Spanish: Reina Valera (1909)

Zarma

Job

39

1(H39-4) ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?
1 Ni ga hin ka ham koli ka kande muusu beeri way se no? Wala ni ga muusu izey kungandi, i hara ma ban,
2(H39-5) ¿Contaste tú los meses de su preñez, Y sabes el tiempo cuando han de parir?
2 Waato kaŋ i goono ga gum ngey guusu ra, I ga kani ka batandi ngey gumbo ra?
3(H39-6) Encórvanse, hacen salir sus hijos, Pasan sus dolores.
3 May no ga gaaru ŋwaaro soola a se, Waato kaŋ cine a izey goono ga hẽ Irikoy gaa, Ka bar-bare ŋwaari-jaŋay sabbay se?
4(H39-7) Sus hijos están sanos, crecen con el pasto: Salen y no vuelven á ellas.
4 Wala ni ga bay waati kaŋ cine no tondey ra hinciney ga hay? Wala ni ga hin ka ŋwe jirbey seeda?
5(H39-8) ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?
5 Ni ga hin k'i gunde handey lasaabu no? Wala ni ga bay alwaati kaŋ cine no i ga hay?
6(H39-9) Al cual yo puse casa en la soledad, Y sus moradas en lugares estériles.
6 I ga sombu ka ngey izey kaa taray, I ga ngey hay-zaŋay jarawo kaa.
7(H39-10) Búrlase de la multitud de la ciudad: No oye las voces del arriero.
7 I izey ga te gaabi, saajo ra mo no i ga beeri. I ga dira, i si ye ka kaa koyne.
8(H39-11) Lo oculto de los montes es su pasto, Y anda buscando todo lo que está verde.
8 May no ka ganji farka taŋ ka fay d'a? May no ka ganji farka tafar feeri?
9(H39-12) ¿Querrá el unicornio servirte á ti, Ni quedar á tu pesebre?
9 Ay n'a no saajo a ma ciya a windi, Ciiri laabo mo a nangoray no.
10(H39-13) ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?
10 A ga donda gallu kosongu, A si maa gaarayko kuuwa.
11(H39-14) ¿Confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, Y le fiarás tu labor?
11 A ga tondi kuuku yaŋ windi ka du kuray do, A ga kobto tayo kulu dumi ceeci.
12(H39-15) ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, Y que la allegará en tu era?
12 Haw-bi ga yadda ka may ni se, wala? A ga hanna ni alman gaa do, wala?
13(H39-16) ¿Diste tú hermosas alas al pavo real, O alas y plumas al avestruz?
13 Ni ga hin ka haw-bi haw nda korfo a ma ni bata far no? A ga ni gana ka gooro batamey far, wala?
14(H39-17) El cual desampara en la tierra sus huevos, Y sobre el polvo los calienta,
14 Ni ga naanay a gaa zama se a gaabo ga beeri no? Ni ga ni goyo talfi a gaa, wala?
15(H39-18) Y olvídase de que los pisará el pie, Y que los quebrará bestia del campo.
15 Ni ga de a gaa a ma ye ka kande ni se ni hayno fu, wala? A m'a margu-margu dubango do?
16(H39-19) Endurécese para con sus hijos, como si no fuesen suyos, No temiendo que su trabajo haya sido en vano:
16 Taatagay fatey goono ga kobi da farhã, Amma a fatey d'a hamney, i gonda gomni baakasinay, wala?
17(H39-20) Porque le privó Dios de sabiduría, Y no le dió inteligencia.
17 Zama a ga nga gunguray jisi k'i naŋ ganda, A m'i dungandi kusa ra.
18(H39-21) Luego que se levanta en alto, Búrlase del caballo y de su jinete.
18 A ga dinya mo hala hambara ce g'i taamu k'i tutubu, Wala ganji ham fo m'i taamu-taamu.
19(H39-22) ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?
19 A ga futu nga izey gaa, Danga day manti a wane yaŋ no, A si humburu hala nga goyo wo ma si ciya yaamo.
20(H39-23) ¿Le intimidarás tú como á alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable:
20 Zama Irikoy n'a ganji laakal, A mana a no fahamay mo.
21(H39-24) Escarba la tierra, alégrase en su fuerza, Sale al encuentro de las armas:
21 Waati kaŋ a tun zuray se, Kal a ma donda bari nda nga kaarukwa.
22(H39-25) Hace burla del espanto, y no teme, Ni vuelve el rostro delante de la espada.
22 Nin no ka bari no nga gaabo? Nin no k'a jinda no jeza kaŋ ga feeni?
23(H39-26) Contra él suena la aljaba, El hierro de la lanza y de la pica:
23 Nin no ka naŋ a ma sar sanda do cine, wala? A funsuyaŋ gaakuranta ya humburkumay hari no.
24(H39-27) Y él con ímpetu y furor escarba la tierra, Sin importarle el sonido de la bocina;
24 A ga zankam gooru batama ra, A ga maa nga gaabo kaani. A ga fatta ka koy kubay da wongu jinay.
25(H39-28) Antes como que dice entre los clarines: ­Ea! Y desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes, y la vocería.
25 Humburkumay wo, a g'a hahaara no, a si sukurutu, A si banda bare mo takuba se.
26(H39-29) ¿Vuela el gavilán por tu industria, Y extiende hacia el mediodía sus alas?
26 Tongo ga kosongu mo a boŋ, Hala nda yaaji da lolo kaŋ ga nyaale mo.
27(H39-30) ¿Se remonta el águila por tu mandamiento, Y pone en alto su nido?
27 A ga laabu fisi nda fundi korni nda futay, A si kay hilli hẽeni jinde sabbay se.
28(H39-31) Ella habita y está en la piedra, En la cumbre del peñasco y de la roca.
28 Waati kaŋ cine i ga hilli kar, Kal a ma ne: ‹Ahãa!› Za nangu mooro no a ga wongu, Da wongaaray kaatiyaŋey, nda wongu kuuwa mani ka maa.
29(H39-32) Desde allí acecha la comida: Sus ojos observan de muy lejos.
29 Ni fahama do no gabu ga kaaru beene, A ma nga fatey salle ka koy dandi kambe?
30(H39-33) Sus pollos chupan la sangre: Y donde hubiere cadáveres, allí está.
30 Wala ni lordi boŋ no zeeban ga tun ka ziji, Ka nga fito te beene?
31 A nangora go tondi kuuku boŋ, Noodin no a gonda nga nangora, Tondi deene boŋ no, nangu gaabikooni ra.
32 Noodin no a ga ŋwaari ceeci, Nangu mooro no a moy g'a fonnay.
33 A izey mo ga kuri haŋ. Naŋ kaŋ borey kaŋ yaŋ i fun go, Noodin no ni g'a gar.»
34 Saaya din Rabbi ne Ayuba se:
35 «Janceko ga kakaw nda Hina-Kulu-Koyo no, wala? Boro kaŋ ga kakaw nda Irikoy, a ma tu woodin se!»
36 Kala Ayuba tu Rabbi se ka ne:
37 «Guna, ay wo manti hay fo no, Ifo no ay ga tu d'a ni se? Ay n'ay kambe daabu ay meyo gaa.
38 Sorro folloŋ no ay salaŋ, Ay si ye ka tu koyne. Oho, hala sorro hinka, Amma baa sanni folloŋ ay si tonton.»