1LA sabiduría edificó su casa, Labró sus siete columnas;
1Pilnain a in a lamkhina, a khuam sagihte a phuta:
2Mató sus víctimas, templó su vino, Y puso su mesa.
2A gante a goutaa: a uain leng a helta hi; a dohkan leng a bawl khinta.
3Envió sus criadas; Sobre lo más alto de la ciudad clamó:
3A nungakte a sawlkhe taa, khopi munsang penpente tungah a kikou a,
4Cualquiera simple, venga acá. A los faltos de cordura dijo:
4Mi mawl peuhmah, hiai lamah hong kihei hen: theihsiamna neilou amah tungtang ahihleh, aman a kiangah,
5Venid, comed mi pan, Y bebed del vino que yo he templado.
5Hongin, ka tanghou ne unla, ka helsa ka uain dawn un, a chi hi.
6Dejad las simplezas, y vivid; Y andad por el camino de la inteligencia.
6Pai khia unla, nou mi mawlte, hing un; theihsiamna lampi ah pai un.
7El que corrige al escarnecedor, afrenta se acarrea: El que reprende al impío, se atrae mancha.
7Musitmi bawl hoihin amaha dingin zumhuaina a mu: huan kuapeuh migilou salin amah adingin minsiatna a mu.
8No reprendas al escarnecedor, porque no te aborrezca: Corrige al sabio, y te amará.
8Musitmi sal dahin, nang a honho kha ding: mi pil salin, huan nang a honit ding.
9Da al sabio, y será más sabio: Enseña al justo, y acrecerá su saber.
9Mi pil kiangah hilhna pe lechin, a pilzo lai dinga: mi diktat sinsakin,
10El temor de Jehová es el principio de la sabiduría; Y la ciencia de los santos es inteligencia.
10Toupa kihtak pilna bul ahi: mi siangthou theihna theihsiamna ahi.
11Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.
11Kei jiakin na nite lah hihtam ahi dinga, na damsung kumte lah hihpun ahi ding hi.
12Si fueres sabio, para ti lo serás: Mas si fueres escarnecedor, pagarás tú solo.
12Na pil leh, nangmah adia pil na hi. Huan mi na muhsit leh, nang kian na po ding hi.
13La mujer loca es alborotadora; Es simple é ignorante.
13Numei hai a aphuai; mimawl ahia, bangmah a theikei.
14Siéntase en una silla á la puerta de su casa, En lo alto de la ciudad,
14Huan a in konhkhak ah a tu a, khopi munsangtea tutphah tungah,
15Para llamar á los que pasan por el camino, Que van por sus caminos derechos.
15A vial paite sam ding, a lampite ua pai jelte,
16Cualquiera simple, dice, venga acá. A los faltos de cordura dijo:
16Mi mawlte, hiai laiah hongkihei heh: huan amah theihsiamna neilou tungtang ahihleh, aman a kiangah,
17Las aguas hurtadas son dulces, Y el pan comido en oculto es suave.
17Tui gukte a khuma, aguka tanghou nak a nuam hi, a chi.Himahleh aman huailaiah misite a om uh chi a theikei; a mi sapte Seol thuk ah a om uh chih.
18Y no saben que allí están los muertos; Que sus convidados están en los profundos de la sepultura.
18Himahleh aman huailaiah misite a om uh chi a theikei; a mi sapte Seol thuk ah a om uh chih.