1DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.
1Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.
2Y exclamó Job, y dijo:
2Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:
3Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.
3"Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një mashkull!".
4Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.
4Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!
5Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.
5E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!
6Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.
6Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!
7Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!
7Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.
8Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.
8E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.
9Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:
9U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,
10Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.
10sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.
11¿Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre?
11Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?
12¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?
12Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?
13Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,
13Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,
14Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;
14bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,
15O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.
15ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.
16O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?
16Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?
17Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.
17Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.
18Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.
18Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.
19Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.
19Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.
20¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,
20Pse t'i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,
21Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;
21të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;
22Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?
22gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?
23¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?
23Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?
24Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.
24Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.
25Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.
25Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.
26No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.
26Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".