¹Masquil de Asaph. ESCUCHA, pueblo mío, mi ley: Inclinad vuestro oído á las palabras de mi boca.

¹{Pouk Asafov.} Poslušaj, ljudstvo moje, nauk moj, nagnite uho svoje govoru mojih ust.

²Abriré mi boca en parábola; Hablaré cosas reservadas de antiguo:

²V prilikah odprem usta svoja, razglasim uganke iz starih časov.

³Las cuales hemos oído y entendido; Que nuestros padres nos las contaron.

³Kar smo slišali in spoznali, kar so nam pripovedovali očetje naši,

⁴No las encubriremos á sus hijos, Contando á la generación venidera las alabanzas de Jehová, Y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.

⁴ne bomo prikrivali njih otrokom, pripovedujoč naslednjemu rodu preslavna dela GOSPODOVA in moč njegovo in čuda njegova, ki jih je storil.

⁵El estableció testimonio en Jacob, Y pusó ley en Israel; La cual mandó á nuestros padres Que la notificasen á sus hijos;

⁵Kajti ustanovil je pričevanje v Jakobu in postavil zakon v Izraelu, kar je zapovedal očetom našim, da naj jih oznanjajo svojim otrokom.

⁶Para que lo sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; Y los que se levantarán, lo cuenten á sus hijos;

⁶Da to spozna naslednji rod, otroci, ki bodo rojeni, in ti vstanejo ter pripovedujejo otrokom svojim:

⁷A fin de que pongan en Dios su confianza, Y no se olviden de las obras de Dios, Y guarden sus mandamientos:

⁷Upanje svoje da naj stavijo na Boga in ne pozabijo naj dejanj Boga mogočnega, temuč hranijo naj zapovedi njegove.

⁸Y no sean como sus padres, Generación contumaz y rebelde; Generación que no apercibió su corazón, Ni fué fiel para con Dios su espíritu.

⁸In ne bodo naj kakor njih pradedje, rod trdovraten in uporen, rod, ki ni obrnil v pravo smer srca svojega in čigar duh ni bil zvest Bogu mogočnemu.

⁹Los hijos de Ephraim armados, flecheros, Volvieron las espaldas el día de la batalla.

⁹Sinovi Efraimovi, lokostrelci oboroženi, so obrnili hrbte ob času bitve.

¹⁰No guardaron el pacto de Dios, Ni quisieron andar en su ley:

¹⁰Ohranili niso zaveze Božje in so se branili hoditi po zakonu njegovem,

¹¹Antes se olvidaron de sus obras, Y de sus maravillas que les había mostrado.

¹¹pozabivši dejanja njegova in čudovita dela njegova, katera jim je bil pokazal.

¹²Delante de sus padres hizo maravillas En la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.

¹²Delal je čuda pred njih pradedi v deželi Egiptovski, na polju Zoanskem.

¹³Rompió la mar, é hízolos pasar; E hizo estar las aguas como en un montón.

¹³Razklal je morje in peljal jih čez, in postavil je vode kakor jez.

¹⁴Y llevólos de día con nube, Y toda la noche con resplandor de fuego.

¹⁴In spremljal jih je z oblakom po dnevi in vso noč s svetlobo ognja.

¹⁵Hendió las peñas en el desierto: Y dióles á beber como de grandes abismos;

¹⁵Razklal je skale v puščavi in jih je obilo napojil kakor iz globočin.

¹⁶Pues sacó de la peña corrientes, E hizo descender aguas como ríos.

¹⁶Potoke je izpeljal iz skale in storil, da so vode tekle doli kakor reke.

¹⁷Empero aun tornaron á pecar contra él, Enojando en la soledad al Altísimo.

¹⁷Vendar so še dalje grešili zoper njega, upirali se Najvišjemu v pustinji.

¹⁸Pues tentaron á Dios en su corazón, Pidiendo comida á su gusto.

¹⁸In izkušajoč Boga mogočnega v srcu svojem, so zahtevali jed po svojega srca želji.

¹⁹Y hablaron contra Dios, Diciendo: ¿Podrá poner mesa en el desierto?

¹⁹In grdo govoreč zoper Boga, so rekli: Ali bi mogel Bog mogočni pripraviti mizo v tej puščavi?

²⁰He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, Y arroyos salieron ondeando: ¿Podrá también dar pan? ¿Aparejará carne á su pueblo?

²⁰Glejte, ob skalo je udaril, da so tekle vode, in potoki so se udrli – ali bo mogel dati tudi kruha ali pa oskrbeti mesa ljudstvu svojemu?

²¹Por tanto oyó Jehová, é indignóse: Y encendióse el fuego contra Jacob, Y el furor subió también contra Israel;

²¹Zato se je GOSPOD, ko je to slišal, razsrdil, in ogenj se je vnel zoper Jakoba in tudi jeza se je kadila zoper Izraela.

²²Por cuanto no habían creído á Dios, Ni habían confiado en su salud:

²²Ker niso verovali v Boga in niso upali v rešenje njegovo.

