¹PALABRAS de Agur, hijo de Jachê: La profecía que dijo el varón á Ithiel, á Ithiel y á Ucal.

¹Besede Agurja, Jakejevega sina; proroški govor. Govoril je mož Itielu, Itielu in Ukalu:

²Ciertamente más rudo soy yo que ninguno, Ni tengo entendimiento de hombre.

²Res, nespameten sem, bolj nego drugi, in umnosti človeške nimam,

³Yo ni aprendí sabiduría, Ni conozco la ciencia del Santo.

³in nisem se učil modrosti in spoznanja Najsvetejšega nimam.

⁴¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si sabes?

⁴Kdo je šel gori v nebesa in zopet stopil doli? kdo je zbral veter v pesteh svojih? kdo je zvezal vode v oblačilo? kdo je določil vse meje zemlje? katero je ime njegovo in katero sina njegovega ime? Povej, če veš?

⁵Toda palabra de Dios es limpia: Es escudo á los que en él esperan.

⁵Vsak govor Božji je prečiščen: on je ščit njim, ki pribegajo k njemu.

⁶No añadas á sus palabras, porque no te reprenda, Y seas hallado mentiroso.

⁶Ne pridevaj besedam njegovim, da te ne ustrahuje in te ne zasači v laži.

⁷Dos cosas te he demandado; No me las niegues antes que muera.

⁷Dvojega te prosim, ne odrekaj mi tega, dokler živim:

⁸Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí. No me des pobreza ni riquezas; Manténme del pan que he menester;

⁸Ničemurnost in besedo lažnivo odpravi daleč od mene; ne uboštva, ne bogastva mi ne dajaj, hrani me s kruhom, kolikor mi je potreba,

⁹No sea que me harte, y te niegue, y diga, ¿Quién es Jehová? O no sea que siendo pobre, hurte, Y blasfeme el nombre de mi Dios.

⁹da se ne presitim in, zatajivši Te, ne rečem: Kdo je GOSPOD? ali da ne obubožam in ne kradem in zlo ne rabim imena Boga svojega.

¹⁰No acuses al siervo ante su señor, Porque no te maldiga, y peques.

¹⁰Ne črni hlapca pred gospodom njegovim, da te ne bo klel in ne boš trpel za krivdo svojo.

¹¹Hay generación que maldice á su padre, Y á su madre no bendice.

¹¹Je rod, ki kolne očeta svojega in matere svoje ne blagoslavlja.

¹²Hay generación limpia en su opinión, Si bien no se ha limpiado su inmundicia.

¹²Je rod, ki je čist v svojih očeh, dasi ni opran nesnage svoje.

¹³Hay generación cuyos ojos son altivos, Y cuyos párpados son alzados.

¹³Je rod – o kako visoko gledajo njegove oči in trepalnice njegove se povzdigujejo!

¹⁴Hay generación cuyos dientes son espadas, y sus muelas cuchillos, Para devorar á los pobres de la tierra, y de entre los hombres á los menesterosos.

¹⁴Je rod, čigar zobje so meči in kočniki njegovi noži, da požre uboge z zemlje in potrebne izmed ljudi.

¹⁵La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman, Trae, trae. Tres cosas hay que nunca se hartan; Aun la cuarta nunca dice, Basta:

¹⁵Pijavka ima dve hčeri: Daj, daj! Troje je nenasitno, in četvero, ki nikdar ne reče: Dovolj!

¹⁶El sepulcro, y la matriz estéril, La tierra no harta de aguas, Y el fuego que jamás dice, Basta.

¹⁶Grob in maternica neplodna, zemlja, ki se ne napoji vode, in ogenj, ki ne pravi: Dovolj.

¹⁷El ojo que escarnece á su padre, Y menosprecia la enseñanza de la madre, Los cuervos lo saquen de la arroyada, Y tráguenlo los hijos del águila.

¹⁷Oko, ki zasmehuje očeta in zameta pokorščino materi – izkljujejo krokarji potočni in požro mladi orli.

¹⁸Tres cosas me son ocultas; Aun tampoco sé la cuarta:

¹⁸Troje mi je prečudno, in četvero, česar ne umejem:

¹⁹El rastro del águila en el aire; El rastro de la culebra sobre la peña; El rastro de la nave en medio de la mar; Y el rastro del hombre en la moza.

¹⁹pot orla pod nebom, pot kače na skali, pot ladje na morju globokem in moža pot k dekletu.

²⁰Tal es el rastro de la mujer adúltera: Come, y limpia su boca, Y dice: No he hecho maldad.

²⁰Enako je pot ženske, ki prešeštvuje! Ona jé, potem si obriše usta in pravi: Nisem storila krivice.

²¹Por tres cosas se alborota la tierra, Y la cuarta no puede sufrir:

²¹Pod trojim se giblje zemlja in pod četverim, česar ne more prenašati:

²²Por el siervo cuando reinare; Y por el necio cuando se hartare de pan;

²²pod hlapcem, ko postane kralj, in pod malopridnežem, ko ima zadosti kruha,

²³Por la aborrecida cuando se casare; Y por la sierva cuando heredare á su señora.

²³pod zoprno žensko, ko se omoži, in pod deklo, ko se za dedinjo naredi gospodinji svoji.

²⁴Cuatro cosas son de las más pequeñas de la tierra, Y las mismas son más sabias que los sabios:

²⁴To četvero je majhno na zemlji, ali modrejše od modrijanov:

²⁵Las hormigas, pueblo no fuerte, Y en el verano preparan su comida;

²⁵mravlje, ljudstvo slabotno, vendar znašajo po leti hrano svojo:

²⁶Los conejos, pueblo nada esforzado, Y ponen su casa en la piedra;

²⁶skalni jazbeci, ljudstvo nejako, vendar si delajo v skalovju hiše svoje;

²⁷Las langostas, no tienen rey, Y salen todas acuadrilladas;

²⁷kobilice nimajo kralja, vendar gredó redoma skupaj;

²⁸La araña, ase con las manos, Y está en palacios de rey.

²⁸kuščarica, ki jo lahko primeš z rokami, a biva v palačah kraljevih.

²⁹Tres cosas hay de hermoso andar, Y la cuarta pasea muy bien:

²⁹To troje ima lepo hojo, in četvero lepo stopa:

³⁰El león, fuerte entre todos los animales, Que no torna atrás por nadie;

³⁰lev, junak med živalmi, ki se nikomur ne umakne;

³¹El lebrel ceñido de lomos; asimismo el macho cabrío; Y un rey contra el cual ninguno se levanta.

³¹z opasanim ledjem konj, tudi kozel, in kralj, pri katerem je sklicana vojska.

³²Si caiste, fué porque te enalteciste; Y si mal pensaste, Pon el dedo sobre la boca.

³²Če si bil neumen, povzdigujoč sebe, ali si kaj slabega mislil, položi roko na usta!Kajti stiskanje mleka da maslo in nos stiskan izpusti kri: draženje pa rodi prepir.

³³Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; Y el que recio se suena las narices, sacará sangre: Y el que provoca la ira, causará contienda.

³³Kajti stiskanje mleka da maslo in nos stiskan izpusti kri: draženje pa rodi prepir.