1HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
1Wiilkaygiiyow, xigmaddayda dhegayso, Oo waxgarashadaydana dhegta u dhig;
2Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
2Si aad digtoonaan u dhawrtid, Oo ay bushimahaaguna aqoon u xejiyaan.
3Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
3Waayo, naagta qalaad bushimaheedu waxay daadiyaan malab, Oo afkeeduna saliid buu ka sii macaan yahay,
4Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
4Laakiinse aakhirkeedu wuxuu u qadhaadh yahay sida geed dacareed oo kale, Wuuna af badan yahay sida seef laba af leh.
5Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
5Cagaheedu dhimashay ku dhaadhacaan, Oo tallaabooyinkeeduna waxay u jeedaan xagga She'ool,
6Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
6Waddada nolosha iyadu aad uguma fiirsato. Jidadkeedu waa leexleexdaan, oo garan kari maysid,
7Ahora pues, hijos, oidme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
7Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla, Oo erayada afkayga ha ka tegina.
8Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
8Jidkaaga ka fogee iyada, Oo albaabka gurigeeda ha u dhowaan,
9Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
9Si aanad sharaftaada kuwa kale u siin, Oo aanad sannadahaaga kuwa caloosha adag u siin,
10Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
10Si aan shisheeyayaal maalkaaga uga dhergin; Oo aanay wixii aad u hawshootay guri ajnabi u gelin,
11Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
11Si aanad ugu dambaysta u barooran, Markay hilibkaaga iyo jidhkaaguba baabba'aan,
12Y digas: Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
12Oo aad tidhaahdaan, Sidee baan edbin u nebcaaday, Oo qalbigayguna canaantii u quudhsaday!
13Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
13Codkii macallimiintaydii ma aan addeecin, Oo dhegtana uma aan dhigin kuwii wax i baray!
14Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
14Anigu waxaan u dhowaa inaan shar kasta falo Anigoo ku dhex jira shirka iyo ururka.
15Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
15Berkeddaada biyo ka cab, Oo ceelkaagana biyo qulqulaya ka cab.
16Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
16Ma hagaag baa in ilahaagu dibadda u daataan. Oo ay durdurraduna dariiqyada maraan?
17Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
17Iyagu ha ahaadeen kuwaaga oo keliya, Oo yaanay u ahaan shisheeyayaal adiga kula jira.
18Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
18Ishaadu ha barakaysnaato, Oo naagtaadii aad yaraanta ku guursatay ku faraxsanow.
19Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
19Iyadu ha kuu ahaato sida deerada jacaylka badan iyo sida cawsha quruxsan, Goor walbana naasaheedu ha ku deeqeen Oo had iyo goorna jacaylkeeda ku faraxsanow.
20¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
20Haddaba wiilkaygiiyow, bal maxaad naag qalaad ugu faraxsanaanaysaa, Maxaadse naag shisheeye ah naasaheeda u qabsanaysaa?
21Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.
21Waayo, jidadka dadku waxay hor yaalliin indhaha Rabbiga Oo isagaa fiiriya waddooyinkiisa oo dhan.
22Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
22Kan sharka leh waxaa qabsan doonta xumaantiisa, Oo waxaa isaga lagu soo xidhi doonaa xadhkaha dembigiisa.Wuxuu u dhiman doonaa edbinla'aanta, Oo isagu wuxuu ku dhex amban doonaa badnaanta nacasnimadiisa.
23El morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.
23Wuxuu u dhiman doonaa edbinla'aanta, Oo isagu wuxuu ku dhex amban doonaa badnaanta nacasnimadiisa.