Spanish: Reina Valera (1909)

Zarma

Job

7

1CIERTAMENTE tiempo limitado tiene el hombre sobre la tierra, Y sus días son como los días del jornalero.
1 Boro sinda tamtaray alwaati no ndunnya? A jirbey mo, Manti i ga hima sufuray goy-izey jirbey cine bo?
2Como el siervo anhela la sombra, Y como el jornalero espera el reposo de su trabajo:
2 Sanda bannya kaŋ ga yalla-yalla nda tuuri bi, Wala mo goy-ize kaŋ goono ga laakal dake nga banando gaa.
3Así poseo yo meses de vanidad, Y noches de trabajo me dieron por cuenta.
3 Yaadin cine no ay mo, I naŋ ay ma handu yaamoyaŋ ŋwa, Jirbiyaŋ kaŋ sinda fulanzamay no i waadu ay se.
4Cuando estoy acostado, digo: ¿Cuándo me levantaré? Y mide mi corazón la noche, Y estoy harto de devaneos hasta el alba.
4 D'ay kani, ay ga ne: ‹Waati fo no ay ga tun, Waati fo no cino ga bisa?› Hala mo ma bo ay goono ga tangam nda bimbilkoyaŋey.
5Mi carne está vestida de gusanos, y de costras de polvo; Mi piel hendida y abominable.
5 Nooney da laabu gudey n'ay gaahamo daabu. Ay kuuro bagu-bagu, ka hari fumbo kaa taray,
6Y mis días fueron más ligeros que la lanzadera del tejedor, Y fenecieron sin esperanza.
6 Ay jirbey waasu nda baa cakay gombo candiyaŋ, I go ga ban, beeje si no.
7Acuérdate que mi vida es viento, Y que mis ojos no volverán á ver el bien.
7 Ma fongu kaŋ ay fundo wo funsar no, Ay moy si ye ka di gomni koyne.
8Los ojos de los que me ven, no me verán más: Tus ojos sobre mí, y dejaré de ser.
8 Boro kaŋ goono ga di ay, A mwa si ye k'ay guna koyne. Ni goono g'ay guna no, ay ga daray,
9La nube se consume, y se va: Así el que desciende al sepulcro no subirá;
9 Sanda mate kaŋ cine beene hirriyaŋ ga say ka daray. Yaadin cine mo no boro kaŋ ga zumbu ka koy Alaahara, A koy si ye ka kaa koyne.
10No tornará más á su casa, Ni su lugar le conocerá más.
10 A si ye ka kaa nga windi koyne, A nangoray zeena mo si ye k'a bay koyne.
11Por tanto yo no reprimiré mi boca; Hablaré en la angustia de mi espíritu, Y quejaréme con la amargura de mi alma.
11 Woodin sabbay se no ay si ye k'ay meyo gaay, Ay ga salaŋ no nda fundi doori. Ay biya forto ra no ay ga soobay ka salaŋ.
12¿Soy yo la mar, ó ballena, Que me pongas guarda?
12 Ay wo teeku no, wala? Wala ay ya teeku ham beeri no, Kaŋ ni na batuko daŋ ay se?
13Cuando digo: Mi cama me consolará, Mi cama atenuará mis quejas;
13 D'ay ne: ‹Ay dima g'ay kunfa, Ay daarijo mo g'ay dooro dogonandi ay se,›
14Entonces me quebrantarás con sueños, Y me turbarás con visiones.
14 Kala ni m'ay gartandi nda hindiriyaŋ, Ni g'ay humburandi nda bangayyaŋ.
15Y así mi alma tuvo por mejor el ahogamiento, Y quiso la muerte más que mis huesos.
15 Hal ay fundo ga ne dambe day i m'ay koote, Dambe ya bu, a ga bisa ay go biriyey wo ra.
16Aburríme: no he de vivir yo para siempre; Déjáme, pues que mis días son vanidad.
16 Ay g'ay fundo fanta. Ay si funa hal abada. Kala ni ma fay d'ay, Zama ay jirbey ga hima funsar candiyaŋ folloŋ.
17¿Qué es el hombre, para que lo engrandezcas, Y que pongas sobre él tu corazón,
17 Ifo ga ti boro, sanku fa ni m'a beerandi, Wala ni ma ni laakal dake a gaa mo?
18Y lo visites todas las mañanas, Y todos los momentos lo pruebes?
18 Ifo se no ni g'a kunfa susubay kulu? Ni g'a neesi alwaati kulu?
19¿Hasta cuándo no me dejarás, Ni me soltarás hasta que trague mi saliva?
19 Ni si fay d'ay gunayaŋ hal abada bo? Ni s'ay muray mo hal ay ma du k'ay yolla gon?
20Pequé, ¿qué te haré, oh Guarda de los hombres? ¿Por qué me has puesto contrario á ti, Y que á mí mismo sea pesado?
20 Ya nin, borey haggoykwa, Baa ay na zunubi te, ifo no ay sara ni gaa? Ifo se no ni n'ay ciya gooyaŋ hari ni do, Hal ay ciya jaraw ay boŋ se?
21¿Y por qué no quitas mi rebelión, y perdonas mi iniquidad? Porque ahora dormiré en el polvo, Y si me buscares de mañana, ya no seré.
21 Ifo se no ni man'ay taaley yaafa, Ni man'ay laala mo ganandi? Zama doŋ sohõ ay ga kani bulungo ra. Ni g'ay ceeci nda himma, amma ay si bara.»