1PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.
1Kumpipa Lemuel thute; a nun amah ahilh thu:
2¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿Y qué, hijo de mis deseos?
2Bang ahia, ka tapa? Huan bang ahia, Aw ka sul tapa? Huan bang ahia, Aw ka thuchiam tapa?
3No des á las mujeres tu fuerza, Ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.
3Na hatna numeite kiangah pe kenla, kumpipate hihsia te kiangah leng na lampite pe sam ken.
4No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, Ni de los príncipes la cerveza.
4Kumpipate ading ahi kei, Aw Lemuel, uain dawn kumpipate ading ahi kei; Zu khauh koia om ahia, chih leng lalte ading ahi sam kei.
5No sea que bebiendo olviden la ley, Y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
5Huchilouin jaw a dawn un, dan a manghilh un, gimthuak kuapeuh vaihawmna a kaikawi kha ding uh.
6Dad la cerveza al desfallecido, Y el vino á los de amargo ánimo:
6Mangthang dia mansa kiangah zu khauh pia un, khaa haksasa kiangah uain:
7Beban, y olvídense de su necesidad, Y de su miseria no más se acuerden.
7Dawn masak unla, a gentheihna manghilh sakun, a haksatna theigige nawn kei hen.
8Abre tu boca por el mudo, En el juicio de todos los hijos de muerte.
8Pauttheilou a ding in na kam ka in, sukgawpa om mi huchibangte tengteng thu ah.
9Abre tu boca, juzga justicia, Y el derecho del pobre y del menesteroso.
9Na kam ka inlan, diktakin vaihawm in, gentheite leh tasamte kiangah vaihawmsak in.
10Mujer fuerte, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepuja largamente á la de piedras preciosas.
10Numei hoih kuan a mu dia? aman lah rubi suang tunglam pek ah a om ngala.
11El corazón de su marido está en ella confiado, Y no tendrá necesidad de despojo.
11A pasal lungtangin amah a muanga, punna taksapna a neikei ding hi.
12Darále ella bien y no mal, Todos los días de su vida.
12A damsung ni tengin amah a hih hoiha, a hihse kei.
13Buscó lana y lino, Y con voluntad labró de sus manos.
13Samul leh jija a zonga, a khutin kilawptakin na a sem hi.
14Fué como navío de mercader: Trae su pan de lejos.
14Sumsinmi longte bang ahia: gamla akipanin a an a hontawia.
15Levantóse aun de noche, Y dió comida á su familia, Y ración á sus criadas.
15Jan ahih lai in leng a thou a, a inkote kiangah an a pia a, a sikhanute kiangah a sep ding uh.
16Consideró la heredad, y compróla; Y plantó viña del fruto de sus manos.
16Lou a ngaihtuaha, a leia; a khuta gahtein grephhuan a bawl hi.
17Ciñó sus lomos de fortaleza, Y esforzó sus brazos.
17Hatnain a kawng a gaka, a khutte a hatsak hi.
18Gustó que era buena su granjería: Su candela no se apagó de noche.
18A sumsitna vante a phatuam hi chih a mu a; janin a khawnvak a mit kei hi.
19Aplicó sus manos al huso, Y sus manos tomaron la rueca.
19A khutte muikhut ah a ngaa, huan a khutte muiah a nga hi.
20Alargó su mano al pobre, Y extendió sus manos al menesteroso.
20Gentheite lamah a khut a jaka; ahi, tasamte lam a sawk hi.
21No tendrá temor de la nieve por su familia, Porque toda su familia está vestida de ropas dobles.
21A inkote jiakin vuk a kihta keia; a inkote tengteng lah puansan- auin a kithuam ua.
22Ella se hizo tapices; De lino fino y púrpura es su vestido.
22Puanphah zehoih mantam a kibawla; a puansilh puanmalngat leh sandup ahi.
23Conocido es su marido en las puertas, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
23Kongpite ah pasal theihin a oma, gama upate laka a tut laiin.
24Hizo telas, y vendió; Y dió cintas al mercader.
24Puan hoih puansilh a bawla, a juaka; sumsinmi kiangah kawngakte a pekhia hi.
25Fortaleza y honor son su vestidura; Y en el día postrero reirá.
25Hatna leh zahkaina a puansilh ahi; huan hun hongtung ding a nuihsan hi.
26Abrió su boca con sabiduría: Y la ley de clemencia está en su lengua.
26Pilnain a kam a kaa; huan siamna dan a lei ah a om hi.
27Considera los caminos de su casa, Y no come el pan de balde.
27A inkote lampihoih takin a ena, huan thadahna tanghou a ne kei hi.
28Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; Y su marido también la alabó.
28A tate a thou ua, huan amah nuamsa a chi uhi; a pasalin leng, amah a phata,
29Muchas mujeres hicieron el bien; Mas tú las sobrepujaste á todas.
29Tanu tampiten hoih takin a hih ua, himahleh nang jaw amaute tengteng na khup vek hi, chiin.
30Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: La mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.
30Deihsakna khemnain a dima, huan kilawmna bangmahlou ahi: himahleh numei TOUPA laudan siam, phatin a om ding hi.A khuta gahte amah pia un; huan kongpite ah a thilhihten amah phat hen.
31Dadle el fruto de sus manos, Y alábenla en las puertas sus hechos.
31A khuta gahte amah pia un; huan kongpite ah a thilhihten amah phat hen.