1Y RESPONDIO Eliphaz el Temanita, y dijo:
1Huchihlaiin Elipha Teman miin a dawnga, hichiin a chi hi:
2Si probáremos á hablarte, serte ha molesto; Mas ¿quién podrá detener las palabras?
2Min nang honhoulim pih tum leh na zadah diam? Hizongleh pau louin kua a om thei dia?
3He aquí, tú enseñabas á muchos, Y las manos flacas corroborabas;
3Ngaiin, mi tampi na hilhtaa, huan khut hatloute na hihhatta hi.
4Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, Y esforzabas las rodillas que decaían.
4A puklai mah na thuten a dingsaka, khuk hatloute na kipsak hi.
5Mas ahora que el mal sobre ti ha venido, te es duro; Y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
5Himahleh tuin na tungah a hongtunga, na baha; nang a honkhoiha, na buaita.
6¿Es este tu temor, tu confianza, Tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
6Pathian an kihtakna na muanna hi lou hia, na lametna na lampite muanhuaina?
7Recapacita ahora, ¿quién que fuera inocente se perdiera? Y ¿en dónde los rectos fueron cortados?
7Theigigein, ka honngen hi, hoih hina pia, mangthang ngei kua ahia? ahihkeileh koilaiah ahia midik satkhiaka om?
8Como yo he visto, los que aran iniquidad Y siembran injuria, la siegan.
8Kei muh danin, thulimlouhna leilette ahi ua, buaina tuha, huaimah atte.
9Perecen por el aliento de Dios, Y por el espíritu de su furor son consumidos.
9Pathian huin a mangthang ua, huan a hehna mutin himanin a om uhi.
10El bramido del león, y la voz del león, Y los dientes de los leoncillos son quebrantados.
10Humpinelkai huham leh, humpinelkai hangsan aw leh, humpinelkai tuailai hate, a kitan ta.
11El león viejo perece por falta de presa, Y los hijos del león son esparcidos.
11Samat taksap jiakin humpinelkai tek a mangthanga, huan humpinelkai noute a dalhjak ua.
12El negocio también me era á mí oculto; Mas mi oído ha percibido algo de ello.
12Tuin a gukin thil ka kiang a hongtunga, ka bilin huaia huauna a sangta hi.
13En imaginaciones de visiones nocturnas, Cuando el sueño cae sobre los hombres,
13Jan mengmuhna akipana ngaihtuahnate ah, mite nakpi taka a ihmut san lai un,
14Sobrevínome un espanto y un temblor, Que estremeció todos mis huesos:
14Launa ka tungah a hontunga, linna, huaiin ka guhte tengteng a singa.
15Y un espíritu pasó por delante de mí, Que hizo se erizara el pelo de mi carne.
15Huailaiin ka mai maah kha a paia; ka chimul a ding ta hi.
16Paróse un fantasma delante de mis ojos, Cuyo rostro yo no conocí, Y quedo, oí que decía:
16Ka ding kinkena, himahleh huaia a kilatdan ka theikak theita keia; a lim tuh ka mit maah a oma; daihna a oma, huan aw ka jaa,
17¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿Si será el varón más limpio que el que lo hizo?
17Pathian sangin sithei mihing a dik zo ding hia? A Bawlpa sangin mihing siangthou zo ding hia? chiin.
18He aquí que en sus siervos no confía, Y notó necedad en sus ángeles
18Ngaiin, a sikhate ah muanna akoih keia; huan a angelte haiin a ngoh hi:
19Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, Cuyo fundamento está en el polvo, Y que serán quebrantados de la polilla!
19Tungman ina teng amaute hi diak na un chia, a suangphum leivuia oma, leikha maa chimsia:
20De la mañana á la tarde son quebrantados, Y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.
20Jingsang leh nitak kikalin hihsiatin a om ua: theihlouh hialin khantawnin a mangthang uhi.Amau sunga a puanin-khau uh bohkhiak touh hi lou hia? a si ua, huan pilna tel louin.
21¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y sin sabiduría.
21Amau sunga a puanin-khau uh bohkhiak touh hi lou hia? a si ua, huan pilna tel louin.