi ngala, a chi a.
20Aquel carnero que viste, que tenía cuernos, son los reyes de Media y de Persia.
20Belamtal na muh ki nih nei, Media leh Persia kumpipate ahi uh.
21Y el macho cabrío es el rey de Javán: y el cuerno grande que tenía entre sus ojos es el rey primero.
21Huan huai keltal huham Grik kumpipa ahi: huan a mitte kikala om ki thupi kumpipa khatna ahi.
22Y que fué quebrado y sucedieron cuatro en su lugar, significa que cuatro reinos sucederán de la nación, mas no en la fortaleza de él.
22Huan huai akitanpen ahihleh, huai muna li a hongom khiaktouhna, huai nama kipanin gam li a hong ding khe dia; himahleh amah thilhihtheihna toh hi louin.
23Y al cabo del imperio de éstos, cuando se cumplirán los prevaricadores, levantaráse un rey altivo de rostro, y entendido en dudas.
23Huan a gam hun tawpna uah, talekmite a hong khankhit chiang un, kumpipa lauhuai melpu, leh thugen haksate theisiam, a hongom ding hi.
24Y su poder se fortalecerá, mas no con fuerza suya, y destruirá maravillosamente, y prosperará; y hará arbitrariamente, y destruirá fuertes y al pueblo de los santos.
24huchiin a thilhihtheina a hat dia, himahleh amah mah thilhihtheihna hi louin; huan lamdang pipiin a hihse dinga, a loh ching dinga, a ut danin a hih ding: huchiin mi hatte leh mi siangthoute a hihse ding hi.
25Y con su sagacidad hará prosperar el engaño en su mano; y en su corazón se engrandecerá, y con paz destruirá á muchos: y contra el príncipe de los príncipes se levantará; mas sin mano será quebrantado.
25Huan amah dantheihin khutnasepna a khutah a lohching sak ding; a lungtangin a kilian sak dinga, a bitna uah tampite a hihmangding; lalte Lal dou ding in leng a ding ding; himahleh khut louin hihkhapin a om ding hi.
26Y la visión de la tarde y la mañana que está dicha, es verdadera: y tú guarda la visión, porque es para muchos días.
26Huan nitaklamte leh jingsanglamte mengmuhna kigen a dik ahi; himahleh mengmuhna khak bikbek in; a hong tung ding ni tampi ading a hih lai jiakin a chi a.Huchiin kei Danial ka sibupa; ni bangzah hiam ka china hi; huan, ka thoua, kumpipa na ka sema; huan mengmuhnaah lamdang ka saa, himahleh kuamahin a theisiam kei.
27Y yo Daniel fuí quebrantado, y estuve enfermo algunos días: y cuando convalecí, hice el negocio del rey; mas estaba espantado acerca de la visión, y no había quien la entendiese.
27Huchiin kei Danial ka sibupa; ni bangzah hiam ka china hi; huan, ka thoua, kumpipa na ka sema; huan mengmuhnaah lamdang ka saa, himahleh kuamahin a theisiam kei.