¹Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

¹Da antwortete Eliphas, der Temaniter, und sprach:

²"Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

²Soll ein Weiser mit windigem Wissen antworten und seinen Leib mit Ostwind füllen?

³Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

³Zurechtweisung mit Worten nützt nichts, und mit Reden richtet man nichts aus.

⁴Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

⁴Doch du hebst die Gottesfurcht auf und schwächst die Andacht vor Gott.

⁵Sepse prapësia jote t'i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

⁵Denn deine Missetat lehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Schlauen.

⁶Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

⁶Dein eigener Mund soll dich verurteilen und nicht ich, deine Lippen sollen zeugen wider dich!

⁷A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

⁷Bist du der Erstgeborene der Menschen, und warest du vor den Hügeln da?

⁸A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

⁸Hast du Gottes Rat belauscht und alle Weisheit aufgesogen?

⁹Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

⁹Was weißt du, das wir nicht wüßten? Verstehst du mehr als wir?

¹⁰Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

¹⁰Ergraute Häupter sind auch unter uns, Greise, die älter sind als dein Vater!

¹¹Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¹¹Sind dir zu gering die Tröstungen Gottes, der so sanft mit dir geredet hat?

¹²Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¹²Was hat dir die Besinnung geraubt, und wie übermütig wirst du,

¹³duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

¹³daß du deinen Zorn gegen Gott auslässest und solche Worte ausstößt aus deinem Mund?

¹⁴"Ç'është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¹⁴Wie kann der Sterbliche denn rein, der vom Weibe Geborene gerecht sein?

¹⁵Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

¹⁵Siehe, seinen Heiligen traut er nicht, die Himmel sind nicht rein vor ihm.

¹⁶aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¹⁶Wie sollte es denn der Abscheuliche, der Verdorbene, der Mensch sein, der Unrecht wie Wasser säuft?

¹⁷Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

¹⁷Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich gesehen habe, will ich dir erzählen;

¹⁸atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

¹⁸was Weise verkündigten und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her,

¹⁹të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

¹⁹als noch ihnen allein das Land gehörte und noch kein Fremder zu ihnen herübergekommen war:

²⁰I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

²⁰Der Gottlose quält sich sein Leben lang, all die Jahre, die dem Tyrannen bestimmt sind;

²¹Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

²¹ein Schreckensgetön ist in seinen Ohren, und der Verderber überfällt ihn in seinem Glück.

²²Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

²²Er soll nicht glauben, daß er aus der Finsternis wiederkehren wird; ausersehen ist er für das Schwert!

²³Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

²³Er irrt umher nach Brot: wo findet er es ? Er weiß, daß ein finsterer Tag ihm nahe bevorsteht.

²⁴Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

²⁴Not und Bedrängnis überfallen ihn, sie überwältigen ihn, wie ein König, der zum Streit gerüstet ist.

²⁵sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

²⁵Denn er hat seine Hand gegen Gott ausgestreckt und sich gegen den Allmächtigen aufgelehnt;

²⁶duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

²⁶er ist gegen ihn angelaufen mit erhobenem Haupt, unter dem dicken Buckel seiner Schilde;

²⁷Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

²⁷sein Angesicht bedeckte sich mit Fett, und Schmer umhüllte seine Lenden;

²⁸ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

²⁸er schlug seine Wohnung in zerstörten Städten auf, in Häusern, die unbewohnt bleiben sollten, zu Trümmerhaufen bestimmt.

²⁹Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

²⁹Er wird nicht reich, sein Vermögen hat keinen Bestand, und sein Besitz breitet sich nicht aus im Land.

³⁰Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

³⁰Der Finsternis entgeht er nicht, die Flamme versengt seine Sprößlinge, vor dem Hauch Seines Mundes flieht er dahin.

³¹Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

³¹Er verlasse sich nicht auf Lügen, er ist betrogen; und Betrug wird seine Vergeltung sein.

³²Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

³²Ehe sein Tag kommt, ist sie reif; sein Zweig grünt nicht mehr.

³³Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

³³Wie ein Weinstock, der seine Herlinge abstößt, und wie ein Ölbaum ist er , der seine Blüten abwirft.

³⁴Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

³⁴Denn die Rotte der Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.

³⁵Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

³⁵Mit Mühsal schwanger, gebären sie Eitles, und ihr Schoß bereitet Enttäuschung.