1Y RESPONDIO Job y dijo:
1 Ayuba tu ka ne:
2Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!
2 «Hala day i g'ay fundo korno neesi, I ma nga nd'ay balaawo margu ka daŋ neesiyaŋ hari boŋ,
3Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.
3 A ga tin da teeku taasi. Woodin se no ay te me waasay.
4Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.
4 Zama Hina-Kulu-Koyo hangawey go ay ra, I naajey mo no ay biya goono ga haŋ. Irikoy humburkumay mo na daaga kayandi ay se.
5¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?
5 Ganji farka ga hẽ waati kaŋ a gonda subu, wala? Haw binde, a ga hẽ waati kaŋ a ŋwaaro go a jine, wala?
6¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?
6 Haŋ kaŋ ga tar, a ga ŋwa ciiri si, wala? Gunguri kwaaray gonda tabayaŋ fo a ra no?
7Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.
7 Ay fundo wangu k'i taba, I ga hima ay se sanda ŋwaari kaŋ ga bine tayandi.
8Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;
8 Doŋ ay muraado ma feeri! Irikoy mo ma yadda ay se da haŋ kaŋ ay ga ba gumo!
9Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!
9 Da Irikoy ga yadda, doŋ a m'ay bagu-bagu! A ma nga kamba salle k'ay fundo pati!
10Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.
10 Yaadin gaa doŋ ay ga du yaamaryaŋ kayna baa sohõ. Oho, hal ay ma cilili dooro kaŋ si bakar din ra, Zama ay mana Koy Hanna sanney kakaw.
11¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?
11 Man ay gaabo hal ay ma munye? Wala ifo ga ti ay kokora hal ay ma suuru?
12¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero?
12 Ay gaabo ya tondi gaabi no, wala? Ay hamo mo guuru-say wane no?
13¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?
13 Wala manti yaadin no kaŋ ay sinda ay boŋ gaakasinay hina, Fahamay mo, i n'a gaaray ka moorandi ay gaa no?
14El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.
14 Boro kaŋ na laakal kaa, Kal a cora ma gomni cabe a se, Hal a ma si fay da Hina-Kulu-Koyo humburkuma.
15Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,
15 Ay nya-izey n'ay fafagu sanda hari zuru gooruyaŋ cine, Sanda gooruyaŋ kaŋ harey goono ga bambari ka daray.
16Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;
16 I ga butugu gari sabbay se, Da neezu* kaŋ manne i ra.
17Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;
17 Waati kaŋ i dungu kayna, Kal i ma manne ka daray, Konni waate mo, i si no koyne.
18Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.
18 Dirakoy marga kaŋ n'i fondey gana mo ga kamba ka fay d'ey, I ma zaa ka gana taasi beerey boŋ ka daray.
19Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:
19 Tema dirakoy marga na hari ceeci, Seba fatawc'izey na beeje sinji i gaa.
20Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.
20 Haawi n'i di beeje sinjiyaŋo kaŋ i te i se sabbay se. I kaa ka to nango do, kal i boŋ haw.
21Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.
21 Yaadin no araŋ mo, Araŋ na humburkumay hari fonnay, araŋ humburu mo.
22¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;
22 Ay wo ne araŋ se: ‹Araŋ m'ay no,› no? Wala ‹Araŋ ma me-daabu no ay sabbay se araŋ arzakey ra›?
23Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?
23 Wala ay ne: ‹Araŋ m'ay faaba yanjekaari kambe ra no?› Wala: ‹Araŋ m'ay fansa toonyantey kambe ra?›
24Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.
24 W'ay dondonandi, hal ay mo ma dangay, W'ay fahamandi nda nango kaŋ ay daray din.
25Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?
25 Cimi sanney wo, i gonda gaabi! Amma araŋ kaseeto wo, ifo no a ga kaa taray?
26¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?
26 Sanni-sanni yaŋ no araŋ ga ho ka kaseeti nd'a, wala? Za kaŋ boro kaŋ na laakal kaa wo, A sanney si hima kala haw kaŋ ga faaru.
27También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
27 Oho, araŋ wo, araŋ ga kurne catu alatuumey boŋ, Araŋ ga coro himandi sanda neerandi.
28Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.
28 Kala day araŋ ma yadda k'ay guna, Ka di hal ay go ga taari araŋ jine.
29Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.
29 Wa ye ka kaa, ay ga araŋ ŋwaaray no, Araŋ ma si adilitaray-jaŋay te. Oho, wa ye ka kaa koyne! Kalima kaŋ ay ga kande gonda cimi.
30¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?
30 Ay meyo gonda cimi-jaŋay, wala? Wala ay deena si hin ka hasaraw taba no, Hal ay m'a fayanka?