¹Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

¹Und Hiob setzte seine Rede fort und sprach:

²"Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

²So wahr Gott lebt, der mir mein Recht entzogen, und der Allmächtige, der meine Seele betrübt hat:

³deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

³Solange noch mein Odem in mir ist und der Hauch Gottes in meiner Nase,

⁴buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

⁴sollen meine Lippen nichts Verkehrtes reden und meine Zunge keine Lüge aussprechen.

⁵Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

⁵Ferne sei es von mir, daß ich euch Recht gebe, ich werde mir meine Unschuld nicht nehmen lassen bis an mein Ende!

⁶Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

⁶Ich habe an meiner Gerechtigkeit festgehalten und werde sie nicht loslassen, mein Gewissen straft mich über keinen meiner Tage;

⁷Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

⁷mein Feind aber müsse verurteilt werden und meine Widersacher Unrecht haben.

⁸Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

⁸Denn was für eine Hoffnung hat der Frevler, wenn Gott ihn abschneidet, wenn er ihm seine Seele entzieht?

⁹A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

⁹Wird Gott sein Geschrei erhören, wenn Not über ihn kommt?

¹⁰A do t'i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

¹⁰Hätte er seine Lust an dem Allmächtigen, so würde er Gott allezeit anrufen.

¹¹Do t'ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t'ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

¹¹Ich will euch über Gottes Hand belehren und, was es mit dem Allmächtigen für eine Bewandtnis hat, euch nicht verhehlen.

¹²Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

¹²Siehe, ihr alle habt es ja gesehen (warum redet ihr so unnütze Worte)?

¹³Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

¹³Das ist das Teil, das der gottlose Mensch von Gott, und dies das Erbe, das die Tyrannen vom Allmächtigen erhalten:

¹⁴Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t'u ngopur.

¹⁴Wenn seine Kinder sich mehren, so ist's für das Schwert, und seine Nachkommenschaft hat nicht Brot genug.

¹⁵Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

¹⁵Seine Entronnenen sinken durch die Pest ins Grab, und ihre Witwen beweinen sie nicht.

¹⁶Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

¹⁶Wenn er schon Geld zusammenscharrt wie Staub und Kleider zusammenhäuft wie Kot,

¹⁷ai i grumbullon, por do t'i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

¹⁷so bringt er sie zwar zusammen, aber der Gerechte wird sie anziehen, und in das Geld werden sich die Unschuldigen teilen.

¹⁸Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

¹⁸Er baut sein Haus wie die Motte und wie ein Hüttlein, das der Hüter macht.

¹⁹I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

¹⁹Reich legt er sich hin und tut es nicht wieder; in einem Augenblick ist er dahin:

²⁰Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

²⁰Schrecken ergreift ihn wie eine Wasserflut, der Sturmwind führt ihn über Nacht davon.

²¹Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

²¹Ein Ostwind ergreift ihn, und er fährt dahin, er rafft ihn von seiner Stätte hinweg.

²²Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

²²Schonungslos schleudert Er Geschosse nach ihm, eiligst muß er fliehen vor seiner Hand.

²³njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet".

²³Man klatscht mit den Händen über ihn und zischt ihn aus an seinem Ort.