²³A pesar de que mandó á las nubes de arriba, Y abrió las puertas de los cielos,

²³In vendar je zapovedal oblakom zgoraj in odprl vrata nebeška,

²⁴E hizo llover sobre ellos maná para comer, Y dióles trigo de los cielos.

²⁴in dežil nanje mano za jed in jim dajal žito nebeško.

²⁵Pan de nobles comió el hombre: Envióles comida á hartura.

²⁵Kruh močnih je jedel človek; brašna jim je pošiljal dositega.

²⁶Movió el solano en el cielo, Y trajo con su fortaleza el austro.

²⁶Zagnal je vzhodni veter na nebu in z močjo svojo je pripeljal jug,

²⁷E hizo llover sobre ellos carne como polvo, Y aves de alas como arena de la mar.

²⁷in je dežil nanje meso kakor prah in kakor morski pesek ptiče krilate,

²⁸E hízolas caer en medio de su campo, Alrededor de sus tiendas.

²⁸metal jih je med njih šatore, okoli njih prebivališč.

²⁹Y comieron, y hartáronse mucho: Cumplióles pues su deseo.

²⁹In jedli so in bili so zelo nasičeni, in česar so poželeli, jim je prinesel.

³⁰No habían quitado de sí su deseo, Aun estaba su vianda en su boca,

³⁰Še se niso iznebili poželenja svojega, še jim je bila jed v ustih,

³¹Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, Y mató los más robustos de ellos, Y derribo los escogidos de Israel.

³¹ko je jeza Božja vzplamtela proti njim in morila med močnimi izmed njih in pokončavala mladeniče Izraelove.

³²Con todo esto pecaron aún, Y no dieron crédito á sus maravillas.

³²Ob vsem tem so še grešili in niso verovali v čudovita dela njegova.

³³Consumió por tanto en nada sus días, Y sus años en la tribulación.

³³Zato je storil, da so v ničevosti potekali njih dnevi in njih leta v naglici.

³⁴Si los mataba, entonces buscaban á Dios; Entonces se volvían solícitos en busca suya.

³⁴Ko jih je pobijal, tedaj so povpraševali po njem, in so se izpreobrnili ter zjutraj že iskali Boga mogočnega,

³⁵Y acordábanse que Dios era su refugio. Y el Dios Alto su redentor.

³⁵spomnivši se, da je bil Bog njih skala in Bog mogočni, Najvišji, njih odrešenik.

³⁶Mas le lisonjeaban con su boca, Y con su lengua le mentían:

³⁶Tedaj so ga z usti svojimi dobrikali in z jezikom svojim so se mu lagali,

³⁷Pues sus corazones no eran rectos con él, Ni estuvieron firmes en su pacto.

³⁷a njih srce ni bilo utrjeno pri njem in niso se izkazali zvesti zavezi njegovi.

³⁸Empero él misericordioso, perdonaba la maldad, y no los destruía: Y abundó para apartar su ira, Y no despertó todo su enojo.

³⁸Toda on je usmiljen, odpušča krivico in ne pokončuje; in mnogokrat je ustavil svoj srd in ni vnemal vse jeze svoje.

³⁹Y acordóse que eran carne; Soplo que va y no vuelve.

³⁹Spominjal se je namreč, da so meso, sapa, ki gre in se ne vrne.

⁴⁰Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, Lo enojaron en la soledad!

⁴⁰Kolikokrat so se mu uprli v puščavi, so ga žalili v samoti!

⁴¹Y volvían, y tentaban á Dios, Y ponían límite al Santo de Israel.

⁴¹Zopet in zopet so izkušali Boga mogočnega in žalili Svetega Izraelovega.

⁴²No se acordaron de su mano, Del día que los redimió de angustia;

⁴²Niso se spominjali roke njegove, ne dne, ko jih je bil otel zatiralca,

⁴³Cuando puso en Egipto sus señales, Y sus maravillas en el campo de Zoán;

⁴³ko je v Egiptu delal znamenja svoja in čuda svoja na polju Zoanskem.

⁴⁴Y volvió sus ríos en sangre, Y sus corrientes, porque no bebiesen.

⁴⁴V kri je izpremenil njih potoke, da niso mogli piti tekočih vod svojih.

⁴⁵Envió entre ellos una mistura de moscas que los comían, Y ranas que los destruyeron.

⁴⁵Poslal je nanje pasje muhe, ki so jih žrle, in žabe, ki so jih ugonabljale.

⁴⁶Dió también al pulgón sus frutos, Y sus trabajos á la langosta.

⁴⁶In dal je njih sadež cvrčku, in kobilici, kar so s trudom posejali.

⁴⁷Sus viñas destruyó con granizo, Y sus higuerales con piedra;

⁴⁷Uničil je s točo njih trte in smokve njih z mrazom.

⁴⁸Y entregó al pedrisco sus bestias, Y al fuego sus ganados.

⁴⁸Izročil je toči tudi njih živino in njih črede bliskom.

⁴⁹Envió sobre ellos el furor de su saña, Ira y enojo y angustia, Con misión de malos ángeles.

⁴⁹Izpustil je nanje jeze svoje žar, srd in nevoljo in stisko, celo krdelo angelov nesreče.

