¹ENTONCES el reino de los cielos será semejante á diez vírgenes, que tomando sus lámparas, salieron á recibir al esposo.

¹Tedy podobne będzie królestwo niebieskie dziesięciu pannom, które wziąwszy lampy swoje, wyszły przeciwko oblubieócowi.

²Y las cinco de ellas eran prudentes, y las cinco fatuas.

²A było z nich pięć mądrych, a pięć głupich.

³Las que eran fatuas, tomando sus lámparas, no tomaron consigo aceite;

³One głupie wziąwszy lampy swoje, nie wzięły oleju z sobą.

⁴Mas las prudentes tomaron aceite en sus vasos, juntamente con sus lámparas.

⁴Lecz mądre wzięły oleju w naczynia swoje z lampami swemi.

⁵Y tardándose el esposo, cabecearon todas, y se durmieron.

⁵A gdy oblubieniec odwłaczał z przyjściem, zdrzemały się wszystkie i posnęły.

⁶Y á la media noche fué oído un clamor: He aquí, el esposo viene; salid á recibirle.

⁶A o północy stał się krzyk: Oto oblubieniec idzie; wynijdźcie przeciwko niemu!

⁷Entonces todas aquellas vírgenes se levantaron, y aderezaron sus lámparas.

⁷Tedy wstały one wszystkie panny i ochędożyły lampy swoje.

⁸Y las fatuas dijeron á las prudentes: Dadnos de vuestro aceite; porque nuestras lámparas se apagan.

⁸Ale głupie rzekły do mądrych: Dajcie nam z oleju waszego, boć lampy nasze gasną.

⁹Mas las prudentes respondieron, diciendo. Porque no nos falte á nosotras y á vosotras, id antes á los que venden, y comprad para vosotras.

⁹I odpowiedziały one mądre, mówiąc: Nie damy, by snać nam i wam nie dostało; idźcie raczej do sprzedawających, a kupcie sobie.

¹⁰Y mientras que ellas iban á comprar, vino el esposo; y las que estaban apercibidas, entraron con él á las bodas; y se cerró la puerta.

¹⁰A gdy odeszły kupować, przyszedł oblubieniec; a te, które były gotowe, weszły z nim na wesele; i zamknione są drzwi.

¹¹Y después vinieron también las otras vírgenes, diciendo: Señor, Señor, ábrenos.

¹¹Lecz potem przyszły i one drugie panny, mówiąc: Panie, Panie, otwórz nam!

¹²Mas respondiendo él, dijo: De cierto os digo, que no os conozco.

¹²A on odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was.

¹³Velad, pues, porque no sabéis el día ni la hora en que el Hijo del hombre ha de venir.

¹³Czujcież tedy; bo nie wiecie dnia ani godziny, której Syn człowieczy przyjdzie.

¹⁴Porque el reino de los cielos es como un hombre que partiéndose lejos llamó á sus siervos, y les entregó sus bienes.

¹⁴Albowiem jako człowiek precz odjeżdżający zwołał sług swoich i oddał im dobra swoje;

¹⁵Y á éste dió cinco talentos, y al otro dos, y al otro uno: á cada uno conforme á su facultad; y luego se partió lejos.

¹⁵I dał jednemu pięć talentów, a drugiemu dwa, a drugiemu jeden, każdemu według przemożenia jego, i zaraz precz odjechał.

¹⁶Y el que había recibido cinco talentos se fué, y granjeó con ellos, é hizo otros cinco talentos.

¹⁶A poszedłszy on, który wziął pięć talentów, robił niemi, i zyskał drugie pięć talentów.

¹⁷Asimismo el que había recibido dos, ganó también él otros dos.

¹⁷Także i on, który wziął dwa, zyskał i ten drugie dwa.

¹⁸Mas el que había recibido uno, fué y cavó en la tierra, y escondió el dinero de su señor.

