¹PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.

¹Besede Lemuela kralja; proroški govor, s katerim ga je poučevala mati njegova.

²¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿Y qué, hijo de mis deseos?

²Kaj naj ti svetujem, sin moj? kaj pač, sin telesa mojega, in kaj, sin obljub mojih?

³No des á las mujeres tu fuerza, Ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.

³Ne dajaj ženskam moči svoje in potov svojih pogubnicam kraljev!

⁴No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, Ni de los príncipes la cerveza.

⁴Ne spodobi se kraljem, o Lemuel, ne kraljem, da pijo vino, ne knezom, da vprašujejo: Kje je pijača opojna?

⁵No sea que bebiendo olviden la ley, Y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.

⁵Da ne bi, ko so pili, pozabili postave in prevračali pravice komu, ki je v nadlogi.

⁶Dad la cerveza al desfallecido, Y el vino á los de amargo ánimo:

⁶Dajajte močne pijače njemu, ki pogiblje, in vina njim, ki so v bridkosti duše;

⁷Beban, y olvídense de su necesidad, Y de su miseria no más se acuerden.

⁷pije naj in pozabi uboštvo svoje in se nadloge svoje ne spominja več.

⁸Abre tu boca por el mudo, En el juicio de todos los hijos de muerte.

⁸Odpri usta svoja za nemega, za pravdo vseh osirotelih.

⁹Abre tu boca, juzga justicia, Y el derecho del pobre y del menesteroso.

⁹Odpri usta svoja, sodi pravično, potezaj se za pravico siromaku in potrebnemu.

¹⁰Mujer fuerte, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepuja largamente á la de piedras preciosas.

¹⁰Vrlo ženo kdo najde? kajti visoko presega bisere cena njena.

¹¹El corazón de su marido está en ella confiado, Y no tendrá necesidad de despojo.

¹¹Zaupa ji srce moža njenega, in dobička mu ne zmanjka.

¹²Darále ella bien y no mal, Todos los días de su vida.

¹²Ona mu izkazuje dobro in ničesar hudega vse dni življenja svojega.

¹³Buscó lana y lino, Y con voluntad labró de sus manos.

¹³Skrbi za volno in lan, in veselo dela z rokami svojimi.

¹⁴Fué como navío de mercader: Trae su pan de lejos.

¹⁴Podobna je ladjam trgovskim: oddaleč prinaša hrano svojo.

¹⁵Levantóse aun de noche, Y dió comida á su familia, Y ración á sus criadas.

¹⁵In vstaja, ko je še noč, ter deli jed družini svoji in delo deklam svojim.

¹⁶Consideró la heredad, y compróla; Y plantó viña del fruto de sus manos.

¹⁶Ogleda si njivo in jo pridobi, in z dobičkom rok svojih si zasadi vinograd.

¹⁷Ciñó sus lomos de fortaleza, Y esforzó sus brazos.

¹⁷Z močjo opazuje ledje svoje in roke svoje utrjuje.

¹⁸Gustó que era buena su granjería: Su candela no se apagó de noche.

¹⁸Izkuša, da dober je prislužek njen: ne ugasne svetilnica njena ponoči.

¹⁹Aplicó sus manos al huso, Y sus manos tomaron la rueca.

¹⁹Roke svoje izteguje po preslici in prsti njeni držé vreteno.

²⁰Alargó su mano al pobre, Y extendió sus manos al menesteroso.

²⁰Dlan svojo odpira ubogemu in potrebnemu podaja roke.

²¹No tendrá temor de la nieve por su familia, Porque toda su familia está vestida de ropas dobles.

²¹Ne boji se snega za družino svojo, kajti vsa družina njena se oblači s karmezinasto volno.

²²Ella se hizo tapices; De lino fino y púrpura es su vestido.

²²Odeje si pripravlja, tenčica in škrlat je oblačilo njeno.

²³Conocido es su marido en las puertas, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.

²³Znan je pri vratih mož njen, ko zboruje s starejšinami dežele.

²⁴Hizo telas, y vendió; Y dió cintas al mercader.

²⁴Tenko platno dela in prodaja, tudi pas izroča trgovcu.

²⁵Fortaleza y honor son su vestidura; Y en el día postrero reirá.

²⁵Moč in dostojnost je obleka njena in smeje se časom prihodnjim.

²⁶Abrió su boca con sabiduría: Y la ley de clemencia está en su lengua.

²⁶Usta svoja odpira modro in ljubezni uk ji je na jeziku.

²⁷Considera los caminos de su casa, Y no come el pan de balde.

²⁷Družine svoje pota pregleduje in lenobe kruha ne jé.

²⁸Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; Y su marido también la alabó.

²⁸Sinovi njeni vstajajo ter jo blagrujejo, mož njen jo hvali enako:

²⁹Muchas mujeres hicieron el bien; Mas tú las sobrepujaste á todas.

²⁹„Mnoge hčere so vrlo ravnale, ti pa jih vse presegaš!“

³⁰Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: La mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.

³⁰Lažniva je prijetnost in ničeva lepota: žena, ki se boji GOSPODA, njej veljaj hvala!Dajte ji od sadú njenih rok in pri vratih naj jo hvalijo dela njena!

³¹Dadle el fruto de sus manos, Y alábenla en las puertas sus hechos.

³¹Dajte ji od sadú njenih rok in pri vratih naj jo hvalijo dela njena!