Spanish: Reina Valera (1909)

Zarma

Job

11

1Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:
1 Kala Zofar Naama bora mo tu ka ne:
2¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
2 «Sanni boobo wo cine, i si tu i se da hay kulu bo? Boro kaŋ sanni ga baa ga jaŋ taali, wala?
3¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
3 Ni boŋ sifayaŋo ga naŋ borey ma dangay, wala? Boro kulu si ni haawandi ni hahaaray sanney wo se?
4Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.
4 Zama ni go ga ne Irikoy se: ‹Haya kaŋ ay ga ci din ya cimi no, Ni diyaŋ gaa mo ay ga hanan.›
5Mas ­oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,
5 Doŋ day Irikoy ma salaŋ, A ma nga meyo fiti ka gaaba nda nin.
6Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
6 A ma laakal gundu cabe ni se, Zama laakal hanno wo, dumi-dumi no. Ma bay fa, kaŋ Irikoy ga dinya ni goy laalo jara gaa.
7¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
7 Ni ga hin ka fintal hala ni ma Irikoy muraadu guusey fisi ka kaa taray no? Wala ni ga hin ka Hina-Kulu-Koyo fintal ka ban no?
8Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?
8 Zama beene mooray cine no, mate no ni ga te? A guusu nda Alaahara mo, ifo no ni ga bay?
9Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.
9 A kuuyaŋo bisa ndunnya, A bisa teeko tafayyaŋo mo.
10Si cortare, ó encerrare, O juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
10 D'a gana ka bisa, d'a daabu, D'a na borey margu ciiti do, May no ga hin k'a ganji?
11Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
11 Zama a ga bay kaŋ borey ya yaamo no. A ga di goy laalo, baa a mana laakal ye a gaa.
12El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.
12 Amma saamo ga caram han kaŋ hane i na ganji farkayze hay Adam-ize gaa.
13Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;
13 Da ni miila ni bina ma saba, Ka ni kambe salle Irikoy gaa,
14Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
14 Da zunubi go ni do, Ni m'a hibandi ka ye nangu mooro. Ni ma si naŋ mo adilitaray-jaŋay ma goro ni windo ra.
15Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:
15 Saaya din daahir no ni ga ni moyduma tunandi Irikoy gaa laru si. Oho, ni ga kay a ma boori, humburkumay si ni di,
16Y olvidarás tu trabajo, O te acordarás de él como de aguas que pasaron:
16 Zama ni ga dinya ni masiiba. Sanda beene hirriyaŋ kaŋ bisa, Yaadin cine no ni ga fongu a gaa.
17Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:
17 Ni fundo mo ga kaari hal a ma bisa sanda wayno go zaari bindi cine. Baa kubay go no, kal a ma hima mo boyaŋ wane cine.
18Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:
18 Baani samay no ni ga goro, zama ni gonda beeje. Oho, ni ga guna-guna nangey kulu, ka kani baani samay.
19Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.
19 Ni ga kani nooya, kaŋ boro kulu si ni humburandi, Oho, hala boro boobo ga ni gomni ŋwaaray.
20Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.
20 Amma boro laaley moy ga gaze, I si du zuru-ka-yana yaŋ fondo mo. I jina fonnayyaŋ kaŋ ga cindi i se, Kala buuyaŋ hinne no.»