¹⁸Ale ten, który wziął jeden, odszedłszy wykopał dół w ziemi, i skrył pieniądze pana swego.

¹⁹Y después de mucho tiempo, vino el señor de aquellos siervos, é hizo cuentas con ellos.

¹⁹A po długim czasie przyszedł pan onych sług, i rachował się z nimi.

²⁰Y llegando el que había recibido cinco talentos, trajo otros cinco talentos, diciendo: Señor, cinco talentos me entregaste; he aquí otros cinco talentos he ganado sobre ellos.

²⁰Tedy przystąpiwszy on, który był wziął pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie! oddałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć talentów zyskał niemi.

²¹Y su señor le dijo: Bien, buen siervo y fiel; sobre poco has sido fiel, sobre mucho te pondré: entra en el gozo de tu señor.

²¹I rzekł mu pan jego: To dobrze, sługo dobry i wierny! nad małem byłeś wiernym, nad wielem cię postanowię; wnijdź do radości pana twego.

²²Y llegando también el que había recibido dos talentos, dijo: Señor, dos talentos me entregaste; he aquí otros dos talentos he ganado sobre ellos.

²²A przystąpiwszy i on, który był dwa talenty wziął, rzekł: Panie! oddałeś mi dwa talenty, otom drugie dwa talenty zyskał niemi.

²³Su señor le dijo: Bien, buen siervo y fiel; sobre poco has sido fiel, sobre mucho te pondré: entra en el gozo de tu señor.

²³Rzekł mu pan jego: To dobrze, sługo dobry i wierny! gdyżeś był wierny nad małem, nad wielem cię postanowię; wnijdź do radości pana twego.

²⁴Y llegando también el que había recibido un talento, dijo: Señor, te conocía que eres hombre duro, que siegas donde no sembraste, y recoges donde no esparciste;

²⁴A przystąpiwszy i ten, który był wziął jeden talent, rzekł: Panie! wiedziałem, że jesteś człowiek srogi, który żniesz, gdzieś nie rozsiewał, i zbierasz, gdzieś nie rozsypywał;

²⁵Y tuve miedo, y fuí, y escondí tu talento en la tierra: he aquí tienes lo que es tuyo.

²⁵Bojąc się tedy, szedłem i skryłem talent twój w ziemię; oto masz, co twego jest.

²⁶Y respondiendo su señor, le dijo: Malo y negligente siervo, sabías que siego donde no sembré y que recojo donde no esparcí;

²⁶A odpowiadając pan jego, rzekł mu: Sługo zły i gnuśny! wiedziałeś, iż żnę, gdziem nie rozsiewał, i zbieram, gdziem nie rozsypywał;

²⁷Por tanto te convenía dar mi dinero á los banqueros, y viniendo yo, hubiera recibido lo que es mío con usura.

²⁷Przetożeś miał pieniądze moje dać tym, co pieniędzmi handlują, a ja przyszedłszy, wziąłbym był, co jest mojego, z lichwą.

²⁸Quitadle pues el talento, y dadlo al que tiene diez talentos.

²⁸Przetoż weźmijcie od niego ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów.

²⁹Porque á cualquiera que tuviere, le será dado, y tendrá más; y al que no tuviere, aun lo que tiene le será quitado.

²⁹(Albowiem każdemu, który ma, będzie dano, i obfitować będzie; a od tego, który nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.)

³⁰Y al siervo inútil echadle en las tinieblas de afuera: allí será el lloro y el crujir de dientes.

³⁰A niepożytecznego sługę wrzućcie do onych ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

³¹Y cuando el Hijo del hombre venga en su gloria, y todos los santos ángeles con él, entonces se sentará sobre el trono de su gloria.

³¹A gdy przyjdzie Syn człowieczy w chwale swojej, i wszyscy święci Aniołowie z nim, tedy usiądzie na stolicy chwały swojej,

³²Y serán reunidas delante de él todas las gentes: y los apartará los unos de los otros, como aparta el pastor las ovejas de los cabritos.