⁵⁰Dispuso el camino á su furor; No eximió la vida de ellos de la muerte, Sino que entregó su vida á la mortandad.

⁵⁰Prosto pot je napravil svoji jezi, smrti ni ubranil njih duš in življenje njih je izročil kugi.

⁵¹E hirió á todo primogénito en Egipto, Las primicias de las fuerzas en las tiendas de Châm.

⁵¹In udaril je vse prvorojence v Egiptu, prvino moči v šatorih Hamovih.

⁵²Empero hizo salir á su pueblo como ovejas, Y llevólos por el desierto, como un rebaño.

⁵²Svoje ljudstvo pa je odpeljal kakor ovce, in vodil jih je kakor čredo po puščavi.

⁵³Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; Y la mar cubrió á sus enemigos.

⁵³In peljal jih je varno, da se jim ni bilo bati, a njih sovražnike je pokrilo morje.

⁵⁴Metiólos después en los términos de su santuario, En este monte que ganó su mano derecha.

⁵⁴Pripeljal jih je do meje svetišča svojega, gore te, ki si jo je pridobila desnica njegova.

⁵⁵Y echó las gentes de delante de ellos, Y repartióles una herencia con cuerdas; E hizo habitar en sus moradas á las tribus de Israel.

⁵⁵Izgnal je izpred njih obličja narode in jih je po žrebu razmeril Izraelu v posest in v njih šatorih je dal prebivati Izraelovim rodovom.

⁵⁶Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, Y no guardaron sus testimonios;

⁵⁶Vendar so izkušali Boga Najvišjega in se mu upirali in pričevanj njegovih se niso držali.

⁵⁷Sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres: Volviéronse como arco engañoso.

⁵⁷Temuč obrnili so se in nezvesto ravnali kakor njih pradedje, obrnili so se kakor lok, ki strelja napačno.

⁵⁸Y enojáronlo con sus altos, Y provocáronlo á celo con sus esculturas.

⁵⁸Dražili so ga z višavami svojimi in s podobami malikov svojih so razvneli gorečnost njegovo.

⁵⁹Oyólo Dios, y enojóse, Y en gran manera aborreció á Israel.

⁵⁹Slišal je Bog in se razsrdil, in Izrael se mu je silno zastudil.

⁶⁰Dejó por tanto el tabernáculo de Silo, La tienda en que habitó entre los hombres;

⁶⁰In zapustil je prebivališče v Silu, šator, ki ga je bil postavil med ljudmi.

⁶¹Y dió en cautividad su fortaleza, Y su gloria en mano del enemigo.

⁶¹In dal je v sužnost svojo moč in slavo svojo zatiralcu v pest.

⁶²Entregó también su pueblo á cuchillo, Y airóse contra su heredad.

⁶²Izročil je meču ljudstvo svoje in zoper dedino svojo se je razsrdil.

⁶³El fuego devoró sus mancebos, Y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.

⁶³Ogenj je požrl mladeniče njegove, in devicam njegovim se ni pela svatovska pesem.

⁶⁴Sus sacerdotes cayeron á cuchillo, Y sus viudas no lamentaron.

⁶⁴Duhovniki njegovi so padli pod mečem, in vdove njegove niso mogle žalovati.

⁶⁵Entonces despertó el Señor á la manera del que ha dormido, Como un valiente que grita excitado del vino:

⁶⁵Tedaj se je zbudil Gospod, kakor da bi bil spal, kakor junak, ki vriska od vina.

⁶⁶E hirió á sus enemigos en las partes posteriores: Dióles perpetua afrenta.

⁶⁶In udaril je sovražnike svoje od zadaj, sramoto večno jim je naložil.

⁶⁷Y desechó el tabernáculo de José, Y no escogió la tribu de Ephraim.

⁶⁷Zavrgel je pa šator Jožefov in rodu Efraimovega ni izvolil.

⁶⁸Sino que escogió la tribu de Judá, El monte de Sión, al cual amó.

⁶⁸Temuč izvolil je rod Judov, goro Sionsko, ki jo je ljubil.

⁶⁹Y edificó su santuario á manera de eminencia, Como la tierra que cimentó para siempre.

⁶⁹In sezidal si je enako nebeškim višavam svetišče svoje, enako zemlji, ki jo je utrdil na veke.

⁷⁰Y eligió á David su siervo, Y tomólo de las majadas de las ovejas:

⁷⁰In izvolil je Davida, hlapca svojega, vzemši ga iz ovčje ograje;

⁷¹De tras las paridas lo trajo, Para que apacentase á Jacob su pueblo, y á Israel su heredad.

⁷¹izza doječih ga je pripeljal, da bi pasel Jakoba, ljudstvo njegovo, in Izraela, dediščino njegovo.Ki jih je pasel po poštenosti srca svojega in vodil jih je z obilo razsodnostjo svojih rok.

⁷²Y apacentólos con entereza de su corazón; Y pastoreólos con la pericia de sus manos.

⁷²Ki jih je pasel po poštenosti srca svojega in vodil jih je z obilo razsodnostjo svojih rok.