¹Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, A Dios clamé, y él me escuchará.

¹{Načelniku godbe; za Jedutuna. Psalm Asafov.} Z glasom svojim hočem vpiti k Bogu, z glasom svojim k Bogu, in nagne uho k meni.

²Al Señor busqué en el día de mi angustia: Mi mal corría de noche y no cesaba: Mi alma rehusaba consuelo.

²Ob dnevi stiske svoje sem iskal Gospoda, roka moja je bila po noči proti nebu iztegnjena neprenehoma, duša moja se je branila pripustiti tolažbo.

³Acordábame de Dios, y gritaba: Quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah.)

³Spominjam se Boga in stokam, premišljam, in duh moj omaguje. (Sela.)

⁴Tenías los párpados de mis ojos: Estaba yo quebrantado, y no hablaba.

⁴Ne daš mi zatisniti oči, izbegan sem tako, da govoriti ne morem.

⁵Consideraba los días desde el principio, Los años de los siglos.

⁵Čase premišljujem starodavne, prejšnjih vekov leta.

⁶Acordábame de mis canciones de noche; Meditaba con mi corazón, Y mi espíritu inquiría.

⁶Spominjam se ponočne godbe svoje na strune, v srcu svojem premišljam in duh moj preiskuje, govoreč:

⁷¿Desechará el Señor para siempre, Y no volverá más á amar?

⁷Ali bi na večne čase zametal Gospod, ali ne bode nikdar več milostiv?

⁸¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿Hase acabado la palabra suya para generación y generación?

⁸Je li pri kralju milost njegova za vselej? Je li konec obljubi njegovi od roda do roda?

⁹¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades? (Selah.)

⁹Ali je pozabil Bog mogočni deliti milost, ali je pa v jezi zaprl usmiljenje svoje? (Sela.)

¹⁰Y dije: Enfermedad mía es esta; Traeré pues á la memoria los años de la diestra del Altísimo.

¹⁰Nato si rečem: To je moja bolezen, leta trpljenja, namenjena mi od desnice Najvišjega.

¹¹Acordaréme de las obras de JAH: Sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

¹¹S hvalo bom spominjal dejanj GOSPODOVIH, da, spominjal se bom vseh čudes tvojih od starodavnosti.

¹²Y meditaré en todas tus obras, Y hablaré de tus hechos.

¹²In premišljal bom vsaktero delo tvoje in o dejanjih tvojih bom razmišljal.

¹³Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

¹³O Bog, v svetosti je steza tvoja; kdo je velik Bog mogočni kakor Bog naš?

¹⁴Tú eres el Dios que hace maravillas: Tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

¹⁴Ti si sam Bog mogočni, čudodelni, pokazal si moč svojo med narodi.

¹⁵Con tu brazo redimiste á tu pueblo, A los hijos de Jacob y de José. (Selah.)

¹⁵Odrešil si s povzdignjeno roko ljudstvo svoje, sinove Jakobove in Jožefove. (Sela.)

¹⁶Viéronte las aguas, oh Dios; Viéronte las aguas, temieron; Y temblaron los abismos.

¹⁶Videle so te vode, o Bog, videle so te vode in se tresle, da, potresla so se brezna.

¹⁷Las nubes echaron inundaciones de aguas; Tronaron los cielos, Y discurrieron tus rayos.

¹⁷Izlili so oblaki vode, glas so zagnali gornji oblaki, tudi pšice tvoje so švigale semtertja.

¹⁸Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; Los relámpagos alumbraron el mundo; Estremecióse y tembló la tierra.

¹⁸Bobnel je grom tvoj v viharju, bliski so razsvetljevali vesoljni svet, potresla se je zemlja in trepetala.

¹⁹En la mar fué tu camino, Y tus sendas en las muchas aguas; Y tus pisadas no fueron conocidas.

¹⁹Skozi morje je šla pot tvoja in steza tvoja skozi široke vode, kjer sledovi tvoji niso znani.Vodil si kakor čredo ljudstvo svoje po Mojzesu in Aronu.

²⁰Condujiste á tu pueblo como ovejas, Por mano de Moisés y de Aarón.

²⁰Vodil si kakor čredo ljudstvo svoje po Mojzesu in Aronu.