³²I będą zgromadzone przed niego wszystkie narody, i odłączy je, jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.

³³Y pondrá las ovejas á su derecha, y los cabritos á la izquierda.

³³A postawi owce zaiste po prawicy swojej, a kozły po lewicy.

³⁴Entonces el Rey dirá á los que estarán á su derecha: Venid, benditos de mi Padre, heredad el reino preparado para vosotros desde la fundación del mundo.

³⁴Tedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego! odziedziczcie królestwo wam zgotowane od założenia świata.

³⁵Porque tuve hambre, y me disteis de comer; tuve sed, y me disteis de beber; fuí huésped, y me recogisteis;

³⁵Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść; pragnąłem, a daliście mi pić; byłem gościem, a przyjęliście mię;

³⁶Desnudo, y me cubristeis; enfermo, y me visitasteis; estuve en la cárcel, y vinisteis á mí.

³⁶Byłem nagim, a przyodzialiście mię; byłem chorym, a nawiedziliście mię; byłem w więzieniu, a przychodziliście do mnie.

³⁷Entonces los justos le responderán, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos hambriento, y te sustentamos? ¿ó sediento, y te dimos de beber?

³⁷Tedy mu odpowiedzą sprawiedliwi, mówiąc: Panie! kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy cię? albo pragnącym, a napoiliśmy cię?

³⁸¿Y cuándo te vimos huésped, y te recogimos? ¿ó desnudo, y te cubrimos?

³⁸I kiedyśmy cię widzieli gościem, a przyjęliśmy cię? albo nagim, a przyodzialiśmy cię?

³⁹¿O cuándo te vimos enfermo, ó en la cárcel, y vinimos á ti?

³⁹Albo kiedyśmy cię widzieli chorym, albo w więzieniu, a przychodziliśmy do ciebie?

⁴⁰Y respondiendo el Rey, les dirá: De cierto os digo que en cuanto lo hicisteis á uno de estos mis hermanos pequeñitos, á mí lo hicisteis.

⁴⁰A odpowiadając król, rzecze im: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiekieście uczynili jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili.

⁴¹Entonces dirá también á los que estarán á la izquierda: Apartaos de mí, malditos, al fuego eterno preparado para el diablo y para sus ángeles:

⁴¹Potem rzecze i tym, którzy będą po lewicy: Idźcie ode mnie, przeklęci! w ogieó wieczny, który zgotowany jest dyjabłu i Aniołom jego.

⁴²Porque tuve hambre, y no me disteis de comer; tuve sed, y no me disteis de beber;

⁴²Albowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść; pragnąłem, a nie daliście mi pić;

⁴³Fuí huésped, y no me recogisteis; desnudo, y no me cubristeis; enfermo, y en la cárcel, y no me visitasteis.

⁴³Byłem gościem, a nie przyjęliście mię; nagim, a nie przyodzialiście mię; chorym i w więzieniu, a nie nawiedziliście mię.

⁴⁴Entonces también ellos le responderán, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos hambriento, ó sediento, ó huésped, ó desnudo, ó enfermo, ó en la cárcel, y no te servimos?

⁴⁴Tedy mu odpowiedzą i oni, mówiąc: Panie! kiedyśmy cię widzieli łaknącym, albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie służyliśmy tobie?

⁴⁵Entonces les responderá, diciendo: De cierto os digo que en cuanto no lo hicisteis á uno de estos pequeñitos, ni á mí lo hicisteis.

⁴⁵Tedy im odpowie, mówiąc: Zaprawdę powiadam wam, czegościekolwiek nie uczynili jednemu z tych najmniejszych, i mnieście nie uczynili.

⁴⁶E irán éstos al tormento eterno, y los justos á la vida eterna.

⁴⁶I pójdą ci na męki wieczne; ale sprawiedliwi do żywota wiecznego.