1SI yo hablase lenguas humanas y angélicas, y no tengo caridad, vengo á ser como metal que resuena, ó címbalo que retiñe.
1Kana sai dava duma sa le shiba le manushenge ai le angelonge, ai te nai ma e dragimos, murhe vorbe si sar iek shumo kai mares ande duba.
2Y si tuviese profecía, y entendiese todos los misterios y toda ciencia; y si tuviese toda la fe, de tal manera que traspasase los montes, y no tengo caridad, nada soy.
2Ai vi te avela ma e podarka te zhanas so si te avel katar O Del, ai vi te avela ma sa e goji, ai te haliarav sa le shodeni, ai vi sa o pachamos kai sai te mishtiv le plaia, numa te nai ma e dragostia, chi sim kanchi.
3Y si repartiese toda mi hacienda para dar de comer a pobres, y si entregase mi cuerpo para ser quemado, y no tengo caridad, de nada me sirve.
3Ai kana dava ma murhe mishtimos po xabe le chorenge, kana dava vi murho stato te phabol, ai te nai ma e dragostia, kodo chi zhutil ma kanchi.
4La caridad es sufrida, es benigna; la caridad no tiene envidia, la caridad no hace sinrazón, no se ensancha;
4E dragostia si la rhavda, ai pher lashimos; e dragostia nai zhaluzo. E dragostia chi bariarelpe, chi luvudilpe ai chi kerel barimata.
5No es injuriosa, no busca lo suyo, no se irrita, no piensa el mal;
5E dragostia chi kerel kanchi kai nai barimasko, chi rodel peske mishtimos, chi xoliavol, chi del pe goji ka bi lashimos.
6No se huelga de la injusticia, mas se huelga de la verdad;
6E dragostia chi raduilpe ka bezex, numa raduilpe ka chachimos.
7Todo lo sufre, todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta.
7E dragostia iertil sa, pachal sa, azhukerel sa, ai rhevdil sa.
8La caridad nunca deja de ser: mas las profecías se han de acabar, y cesarán las lenguas, y la ciencia ha de ser quitada;
8E dragostia shoxar chi xasavol: profesi getolape; le shiba ai o zhanglimos xasavona.
9Porque en parte conocemos, y en parte profetizamos;
9Ke ame zhanas xantsi, ai xantsi phenas so si te avel.
10Mas cuando venga lo que es perfecto, entonces lo que es en parte será quitado.
10Numa kana so si vorta avela, so si dopash xasavola.
11Cuando yo era niño, hablaba como niño, pensaba como niño, juzgaba como niño, mas cuando ya fuí hombre hecho, dejé lo que era de niño.
11Kana simas glata, davas duma sar iek glata, haliaravas sar iek glata, gindivas sar iek glata; kana barilem kerdilem baro manush, kerdem te xasavol so sas la glatako.
12Ahora vemos por espejo, en obscuridad; mas entonces veremos cara á cara: ahora conozco en parte; mas entonces conoceré como soy conocido.
12Akana dikhas ande glinda, sar tuniariko, numa dikhasa mui moste. Akana chi zhanav sa, antunchi zhanava sa sar O Del zhanel ma.
13Y ahora permanecen la fe, la esperanza, y la caridad, estas tres: empero la mayor de ellas es la caridad.
13Ai akana kadala trin dieli beshen, o pachamos, o azhukerimos, e dragostia, numa e mai bari anda kadala dieli si e dragostia.