Spanish: Reina Valera (1909)

Paite

Job

11

1Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:
1Huan zophar Naamanmi in a dawnga, huchiin a chi a:
2¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
2Thu tampite dawn louh ding ahia hia? huan mi houlimnaa dim siamtansak ding hia?
3¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
3Na kisaktheihnaten mite daisak ding hia? huan na simmoh chiangin, kuamahin nang honzahlaksak lou ding uhia?
4Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.
4Ka thuhilh a siangthoua, huan na mit uah ka siang hi, na chi ngala.
5Mas ­oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,
5Himahleh Pathianin thugen maijen le jaw, nang demin a mukte hongleh;
6Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
6Huchin pilna thugukte nang a honensak dinga, a theihna ah thuah tampi ahi chih: huaijiakin na thulimlouhna gun sanga tawmjaw na lakah Pathianin nang a honphut chih theiin.
7¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
7Zonin Pathian na mu thei diam; hoihkimna ah Thilbangkimhihthei na mu thei diam?
8Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?
8Van bangin a sanga; bang na hih thei dia? Seol sangin a thuka; bang na thei thei dia?
9Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.
9Huaia tehna lei sangin a saujawa, tuipi sangin a zajaw hi.
10Si cortare, ó encerrare, O juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
10Paisuak henla, man henla, huan vaihawmna ah sam leh, huchiin kuan amah a dal thei dia?
11Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
11Aman lah mi bangmahloute a thei ngala: ngaihtuah kei mahleh, thu limlouhna leng a mu hi.
12El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.
12Mihing theihsiamna beiin theihsiamna a nei ding, sabengtung nou mihinga a pian chiangin.
13Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;
13Na lungtang na koih dika, amah lama na khutte na jak leh;
14Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
14Na khuta thulimlouhna a oma, gamlapia na koihkhiaka, gitlouhna na puanina na tensak kei leh;
15Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:
15Huchiin gensiatna ding omlouin na mai na daksak taktak dinga; ahi, na kip dinga, na lau kei ding:
16Y olvidarás tu trabajo, O te acordarás de él como de aguas que pasaron:
16Na haksatna na mangngilh ding jiakin; tui luang mangsa bangin na theigige ding hi:
17Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:
17Huan sunlai sangin na hinna a telzo dinga; khomial om mahleh, jingsang bang ahi ding hi.
18Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:
18Huan lametna a om jiakin, na kipta ding hi; ahi, amah tanchin na zong dinga, muangin na khawlta ding hi.
19Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.
19Lup leng na lum lai dinga, huan kuamahin nang honlausak kei ding uhi; ahi, mi tampiin nang a honzong ding uhi.Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.
20Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.
20Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.