¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

¹Darauf antwortete Hiob und sprach:

²"Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.

²Hört, hört, was ich zu sagen habe; das soll der Trost sein, den ihr mir gewährt!

³Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.

³Erlaubet mir, daß ich rede; und wenn ich gesprochen habe, mögt ihr spotten!

⁴A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?

⁴Richte ich meine Klage an einen Menschen? Und warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

⁵Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.

⁵Wendet euch zu mir und erstaunet und leget die Hand auf den Mund!

⁶Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.

⁶Ja, wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern erfaßt meinen Leib.

⁷Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?

⁷Warum leben denn die Gottlosen, werden alt, groß und stark?

⁸Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.

⁸Ihr Same ist beständig vor ihnen, und ihre Sprößlinge wachsen vor ihren Augen um sie her.

⁹Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.

⁹Ihre Häuser sind in Frieden, ohne Furcht; die Rute Gottes schlägt sie nicht.

¹⁰Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.

¹⁰Ihr Ochse bespringt, und nicht umsonst; ihre Kühe kalben und sind nicht unfruchtbar.

¹¹Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.

¹¹Ihre Buben lassen sie ausziehen wie eine Schafherde, und ihre Kinder hüpfen herum.

¹²Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.

¹²Sie singen laut zur Pauke und Harfe und sind fröhlich beim Klang der Schalmei.

¹³I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.

¹³Sie verbringen in Wohlfahrt ihre Tage und fahren in einem Augenblick ins Totenreich hinab.

¹⁴Megjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.

¹⁴Und doch sprechen sie zu Gott: «Hebe dich weg von uns; der Erkenntnis deiner Wege fragen wir nichts nach!

¹⁵Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t'i shërbejmë? Ç'përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".

¹⁵Was sollten wir dem Allmächtigen dienen, und was nützt es uns, ihn anzurufen?»

¹⁶Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

¹⁶Und doch steht ihr Glück nicht in ihrer Hand; darum sei der Rat der Gottlosen fern von mir!

¹⁷Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?

¹⁷Wie oft erlischt die Leuchte der Gottlosen und ereilt sie ihr Schicksal? Teilt Er ihnen Schmerzen zu in seinem Zorn?

¹⁸A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?

¹⁸Werden sie wie Stroh vor dem Wind und wie Spreu, die der Sturm entführt?

¹⁹Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.

¹⁹Spart Gott sein Unglück für seine Kinder auf? Ihm selbst sollte er vergelten, so daß er es weiß!

²⁰Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!

²⁰Seine eigenen Augen sollen sein Verderben sehen, und den Zorn des Allmächtigen soll er selbst trinken!

²¹Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?

²¹Denn was für Freude wird er an seiner Nachkommenschaft haben, wenn die Zahl seiner Monde abgeschnitten ist?

²²A mundet ndokush t'i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?

²²Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er doch die Himmlischen richtet?

²³Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;

²³Der eine stirbt im Vollbesitz seines Glücks, vollkommen ruhig und sorglos;

²⁴ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.

²⁴seine Tröge fließen über von Milch, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.

²⁵Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.

²⁵Der andere aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie Gutes geschmeckt:

²⁶Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.

²⁶Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.

²⁷Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.

²⁷Seht, ich kenne eure Gedanken und die Anschläge, mit denen ihr mir Unrecht tut.

²⁸Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".

²⁸Denn ihr denkt: Wo ist das Haus des Tyrannen hingekommen? Und wo ist das Zelt, darin die Gottlosen wohnten?

²⁹Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?

²⁹Habt ihr euch nicht bei denen erkundigt, die des Weges zogen? Und könnt ihr ihre Zeichen nicht anerkennen,

³⁰Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.

³⁰daß der Böse am Tage des Unglücks verschont bleibt und dem Tage des Zorns entgeht?

³¹Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?

³¹Wer kann ihm ins Gesicht seinen Wandel vorhalten, und sein Tun, wer vergilt es ihm?

³²Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.

³²Doch er wird zu Grabe getragen, und über seinem Grabhügel hält man Wache.

³³Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.

³³Süß sind ihm des Grabes Schollen; hinter ihm her zieht jedermann, und vor ihm her eine unzählbare Schar.

³⁴Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".

³⁴Was tröstet ihr mich denn so vergeblich? Eure Antworten sind nichts als Treulosigkeit!